İslam Ümmeti: Vahiy ile Tarih Arasında

Bizler, Allah’ın diğer milletler arasından seçtiği ve büyük bir övgüyle bahsettiği İslam ümmetiyiz. Zira Subhanehu şöyle buyurmuştur: كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ “Siz insanlar için çıkartılmış en hayırlı ümmetsiniz; marufu emreder, münkeri nehyedersiniz ve Allah’a inanırsınız.” [Al-i İmran 110] Bu hayır, ırsi bir özellik veya tarihsel bir bağış değildir, aksine büyük bir görev, azim bir risalet ve iyiliği emredip kötülükten nehyetmenin, iman ve cihadın olduğu vacip olan bir yükümlülüktür. Dolayısıyla ümmet şayet görevini yerine getirirse en hayırlı bir ümmet olur, şayet ihmalkarlık gösterirse bu şekilde olmaz.

Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem bi’setinin başlangıcından itibaren bu gerçeği somutlaştırmış, vaaz veya züht sınırında durmamış, aksine tam bir hadarat projesi oluşturmuş, bu projeyle Kureyş'in bozuk inançlarına karşı koymuş, onların batıl sistemlerini yıkmış ve kapsamlı Rabbani bir alternatif sunmuştur. Zira Medine'de, vahiy yoluyla tebaasının işlerini gözeten ve davet ve cihad yoluyla İslam'ı insanlara taşıyan İslam Devleti'ni kurmuştur.

Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in ardından gelenler, Raşid Halifeler (Allah onlardan razı olsun) ve onlara tabi olanların izinden gitmiş, Fars ve Roma'yı fethetmişler ve fethedilen ülkelerde adaleti tesis etmişlerdir. Daha sonra İslam'ın sancağı, Emevî devletinin gölgesinde doğuya ve batıya uzanmış, Abbasî döneminde en parlak dönemini yaşamış, sonra Osmanlılar dört yüzyıl boyunca İslam'ın merkezini korumuş ve Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in şu müjdesini gerçekleştirerek Kostantiniyye’yi fethetmişlerdir: لَتُفْتَحَنَّ الْقُسْطَنْطِينِيَّةُ، فَلَنِعْمَ الْأَمِيرُ أَمِيرُهَا، وَلَنِعْمَ الْجَيْشُ ذَلِكَ الْجَيْشُ “Kostantiniyye elbette fethedilecektir. Onu fetheden komutan ne güzel bir komutandır, o ordu ne güzel bir ordudur.”

Böylece ümmet, İngiltere'nin liderliğindeki sömürgeci kafir komplo kurup 1924 yılında Hilafeti yıkıncaya kadar aziz bir lider olan Hilafetin gölgesinde yaşamıştır; nitekim Hilafet yıkılınca de ümmet parçalanmış, otoritesini kaybetmiş ve sömürgeci ümmetin topraklarını, servetlerini ve ordularını kontrol etmiştir.

Bugün, Filistin'in Batı'nın desteğiyle Yahudiler tarafından işgal edildiğini gördüğümüz gibi Irak ve Suriye’nin işgalciler tarafından yağmalandığını, Afganistan’ın bir savaş alanı olduğunu, Afrika'nın modern sömürgecinin bir avı haline geldiğini, Körfez'in Batılı şirketlere ve ordulara ipotek edildiğini ve Müslüman ordularının, ümmet için bir kalkan ve onun düşmanları için bir mızrak olmak yerine ajan rejimleri korumak için birer araçlara dönüştüğünü görmekteyiz.

Bu gerçeklik, kaçınılmaz bir kader değildir, aksine Hilafetin yıkılmasının ve birleştirici bir varlığın kaybedilmesinin doğal bir sonucudur; bu yüzden bugün bizler, Batı sistemlerini ve yasalarını uygulayan ve sömürgeci Batı'ya boyun eğen hain rejimler tarafından yönetilen parçalanmış halklardan başka bir şey değiliz.

O halde biz kimiz? Allah'ın nitelendirdiği en hayırlı bir ümmet miyiz? Yoksa kimliklerini, bayraklarını ve risaletlerini kaybetmiş halklar mıyız?

