Aylar süren uzun bekleyişten ve muhalefetin ileri gelenlerinden bir liderin var olan rejime katılmasından sonra Sudan hükümetinin yeni-eski kabinesi nihayet açıklandı. Eski yüzlerin aynısı yeni kabinede tekrar görününce birçok insanların ümitsizliğe ve hayal kırıklığına uğramasına sebep olmuştur. Çok zarif olacağını idda ettikleri bakanlıklardaki laçka durumu eskisinden dahada büyüdü. Zira eski kabinenin bakanlar ve devlet bakanlarının sayısı 77 idi. Şimdi ise Sudan'ın üçte biri olarak sahip olduğu insanları ve servetleriyle küçülerek ayrılınca seksen bakan üzerinden oluşan yeni kabine açıklandı!!

Biz Hizb-ut Tahrir Sudan Vilayeti olarak böyle durum bize süpriz olmadı ve hayal kırıklığına uğrayanların düştüğü şeye biz düşmedik. Çünkü biz çok iyi biliriz ki bu ülkeyi zulümden, sefaletten, yoksunluktan ve geçim sıkıntısından adalete ve geçim ferahlığına değiştirecek gerçek değişim yeni yüzler değiştirmekle sağlanmaz. Bu yüzler eski hükümette de olduğu gibi yeni hükümette de yönetim ve insanların işlerini gözetlemede aynı kapitalist ve demokrat rejime dayanmaktadır. Zira onlara göre yönetim, kazanç (otorite ve servet) biriktirmekten, haraç ve haram vergi toplamak suretiyle insanların mallarını haksızca yemekten ibarettir. Bu ise bakanların ve onlar gibilerinin karnı ve damarlarının şişmesi içindir. Zira ümmet sıkıntı çekerken ve başına musallat olan yöneticilerin eliyle yapılan fakirlik yaşarken bunlar ümmetin malıyla keyf çatmaktadırlar.

Ümmetin arzuladığı gerçek değişim rejimin bütünüyle değişmesi ile olur. Çünkü o, hastalığın başı ve baş belasıdır. Yine bu gerçek değişim ümmetin akidesinden fışkıran bir nizamın ikame edilmesiyle mümkün olur. Zira bu akide; şeri hüküm karşısında yönetici-yönetilenlerinin eşit olduğu yüce İslam'dır. Hatta ona göre yönetici; ümmetin sırtını kamçılayan ve malını yiyen musallat yönetici değil, bilakis onun hizmetçisidir. Öyle ki bu nizamda yiyecek, giyecek, eğitim, sağlık ve güvenlik gibi ümmetin ihtiyaçlarını gidermek için adeta siyasiler ve yöneticiler uykusuz kalırlar. Tıpkı Resülüllah (صلى الله عليه وسلم)'in buyurduğu gibi;

"إِنَّهَا أَمَانَةٌ وَخِزْيٌ وَنَدَامَةٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلا مَنْ أَخَذَهَا بحقِّها وأدَّى الذي عليه فيها"

‘Şüphesiz bu -yönetim işi- bir emanettir, kıyamet gününde ise utanç verici ve pişmanlıktır. Ancak onu hakkıyla yerine getirenler ve onun hakkındaki sorumluluğunu ifa edenler müstesna.' ^{Ahmed bin Hanbel müsnedi}

Bu nizam ise nübüvvet metodu üzerine Raşidi Hilafet nizamıdır. Zira onun binasını oluşturan Nebi (صلى الله عليه وسلم)'dir. Onun izinden sahabey-i kiram ve büyük halifeler yürüyünce dünya zulümle dolduktan sonra adaletle dolmaya başladı. Ne var ki bu zulüm kapitalist kisvesiyle geri geldi. Öyleyse hilafeti Raşidi hilafet gibi tekrar canlandıralım ki dünyada ferah bir geçim içinde onunla mutlu olalım, bütün dünyaya adaleti yayalım ve Alemlerin Rabbi onun vesilesiyle bizden razı olsun.

