Çöküş ve Parçalanma Arasında Sudan: Mevcut Sahneye Yönelik Bir Okuma!

Sudan'da sağlık altyapısının çökmesinden kötüleşen silahlı çatışmalara kadar ardı ardına gelen krizlerin tırmanmasının gölgesinde, ufukta daha da karanlık bir tablo beliriyor; bu tablonun özellikleri uluslararası siyasetin koridorlarında çiziliyor ve onun yerel araçları tarafından da uygulanıyor. Ancak gerçek şu ki olan bitenler, Batılı güçlerin çıkarlarına hizmet etmek amacıyla bölgenin yeniden şekillendirilmesi çerçevesinde, Sudan'ı parçalamak, servetini yağmalamak ve onu siyasi İslam projesinden uzaklaştırmak amacıyla sömürgecinin planının sistematik olarak uygulanmasıdır.

Sağlığın çökmesi, sadece ihmalin bir sonucu değildir, aksine Sudan halkının direnme gücünü zayıflatmak için kasıtlı olarak uygulanan bir politikadır. Hastaneler bombalanıyor, yardımlar siyasileştiriliyor ve herhangi bir bağımsız plan veya vizyonun tamamen yokluğunda salgın hastalıkların yayılmasına ve milyonlarca insanın ölümüne izin veriliyor. Rönesans Barajı krizi, ülkenin egemenliği veya onun su güvenliği gözetilmeksizin, Sudan'ın Amerika'nın doğrudan denetimiyle Yahudilerin çıkarlarının rehinesi olarak kalmasını sağlayacak şekilde yönetiliyor. İç savaşlar ise silah ve finansmanla beslenmekte ve yerel ajanlar aracılığıyla yönetilmekte olup, ordunun gücünü tüketmek ve sosyal dokuyu parçalamak hedeflenmekte, bu da insani gerekçeler altında uluslararası müdahaleye kapı aralamaktadır.

Bugün Sudan, egemen bir merkezden değil, birbiriyle çatışan nüfuz merkezlerinden yönetilmekte olup ordu, Hızlı Destek Güçleri ve silahlı hareketlerin hepsi, dışarıdan destek almaktadır. Bu çoğulculuk gelişigüzel değildir, aksine "sivilleri koruma" veya "devleti yeniden inşa etme" sloganları altında daha sonraki uluslararası müdahaleleri meşrulaştırmak için kullanılan "organize kaos" planının bir parçasıdır; asıl hedef ise Sudan'ı yeni sömürgeciliğin çıkarları doğrultusunda yeniden şekillendirmektir.

Ömer Beşir rejimi, İslamcı sloganlarına rağmen, ABD yaptırımlarının kalın bir sopa olduğu uluslararası sistemin bir parçası olmuştur; sonra da Batı ve Yahudi varlığıyla ilişkileri normalleştirmeye çalışmıştır. Böylece arkasında silahlı hareketlerle dolu ve güvenliğin ihlal edildiği tükenmiş bir devlet bırakmış, bu da onun düşüşünden sonra sömürgeci güçlerin siyasi sahneyi yeniden şekillendirmelerini kolaylaştırmıştır. Onun kurmuş olduğu en önemli araçlardan biri, orduya paralel bir güç olarak ortaya çıkan ve daha sonra çatışmada bağımsız bir aktör haline gelen Hızlı Destek Güçleriydi; bu da toplumun militarizasyonuna ve askeri kurumun parçalanmasına kapı aralamıştır.