Bizim en hayırlı olmamız, ancak asli görevimize geri döndüğümüzde geri dönecektir, bizim asli görevimiz ise içeride İslam'ı tatbik edecek ve İslam'ı, bir hidayet, nur ve alemler için rahmet risaleti olarak davet ve cihad yoluyla dünyaya taşıyacak olan Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafeti kurarak İslami hayatı yeniden başlatmaktır. Zira Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: إِنَّ اللَّهَ زَوَى لِي الْأَرْضَ، فَرَأَيْتُ مَشَارِقَهَا وَمَغَارِبَهَا، وَإِنَّ أُمَّتِي سَيَبْلُغُ مُلْكُهَا مَا زُوِيَ لِي مِنْهَا “Gerçekten Allah bana yeri topladı da, onun doğusunu batısını gördüm. Hiç şüphe yok ki, ümmetim bana toplanan yerlerin mülküne ulaşacaktır.” Bu, asla cayılmayacak olan bir vaattir ancak bizim amelimizle bağlantılıdır.

Değişimin yolu, zihinler tarafından icat edilmez veya Batı deneyimlerinden çıkarılmaz, aksine insanlığın gerçekliğini değiştiren Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in siretinden türetilir: Zira Sallallahu Aleyhi ve Sellem, sahabeleri İslam akidesi temelinde mümin bir cemaat olarak yetiştirmiş, onlar arasında saf, ihlaslı ve samimi bir bilinç oluşturmuş, böylece onlar da taviz nedir bilmeyen davet taşıyıcıları haline gelmişlerdir. Sonra sahabeler bu bilinçle, İslam'ın kültürü ve fikirleriyle Mekke meydanlarına inmişler, putlarla, fikirlerle ve geleneklerle yüzleşmişler, hakkı haykırmışlar, fikri çatışma ve siyasi mücadeleye girmişler, böylece İslam hakkında bilinçli bir kamuoyu oluşturmuşlardır. Bunun üzerine İnsanlar, İslam'ın sadece bir ibadet dini olmadığını, aksine kapsamlı bir yaşam biçimi ve mütekamil bir yaşam tarzı olduğunu görmüşlerdir.

Bununla birlikte Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem, güç ve kuvvet ehli olan kabilelere gitmiş, onlara İslam projesinin sunmuş ve onlardan kendine nusret vermelerini ve devletini kurmalarını talep etmiştir; bunu üzerine bazıları onu reddetmiş, bazıları da ona şart konuşmuşlardır; ta ki Allah onun için Yesrib halkından Ensar'ı hazırlayınca kadar; zira Ensar, İkinci Akabe biatinde ona biat etmişler, bu ise büyük bir dönüm noktası olmuş, sonra da İslam Devleti kurulmuştur. Sallalahu Aleyhi ve Sellem işte bu şekilde hareket etmiş olup şayet bizler de vacibimizi yerine getirmek, nusret ve iktidarı gerçekleştirmek istiyorsak bu şekilde hareket etmeliyiz.

Hilafeti kurmak için çalışmak, sadece bireysel bir ibadetle veya hayır faaliyetiyle olmaz, aksine demokrasi, laiklik, vatancılık ve milliyetçilik gibi küfür fikirleriyle çatışmakla olur ki böyle onların sahteliği ve acizliği ifşa olsun ve insanlığa liderlik etmeye sadece İslam'ın uygun olduğu ortaya çıksın. Aynı zamanda bu, Müslüman ülkeleri yöneten ajan rejimlere karşı siyasi bir mücadeledir; bu da rejimlerin Batı'ya bağlı olduklarını ifşa etmek, ümmete karşı işledikleri suçları ortaya çıkarmak ve bu rejimleri muhasebe etmek ve onları kökünden söküp atmak amacıyla Müslümanlara liderlik etmek içindir.

Ümmet içinde İslam ve onun uygulanmasının gerekliliği konusunda bilinçli bir kamuoyu oluştuğunda, tıpkı Ensarın Allah'ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e nusret verdikleri gibi Hizb-ut Tahrir'e tam ve şartsız bir şekilde nusret vermeleri için ordulardan, kabilelerden ve etkili liderlerden oluşan güç kuvvet ehlinin nusret rolü gelmektedir ki böylece yeniden İslam Devleti kurulsun.

Ey İslam ümmeti; bugün bizler, lüks bir seçim veya ikincil bir mesele ile karşı karşıya değiliz, aksine hayati bir meseleyle karşı karşıyayız: Ya insanlığa liderlik edecek en hayırlı bir ümmet olma rolümüze geri döneceğiz ya da diğer milletlerin üzerimize üşüştüğü çer çöp gibi olmaya devam edeceğiz.