Haber: Cumartesi günü 3/12/2011 tarihinde ‘'El- Mısrıyyun'' gazetesi Amerikan Büyükelçiliğinin Kahire'deki ‘Dostlarını' islamcıların seçimi kazanmasını değerlendirmek üzere acil bir toplantıya çağırdı. Bu Büyükelçilik ‘Müslüman kardeşler' ve 'Selefi ittifakı'nın seçimi ezici güçle kazanmasını liberal güçleri ve ‘Kahire'deki elçiliğin dostları' adlandırılan çevreyle değerlendirmek üzere acil bir toplantıya çağırdığını da yayınladı.

Yorum:

Başta Mısır olmak üzere devrimlerin cereyan ettiği İslam alemindeki İslam'ın uygulanmasına ilişkin ümmetin tevecühünden dolayı Amerika'nın duyduğu kaygı; kendisinin Mısır üzerindeki egemenliğinin devam etmesi için bu tür ani durumlara karşı nasıl davranacağı hususunda ‘Acil durumlar odası'nı oluşturmasına  sevk etmiştir. İşte bundan dolayı Amerikan genel kurmay başkanı Maik Mulen, devrimleri saptırma ve kontrolden sorumlu organizatör William Taylor ve Kahire'deki Amerikan Büyükelçisi mikuk ziyaretleri gerçekleştirerek askeri konsey, El-ezher şeyhi ve devlet adamlarıyla görüştüler. Bütün bunlar askeri konseyin kendisine çizilen plana göre hareket ettiğinden emin olmak içindir.

Milletvekili seçimlerinin ilk sonuçlarına göre İslami hareketler ve partilerin bariz bir şekilde öne geçtiğini görünce, bu partiler Amerika'ya sivil ve demokrat bir devlet istediğini, Şeriat'ı tatbik etmeyip komuoyunu islamileştirmek istemediğini ve genel hürriyetleri ve çoğunluk ilkesine saygı duyacağını bildirerek tazminat verdiği halde Amerikanın duyduğu kaygılar daha da artmıştır. Oysa Batı esasen Avrupa'da ve Amerika'da Müslümanlara karşı bu değerlere saygı duymamıştır.

Şimdi biz soruyoruz: Müslüman Mısır halkı hakkında entrika ve desiseler çevirmekte olan Allah'ın ve ümmetin düşmanına ortak olan Amerikan Büyükelçisinin yakın dostları kimmiş?

Bunlar Allah yolundan insanları saptırmak için Amerikan Büyükelçiliğinin maddi desteğini alan ve çığırtkanlık yapan anormal kimseler değil mi?

Mısır halkı arasında fitne yayan kimseler değil mi?

Sivil, laik, demokrat ve liberal devlete çağıran kimseler değil mi?

İslam beldesi olan Mısır'da Allah'ın Şeriat'ını uygulamak istemeyen kimseler değil mi?

Acaba seçimleri kazanan islami partiler; kendi dinleri olan İslam'den tamamen soyutlamak için Amerika'nın Allah'ın Şeriatı'nın Müslümanlar üzerine tatbik edilmesini engellediği gibi İslam ve Müslümanlar hakkında neler planladığını idrak edecekler mi?

Yine bu partiler; Allah'ın Müslümanlar üzerine farz kıldığı İslami hilafet devleti aracılığıyla tatbik edilmek üzere İslam'ın iktidara gelmesi ile Allah-u Teala'yı öfkelendirecek ve insanları zillete, zulme, fakirliğe ve aşağılığa mahkum edecek beşeri sistemin Müslümanlar üzerine uygulanması için bu partilerin iktidara gelmesi arasındaki farkı idrak ettiler mi?

Her şeyden önce acaba bunlar; otoritenin ve güçün hala Allah'ın Şeriatını uygulamayanların elinde olduğunu ve bunların da sadece Amerika'yı ve ‘İsrail'i razı eden demokrat ve liberal ilkelere uygunluk arz etmeyen her kararı ve işi bozacağını idrak ettiler mi?!