Burhan da aynı yaklaşımı izlemiş, aksine “halk direnişi” ve “özel eylem taburları” gibi isimler altında yeni milisleri silahlandırarak bu yaklaşımı daha da derinleştirmiştir; ayrıca el-Cezire ve diğer yerlerde ordunun yanında savaşan Ebu Akile Keykil liderliğindeki “El-Cezire Kalkanı” güçlerinin kurulmasını da desteklemiştir;raporlar, Burhan'ın ayrım gözetmeksizin sivillere silah dağıttığını ortaya koymuş ve kendisi de bunu belgelenmiş açıklamalarla açıkça beyan etmişti;bu da El-Cezire'nin köylerinde kanlı çatışmalara yol açmış ve geniş çaplı bir iç savaşın kapılarını aralamıştır. Bu politikalar, özünde önceki rejimin politikalarından farklı değildir; aksine farklı araçlar ve yüzlerle de olsa aynı sömürgecinin gündeminin uygulanmasıdır.

Sudan, Amerika Birleşik Devletleri tarafından yönetilen ve yerel ajanlar tarafından uygulanan sistematik bir parçalanma sürecine doğru ilerlemektedir. Servetler, yabancı şirketlerle yapılan şüpheli anlaşmalar yoluyla yağmalanmakta ve ülke halkının yararlanamadığı ayrıcalıklara izin verilmektedir. Bu nedenle şerî bakış açısına göre köklü çözüm, rejime yama yapmakta veya bazı yüzleri diğer yüzlerle değiştirmekte değil, aksine Müslümanları birleştirecek, sömürgecinin ülkelerindeki ellerini koparacak, bağımlılığı pekiştiren ve servetleri yağmalayan uluslararası anlaşmaları iptal edecek, orduyu Batı'ya sadakat akidesi temelinde değil İslam akidesi temelinde yeniden inşa edecek, siyasi karar alma sürecini uluslararası hegemonyadan kurtaracak ve egemenliği toprağa ve halka değil, şeri hükümlere göre yeniden şeriata verecek Raşidi Hilafet Devleti’ni kurmak yoluyla sömürgeci sistemi kökünden söküp atmakta yatmaktadır.

Sudan'daki sahne, sadece bir iç kriz değil, aksine İslam ümmetini hedef alan küresel sömürgeci projesinin bir halkasıdır. Şeriata göre ümmetin görevi, bu projeyi başarısız kılmak ve Sudan'ı Batı'ya bağlı parçalanmış bir varlık olarak değil, birleşik İslam Devleti'nin bir parçası olarak yeniden inşa etmektir.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Hatem El-Attar – Mısır

Haber-Yorum

Fikir ve Gerçeklik Arasında İki Devletli Çözüm!

Haber:

Erdoğan: Gazze anlaşmasının korunması kritik önem taşımaktadır... Ve kalıcı barış için temel şart iki devletli çözümdür. (Eş Şark)

Yorum:

İki devletli çözüme, fikrin sahibi ve destekçisi ABD başta olmak üzere dünyadaki çoğu ülke tarafından çağrıda bulunulmaktadır. Ancak akla gelen soru şudur: Bu fikrin hayata geçirilmesinin önündeki engeller nelerdir?Amerika bunu sahada uygulama konusunda ciddi midir? Bu fikir, Orta Doğu bölgesi, Müslüman ülkeleri ve Yahudi varlığı arasında çatışmayı körükleyecek ve Amerika'nın bölgede kalmasına ve kontrolünü sıkılaştırmasına olanak sağlayacak tartışmalı bir fikir olarak mı sunulmuştur?

İki devletli çözüm, iki devletli çözüm projesi karşısında başarısız olan ve direnemeyen İngiltere'nin tek devletli laik projesine karşı Amerika'da ortaya çıkan fikri bir temele dayanmaktadır.İki devletli çözüm, biri Filistin topraklarının %75'inde yer alan Yahudi varlığı için bir devlet ve Filistin'in geri kalan topraklarının %25'ini kapsayan bir devlet olmak üzere iki komşu devlet düşüncesine dayanmaktadır.Ancak bu projeyi engelleyen veya Amerikalıların kasıtlı olarak göz ardı ettiği hesaba katılmayan bazı engeller bulunmaktadır ki bunlar şunlardır:

Birinci engel: Akidevi boyut: Müslümanlar için Filistin bir vakıf arazisi olup ümmetin akidesiyle bağlantılıdır. Bir karış toprak parçası üzerinde bile olsa Yahudilerin varlığını kabul etmek, ister zorla olsun isterse hükmünü bilmemekten kaynaklansın kesinlikle haramdır. Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in İsra’sını ve bunun yolcuların sadece kendisini ziyaret ettiği iki kıblenin ilki ve mescidinin üçüncüsü olan Mekke-i Mükerreme ile bağlantısını, burasının Müminlerin Emiri Ömer Faruk Radıyallahu Anh tarafından fethedildiği ve Ömer’in fethetmesinden bu yana topraklarının şehitlerin kanıyla sulandığı şeklindeki Filistin topraklarının hükmünü bilen birinin,  tek devlet projesini veya iki devlet projesini kabul etmesi veya onaylaması şüphesiz ki fasıklıktır ve bilinen bir münafıklıktır. İslam topraklarının hükmü şudur: bu toprakların bir karışı bile gasp edilmiş olsa, her bir Müslüman erkek ve kadının, bu yolda şehit olsalar bile burayı geri alıncaya veya istilacı ya da işgalciyi kovuncaya kadar cihad etmesi farz-ı ayn’dır.   

İkinci engel: Tarihi miras konusundaki anlaşmazlık: Yahudi varlığı ile Müslümanlar bu topraklar üzerinde anlaşmazlığa düşmüşler ve her iki taraf da bu topraklar üzerinde hakları olduğunu iddia etmiştir. Burası her iki taraf için de tarihi mirastır ve bu da her iki taraftan birinin sahiplenmesini engellemektedir.

Üçüncü engel: Hayatın dinamikleri: -Tartışmalı- bile olsa şayet Batı Şeria'nın geri kalan kısmında bir Filistin devleti kurulmuş olsa, temel dinamiklere sahip olmadan nasıl uygulanabilir olacak?

Dördüncü engel: Mescid-i Aksa: Yahudi varlığının sözde tapınaklarının üzerine inşa edildiğini iddia ettiği Mescid-i Aksa, ancak Mescid-i Aksa’nın ortadan kalkmasıyla inşa edilebilir. Bu tehdit tek başına bölgede bir patlamaya neden olacak ve iki devletli projenin gerçekleşmesinin önünde bir engel teşkil edecektir.

Tüm bu engeller ve demografik faktörler bilindiğinde bu projenin, çatışmayı ve anlaşmazlığı zirvede tutmak, bölgenin kartlarını Amerika'nın elinde kalmasını ve bunu istediği gibi düzenlemesini ve istediği zaman alevlendirmesini sağlamak ve ülkeleri onun emirlerine itaat eden bir sürü gibi arkasında toplamak amacıyla tasarlanmış sorunlu bir inşa projesi olduğu ortaya çıkmaktadır.

Bu nedenle bu sorun ancak köklü bir çözümle tedavi edilebilir ki bu çözüm, ümmetin ebedi projesi olan Nübüvvet Minhacı üzere Hilafet projesini ikame etmek ve bu sayede İslami hayayı yeniden başlatmaktır ki böylece Yahudi varlığının ve Amerika'nın nüfuzu tüm Müslüman ülkelerden sökülüp atılabilsin.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Salim Ebu Sebeytan

El-Raye Gazetesi Sayı 570 Öne Çıkanlar

Daha fazla bilgi için TIKLAYINIZ

Çarşamba, 30 Rabiu'l Sani 1446 H. | 22 Ekim 2025 M.

Gabis şehri, sanayi kimya tesisinden kaynaklanan emisyonların yol açtığı çevre krizi nedeniyle büyük bir felaketle karşı karşıya. Kimya kompleksinin dumanı, kentin ciğerlerini sarıp nefesini usul usul söndürmektedir.