Her bir Müslümanın vacibi, Hilafet meselesini birincil ve hayati meselesi yapması ve Hilafeti kurmak için bizimle birlikte çalışmasıdır; bunun da fikri çatışma ve siyasi mücadele yapmak ve Hilafeti kurmak ve bu sayede İslam'ı tatbik etmek için muhlislere iktidarı vermeye muktedir olan güç ve kuvvet ehlinin nusret vermesi şeklinde Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in metoduna göre olması gerekir ki böylece ümmet, yeniden kalkınabilsin.

Hilafet sadece bir yönetim değildir, bilakis Hilafet, İslam'ın eksiksiz tam ve kapsamlı bir şekilde tatbik edilmesi, ümmetin ve kutsallarının Batı'nın egemenliğinden kurtarılması, Batı'nın bağladığı bağımlılık sözleşmelerinin sona erdirilmesi, rejimlerin desteği ve koruması altında Batı'nın yağmaladığı servetler üzerinde egemenliğin yeniden kazanılması, ardından da İslam'ın nuruyla insanlığa liderlik edilmesi ve ümmeti, kapitalizmin zulmünden ve sömürgecinin vahşetinden kurtarılmasıdır.

Ey İslam ümmeti; bizler, Allah'ın vaadine ve Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in müjdesine sahip olduğumuz gibi dostlardan önce düşmanların tanıklık ettiği şanlı bir tarihe sahip olmamızın yanı sıra muazzam servetlere ve milyonlarca insana sahibiz. Geriye kalan tek şey, ciddi bir şekilde çalışmak için ayağa kalkmamız ve değişim yolunda Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem'i örnek almamızdır ki böylece Nübüvvet Minhacı üzere İkinci Raşidi Hilafeti kuralım ve yeniden insanlar için çıkarılmış en bir hayırlı ümmet olalım.

هَـذَا بَلاَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِ

“İşte bu, bütün insanlara, uyarılsınlar diye yapılmış bir bildirimdir.” [İbrahim 52]

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Sa’d Muaz – Mısır

Haber - Yorum

Şam Yöneticilerinin Yahudi Varlığı ile Normalleşmesi Bahreyn Yöneticilerini, Kesintiye Uğradıktan Sonra Yahudilerle Yeniden Normalleşmeye Teşvik Etmiştir

Haber:

Bahreyn Haber Ajansı (BNA) Perşembe günü, Dışişleri Bakanı Abdullatif bin Rashid Al Zayani'nin dün Bahreyn'in yeni “İsrail” Büyükelçisi Şmuel Revel'in güven mektubunun bir kopyasını aldığını bildirdi.Bahreyn haber ajansı, Al-Zayani'nin büyükelçi ile yaptığı görüşmede “bölgedeki barış, güvenlik ve istikrarı desteklemek için çabaların sürdürülmesinin önemini” vurguladığını bildirdi.Bahreyn'in daha önce, “Filistin davasını desteklemek” amacıyla Yahudi varlığının büyükelçisinin Kasım 2023'te ülkeye döndüğünü ve Manama'daki Yahudi büyükelçisinin krallığı terk ettiğini duyurduğunu belirtmekte fayda vardır. (El Cezire, 28/08/2025)

Yorum:

Bahreyn, bölgedeki yeni duruma uyum sağlamak için terör listelerini çoktan değiştirmiştir; zira kutsalları ihlal eden Colani, Amerika'nın Şam'ı eski ajanı Beşar’ın yerine ona emanet etme arzusu nedeniyle, yani Amerika’da onun gibileriyle Beşar ile hayal ettiğinden çok daha fazlasını başarabileceğinin sabit olmasının ardından Colani bu listelerden çıkarılmıştır.

Şimdi Bahreyn, Ekim 2023 olayları ve Gazze'deki Müslümanların katledilmesi ve kuşatılması nedeniyle İslam ümmetinin artan öfkesi sonucunda ilişkilerinin kesilmesinin ardından Yahudi varlığıyla ilişkilerini yeniden kuruyor.

Bahreyn'in yöneticileri şimdi, Colani'nin, şerî hükme ve İslam ümmetine kayıtsız kalarak Gazze'deki kardeşlerimizin Yahudiler tarafından kuşatılıp imha edilmesinden kaynaklanan trajedilere rağmen işgalci varlığa kur yapma, koordinasyon ve normalleşme gösterme konusunda kendilerinden önce davrandığını görünce geri dönüş yaptılar.

Ancak Bahreyn'in yöneticileri ve Şam'ın yeni yöneticileri, tüm zanlarında hayal kırıklığına uğradılar.