Acaba onlara seçimleri kazandıran büyük halk kitlesi/geniş tabanın askeri konseyinin Amerika'ya olan bağlılıktan kurtulmasını zorlayabileceğini idrak ettiler mi? Eğer bu geniş taban doğru olarak yönlendilirmiş olsaydı ve otoritenin ümmetin elinde olması için Raşidi hilafet devleti aracılığıyla Şeriat'ın tatbik edilmesinde ısrar etseydi.

Acaba bunlar insanların İslamı sevdikleri için onların tarafından seçildikleri, Mısır halkının kendi problemlerini çözecek olan İslam pratikte uygulandığı ve İslam bayrağı olan Resulullah'ın bayrağının Sayks-Picot bayrağının (Mısır bayrağı) yerine geçtiğini görmek istediklerini idrak ettiler mi? Nitekim Amerika güdümünde eski rejimin zulmünün üzerlerine hala hükm ettiğini görmek istemezler. Tıpkı Amerikan Büyükelçiliğinin çağırdığı şey gibidir.

Ve bunlar acaba İçişleri Bakanlığının niçin 21 ton göz yaşartıcı gazın ithal ettiğini idrak ettiler mi? Zira bunu Süveyş limanında çalışan gümrük memurları bunu ortaya çıkarttılar.

Peki bütün herkes; ister Müslüman olsun isterse gayri müslim olsun bütün Mısır halkının kurtuluşunun ancak ve ancak Raşidi İslami hilafet devletinin yoluyla Allah'ın Şeriat'ını kendileri üzerine uygulamakla olduğunu ve başka yolla olmıyacağını idrak edecek mi? Yoksa yine başka sistemi onlarca seneler daha denemeleri mi gerekiyor?

(إنّ الّذينَ كَفرُوا يُنفِقونَ أموالَهُمْ لِيَصُدّوا عَنْ سبيلِ اللهِ فَسَيُنْفِقونَها ثُمَّ تَكونُ عَليهِمْ حَسْرَة ثُمّ يُغْلَبونَ والذينَ كَفَروا إلى جَهَنّم يُحْشَرون)

(Şüphesiz ki inkar edenler mallarını, insanları Allah yolundan alıkoymak için harcıyorlar ve de harcayacaklardır. Ama sonunda bu bunlara yürek acısı olacak ve en sonunda mağlup olacaklardır. Kafirlikte ısrar edenler ise cehenneme toplanacaklardır.) Enfal 36

Soru: 12.11.2011 akşamı İtalya başbakanı Silvio Berlusconi ve ondan üç gün öncede 09.11.201 akşamı George Papandreou ülkelerinde etkili olan finansal ekonomik ve borç krizinden dolayı istifa ettiler. Ve, bu iki ülkenin parlamentosunda tasarruf tedbirlerini geçirmelerinden sonra gerçekleşti ki bu tedbirler için iki ülke de IMF'nin gözetimi altına girdiler ve "Avrupa Kurtarma Planı'nın olarak adlandırılan planın bir parçası olan tedbirleri uygulamakla yükümlendirildiler. Son günlerde tepkiye neden olan bu iki ülkenin krizlerinin yanında onlara benzer iki senedir devam eden İrlanda, Portekiz ve İspanya'da da potansiyel krizler mevcuttur. Borç krizi Avrupa Birliği ve Euro bölgesinin en önemli ülkelerinden biri olan Fransa'yı da germeye başlamıştır. Buna ek olarak enteresandır ki Euro bölgesinde düşüşlere neden olabilecek krizler yaşanıyor.

Soru; Euro'nun geleceğinin yanı sıra, Avrupa Birliğini oluşturan 27 asıl üyenin ve AB'ye üye olmak için bekleyen 17 ülkeyi de kapsayan bölgede krizlerin etkisi ne ölçüdedir? Bu kriz bunun da ötesine giderek Avrupa Birliği'nin geleceğini etkiler mi?