Halk, hayatlarını karartan o felaketi durduracak bir yönetici beklerken, karşılarında çocukların, kadınların ve yaşlıların barışçıl çığlığını bile bastıran bir güvenlik ordusu buldular! Güvenlik güçleri halkla göz yaşartıcı gazla müdahale etti!

Polis, Cuma gecesi 70’ten fazla kişiyi gözaltına aldı. Şafak sökerken bu sayı daha da arttı ve rejim güçleri bazılarını evlerinden zorla aldı. “Kirliliği Durdurun” kampanyası üyesi Hayreddin Dübeyye’nin anlattığına göre, kardeşlerimizin bir kısmı apar topar mahkemeye çıkarıldı, bir kısmı ise doğrudan hapse atıldı. İşte böylece, göstericilerin talebi, “kirliliği durdurun”dan “tutukluları serbest bırakın”a evirilmiş oldu!

Yaşanan bu son gelişmeler üzerine, Hizb-ut Tahrir / Tunus Vilayeti Medya Bürosu olarak biz, şu noktaların altını çiziyoruz:

1- Kirlilik yayan sanayi tesislerinin kapatılmasını isteyen protestocuların talepleri son derece meşrudur ve yönetimin bu talepleri derhal yerine getirmesi gerekir. Üstelik, bu tesislerin sökülmesine ilişkin bir karar zaten 2017 yılından beri mevcuttur. Dahası Gabis Yerel Meclisi de geçmişte bu tesislerin yaşamı doğrudan tehdit ettiğine dair uyarıda bulunmuştur.

2- Şiddet kullanımı ve gözaltılar, durumu daha da germekten başka bir işe yaramayacaktır. Bu durum, yöneticilerimizin en temel görevleri olan halkı gözetme konusunda bile ne kadar aciz ve egemenlikten yoksun olduklarını bir kez daha gözler önüne seriyor. Zira onlar, hemen otoritenin sopasını kullanmayı ve halkın onurlu bir yaşam konusundaki meşru haklarını inkâr etmeyi yeğliyorlar.

Ey yeşil Tunus halkı! Etrafımızı saran bu kirlilik, tek derdi kâr etmek ve daha çok üretmek olan açgözlü kapitalist sistemin doğal bir sonucudur. Bugün Gabis’te yaşananlar da bir istisna değil, sadece bir örnektir. Tıpkı Kayravan’daki fosil yakıt kirliliği, Duz’daki nükleer atıklar, Safakes’teki çöp sorunu ve yakın gelecekteki ‘yeşil hidrojen’ projeleri gibi.

Çevre meselesi, Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafetin gölgesi altında esaslı bir şekilde çözülebilir ancak. Karar hürriyetine sahip, tüm faaliyetlerini Şer’i teraziyle tartan bu devlet, ülke ve kullar konusunda Allah’tan korkacak; bağımlılığı kemikleştiren, zenginlikleri talan eden ve kaynakları evlatlarımız ve çevremiz pahasına sömüren uluslararası antlaşmaları feshederek, sömürgeciliğin elini kökünden koparıp atacaktır.

Ebu Zer’den rivayet edildiğine göre Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem, şöyle buyurmuştur:

عُرِضَتْ عَلَيَّ أُمَّتِي بِأَعْمَالِهَا حَسَنِهَا وَسَيِّئِهَا فَرَأَيْتُ فِي مَحَاسِنِ أَعْمَالِهَا الأَذَى يُنَحَّى عَنِ الطَّرِيقِ وَرَأَيْتُ فِي سَيِّئِ أَعْمَالِهَا النُّخَاعَةَ فِي الْمَسْجِدِ لاَ تُدْفَنُ“Ümmetimin iyi kötü bütün amelleri bana gösterildi. İyi işlerinin içinde, gelip geçenlere eziyet veren şeylerin yollardan kaldırılmasını da buldum. Kötü amelleri arasında da mescitte temizlenmeden bırakılmış balgamı gördüm.”