Zira ümmet, 7 Ekim 2023'ten sonra Ankara'dakinin gerçek rengini ortaya çıkardığı gibi her bir hainin de gerçek rengini ortaya çıkaracaktır.Nitekim ümmet, 8 Aralık 2024'ten sonra Beşar Esad'ın firar etmesinden dolayı sevinç duysa da bu sevinç, her şeyin gerçek renginin ortaya çıktığı ve ardından da Amerika ve laik Türkiye'ye yanında yer alan Şam'ın yeni yöneticilerinin tahtı da dahil olmak üzere Arap olsun olmasın Müslümanların başındaki tüm yöneticilerin tahtlarının yıkıldığı gün hissedeceği sevinçle kıyaslanamayacaktır.

Bu ise ümmet onları muhasebe etme ve onları ortadan kaldırma görevini yerine getirdikten sonra gerçekleşecek, böylece ümmet, tek bir İslam Devleti'nin ve tek bir İslam ümmetinin geri dönüşünün gerçek sevincini yaşayacak ve İslam davetçileri tüm yeryüzünü dolaşarak, Müslüman olun ki selamete eresiniz ve böylece Allah size iki katı ecir versin diyeceklerdir.

Allahu Teala şöyle buyurmuştur: أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ “Yoksa, bir tuzak mı kurmak istiyorlar? Asıl, inkâr edenler tuzağa düşecek olanlardır.” [Tur 42]

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Nizar Cemal

لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعاً مُّتَصَدِّعاً مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ

“Eğer biz bu Kur'an'ı bir dağa indirseydik, muhakkak ki onu, Allah korkusundan baş eğerek, parça parça olmuş görürdün. Bu misalleri insanlara düşünsünler diye veriyoruz.” [Haşr 21] Ayeti Üzerinde Düşünmek

Bu ayet, Kur'an'ın azametine, güçlü etkisine, hatta bu Kur'an -sert dağlar gibi- cansız nesnenin üzerine indirilmiş olsaydı onun bile Allah korkusundan baş eğerek, parça parça olacağına dair bir örnek veriyor.

Ancak bugün insan, özellikle de Müslüman, sabah akşam Kuran'ı dinliyor, onu okuyor ve ezberliyor ama onun kalbi parça parça olmuyor ve uzuvları da, Allah'ın emirlerini ve yasaklarını vakıada yerine getirmek için harekete geçmiyor!

Talep edilen sadece okumak veya ezberlemek değildir, aksine talep edilen, bir Müslümanın bu Kuran'ı, hayatını ona göre ikame etmesi ve onu devletin anayasası ve toplumun bir sistemi haline getirmesi için taşımasıdır; tıpkı Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in Medine'de yaptığı gibi.

Eğer Kur'an bir dağın üzerine inseydi, dağ parçalanırdı ama bugün Müslüman, onu okuduğu halde Batı kanunları üzerinde ısrar ediyor!

Dağlar Allah korkusundan dolayı parça parça oluyorlar ama Müslümanların birçoğu, Allah’ın indirdiğinden başkasıyla yöneten tağutu gördükleri halde parça parça olmuyorlar!

Bu ayet, Kur'an'ın sadece bir rahmet kitabı değil, aynı zamanda müminlerin onu samimi olarak taşımaları halinde yeryüzünün çehresini değiştirebilecek bir devlet, bir risalet ve bir yönetim kitabı olduğunun anlaşılmasını sağlamaktadır.

Sonuç olarak:

Bu ayet bizi, şöyle düşünmeye davet ediyor: Eğer cansız nesneler bile Kur'an'ın önünde parçalanıyorsa, o halde yönetim, cihad ve Hilafetle ilgili ayetleri işittiğimizde bize yakışan sanki sadece onlar okumak için olan kıssalarmış gibi mi muamele etmektir?! Cevap şudur; bu ayetleri, Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet Devleti'ni kurmak için bir metot olarak almamızdır.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Müeyyid El-Râcihi

Mübarek Toprak Filistin çevresindeki ülkelerin, halkı boğmak, canından bezdirmek, onları topraklarından göçe zorlamak ve bu toprakları Yahudilere peşkeş çekmek için adeta birbirleriyle yarıştıkları bir ortamda, Kral Hüseyin (Allenby/Kerame) Köprüsü, Filistinliler için dış dünyaya açılan tek hayat koridoru ve can damarı olma özelliğini koruyor. Ne var ki, normalde sadece bir geçiş noktası olması gereken bu sınır kapısı, özellikle Ürdün tarafında, yolcular için gündelik bir eziyete dönüşmüş durumda. İnsanlık dramlarının, bürokratik engellerin ve siyasi hesapların iç içe geçtiği bu noktada, ortaya kelimenin tam anlamıyla zalimce bir tablo çıkıyor.

Köprüden karşıya geçmek, gidiş-dönüş fark etmeksizin, çoğu zaman on saati bile aşabilen bitmek bilmez bir çileye dönüşüyor. Üstelik bu uzun bekleyiş, en temel insani imkanlardan bile yoksun bir ortamda yaşanıyor. Bu çileyi en ağır yaşayanlar ise yaşlılar, hastalar ve kadınlar oluyor. Çünkü ne oturacak yeterli bir yer var, ne de rahatça bekleyebilecekleri uygun bir köşe...Üstüne bir de yazın kavurucu sıcağı, kışın ise iliklere işleyen soğuğu eklenince, bu yolculuğun yükü insanlar için dayanılmaz bir hal alıyor.

Ürdün yönetimi, kalabalığı azaltma ve geçişleri düzenleme gerekçesiyle kısa süre önce belirli seyahat ofisleri aracılığıyla önceden rezervasyon uygulamasını başlattı. Ancak bu uygulama, yolcuların yaşadığı sıkıntıları daha da artırdı. Ancak gerçekler, bu yeni sistemin, yolcuların işini kolaylaştıracağına, birilerinin tekel kurduğu, yolsuzluk yaptığı ve insanlara eziyet ettiği bir mekanizmaya dönüştüğünü gösterdi. Zira artık sıradan bir vatandaşın istediği tarihe bilet bulması neredeyse imkânsız. Bu durum tabii ki karaborsacıların ve bilet simsarlarının ekmeğine yağ sürdü. İşin en acı tarafı ise bu simsarların genellikle devlet memurları, hatta bizzat köprüde görevli olanlar arasından çıkmasıdır. Yolcular, bazı acentelerle anlaşmalı simsarların biletleri satın alıp, daha sonra fahiş fiyatlara karaborsada sattıklarından şikâyet ediyorlar. Bu alçakça uygulama, acil bir bilet için avuç dolusu para dökmek zorunda bırakılan Filistinli ailelerin sırtındaki bir başka hançer olmuştur! Bu, apaçık planlı bir ihanettir; yolsuzluğun ve şantajın kapılarını sonuna kadar açan bir komplodur! Bu durum, Ürdün rejiminin, kardeşlerimizi o mübarek topraklara gidiş-dönüş işkencesinden bezdirip onları ata yurtlarından sürmek için Yahudi varlığıyla yaptığı kirli ittifakı gözler önüne seriyor.

Karaborsa bir yana, bir de VIP sistemiyle körüklenen apaçık bir ayrımcılık var. Kişi başı 150 dinarı bulabilen fahiş bir ücret ödeyen yolcuya, uzun kuyrukları beklemeden geçme, işlemleri hızla tamamlama ve klimalı lüks otobüslerle yolculuk etme gibi ayrıcalıklar tanınıyor. Kısacası, bu VIP hizmeti, sınırı tam anlamıyla bir sınıf ayrımı sahnesine çevirmiş durumda: Parayı veren düdüğü çalıyor, veremeyen ise bitmek bilmeyen kuyruklarda esir kalıyor. Peki bu düzenin kaymağını kim yiyor? Genellikle, halkı soymak ve paralarını aralarında bölüşmek için Yahudilerle iş tutan Ürdünlü devlet yetkilileri bu düzenin kaymağını yiyor.

Olay sadece kalabalık ve yolsuzluktan ibaret değil; işin çok daha derin bir psikolojik ve siyasi katmanı var. Filistinlilerin gözünde, köprüde yaşanan bu çile, planlı bir aşağılama politikasının bir parçasıdır. Bu, onlara hareket özgürlüklerinin olmadığını, seyahat edebilmek için ya paraya ya da bitmek bilmez bir eziyete katlanma sabrına sahip olmaları gerektiğini anlatan üstü kapalı bir mesajdır. Böylece köprü, insanları birbirine bağlayan bir yol olacağına, yitirilen onurun ve yaratılan toplumsal uçurumun anıtına dönüşmüştür.

Yolcu ise hangi tarafın daha kötü niyetli olduğu konusunda kararsız kalmaktadır: Filistin Yönetimi mi, Yahudi varlığı mı, yoksa Ürdün mü? Çünkü hepsi, sanki anlaşmış gibi, tüm hınçlarını savunmasız yolcudan çıkarmaktadır. Filistin Yönetimi tarafı ise daha çok bir gümrük kontrol noktasına benziyor. Gümrük memurları, insanların yanındaki kişisel eşyalara, ‘Bunlar Mahmud Abbas, oğlu Tarık ve Yönetim’deki diğer kodamanların özel tekeli altındadır’ diyerek utanmazca el koyuyorlar. Yahudi varlığı tarafında da durum farklı değil; burada da insanlar ve eşyaları didik didik güvenlik aramasından geçiriliyor. Ayrıca, Filistinlilerden çıkış yaparken fahiş ücretler talep ediliyor, paralarına el konuluyor ve kişisel eşyaları için bile akıl almaz cezalar ve vergiler çıkarılıyor. Ürdün tarafı da, bir yandan ülkeye giriş vergisi, diğer yandan havaalanı çıkış harcı alıyorlar. Daha da kötüsü, getirdikleri ön rezervasyon sistemiyle insanları öyle bir sıkıştırıyorlar ki, çoğu kişi gücü yetmese de mecburen VIP hizmeti almak zorunda kalıyor. İşin en ironik tarafı ise, insanları bu fahiş fiyatları (kişi başı 150 dinarı bulabiliyor) ödemeye zorladıkları hizmetin topu topu üç kilometrelik bir otobüs yolculuğu olması!

Bir yolcunun şu sözleri, yaşanan dramı belki de en iyi şekilde özetliyor. Yahudi varlığı tarafındaki kontrolü atlattıktan sonra şöyle diyordu: “İnsanlığınızdan utandığınız Yahudi devleti tarafından ayrılıp, adeta küçük bir cehennemin kapısından geçer gibi Ürdün tarafına adım atıyorsunuz” İşte o köprü, en kutsal haklardan olan seyahat hakkının nasıl bir zulme ve aşağılanmaya dönüştürülebildiğinin apaçık kanıtıdır! O köprü, Filistin halkının kendi toprağındaki onurlu direnişini kırmak için kurulan ihanet tezgâhlarının; en adisinden yolsuzluk, soygun ve zengini kayıran ahlaksızlıkla nasıl iç içe geçtiğinin canlı bir anıtıdır!

Aslında köprüdeki manzaraya bakınca, Yahudilerin başrolde olduğu ve Filistin Yönetimi ile Ürdün rejimini birer maşa olarak kullandığı büyük bir komplonun özeti görülür. Bu komplonun amacı çok açıktır: Filistin halkını bezdirmek, direnme güçlerini yok etmek ve en sonunda onları o mübarek toprakları terk etmeye zorlayarak bölgeyi tamamen Yahudilere bırakmaktır. Ürdün rejimi, Yahudilerin en uzun sınırının sadık bir muhafızı rolünü oynamaya devam ediyor. Filistin Yönetimi ise, kendi halkından geriye kalanlara karşı Yahudi varlığının bir casusu ve güvenlik aygıtı gibi hareket etmeyi sürdürüyor. Ancak heyhat heyhat! Ne bu Ruveybida yöneticiler ne de Allah düşmanı Yahudiler, ilahi takdiri ve Allah’ın vaadini değiştirebilecek güce sahip değildir. Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يُقَاتِلَ الْمُسْلِمُونَ الْيَهُودَ، فَيَقْتُلُهُمْ الْمُسْلِمُونَ، حَتَّى يَخْتَبِئَ الْيَهُودِيُّ مِنْ وَرَاءِ الْحَجَرِ وَالشَّجَرِ، فَيَقُولُ الْحَجَرُ أَوْ الشَّجَرُ يَا مُسْلِمُ يَا عَبْدَ اللَّهِ، هَذَا يَهُودِيٌّ خَلْفِي فَتَعَالَ فَاقْتُلْهُ، إِلَّا الْغَرْقَدَ فَإِنَّهُ مِنْ شَجَرِ الْيَهُودِ“Müslümanlar Yahudilerle savaşmadıkça kıyamet kopmaz. O harpte Müslümanlar Yahudileri öldürecekler. Öyle ki, Yahudi, taşın ve ağacın arkasına saklanacak da, taş veya ağaç; “Ey Müslüman, Ey Allah’ın kulu! İşte arkamda bir Yahudi. Gel, onu öldür” der. Yalnızca Garkad bir şey söylemez. Zira o, Yahudilerin ağaçlarındandır.” ^[Ahmed]