Ayrıca bu krizin İngiltere'nin (ki o Avrupa Birliğinin üyesidir ancak Euro bölgesinin dışındadır) yanı sıra diğer büyük dünya devletleri, Amerika, Rusya ve Çin'in üzerinde bir etkisi var mıdır?

Cevap:

1) Yunanistan'ın 350 milyar Euro'ya (482 milyar dolar ) ulaşan borçlarını ödeyememe korkusu ile Yunan borç krizi Euro bölgesini etkilemiştir. Bu borçlar ülkenin GSYIH(gayri safi yurtiçi hasıla)'nin %160'ına ulaşmıştır, başka bir deyişle bütçe açığı %13,6'ya ulaşmıştır ki bu AB'nin verdiği sınır olan %3,5'i aşmıştır. Avrupa ve IMF müzakereleri Yunanistan'ın "Avrupa kurtarma planı" başlığı altındaki tedbirleri uygulamasını talep etmektedir. Ancak Papandreou bu tedbirleri uygulamaktan çekindi ve içlerinde ekonomi bakanının da olduğu 5 bakanın desteği ile tedbirlerin kabulü için referanduma gideceğini açıkladı. Ancak O, bu referandum fikrinden Avrupalılar tarafından Fransa'nın Cannes kentinde, eğer tedbirler uygulanmazsa daha fazla yardım fonu sağlanmayacağı uyarısı ile, vazgeçirildi. Ve 11.10.2011 de 8 milyar Euro'luk altıncı Yunan borç ödemesi onaylandı. 21.10.2011 de hükümet ülkenin felç haline girmesine neden olan genel grevlere ve Atina'daki şiddet olaylarına rağmen tasarruf tedbirlerini artırma kararı aldı.

2) Bilindiği gibi durgunluk ve deflasyon/para darlığı Avrupa'da 2008 yılı Kasım ayı başında Amerika'da uluslararası mali krizin patlaması ile resmen ilan edildi. Bundan sonra, mali ve ekonomik krizler üzerinde en ağır yükü temsil eden hisse senetlerini, şirketler ve bankaların birbiri ardına çökmesini durdurmak ve kurtarmak için devletler büyük miktarda para pompalaya başladılar. Euro krizi; başlıca uluslararası para birimleri özellikle Dolar karşısında değerinin düşmeye başlaması ile belirgin hale gelmiştir. En son kriz devletlerin gelir ve GSYİH inşa borçlarının daha az hazine bonosu gibi devletlerin borçlanmasından kaynaklanan borç krizinin patlaması da değildi. Yani devlet gelir ve harcamalarının GSMH içindeki payı nedenleri ile bir dizi tahvil için diğer devletler, bankalar ve uluslararası finans kurumları tarafından satın alınan borçlarını azaltmak için tahvil ve sigortaların değerine ek olarak faiz oranı üzerinden borç ödemeleri yapmaktır. Genel borç sonra artar, borçlarını ödemek için güven bağları sarsılan devletlerin onları ödemesi mümkün olmaz. Çünkü kimse satın almayı kabul etmez. Alacak azalır. Böylece kendi kendine yetersizlik belirgin hale gelir. Bundan dolayı devletin bütün ekonomisini etkileyen kriz patlak verdi. Hatta bu hükümetlerin siyasi istikrar ve konumunu etkiler. Bu Yunanistan'da Papandreou hükümetinin düşmesine yol açan durumda olduğu gibi... Son zamanlarda Berlusconi hükümetinin düşmesine yol açan İtalya'daki durumda böyledir.

3) Fransa ve Almanya, Euro bölgesi sorunlarını çözmek için çalışıyor. Onların arasında bu krizin nasıl yönetileceği ve onunla nasıl başa çıkılacağı ile ilgili temel konular arasında farklılıklar olduğunu görünmektedir. Özellikle ulusların egemenlik konusu ile ekonomik çatışmalar sürekli olmuştur. Çünkü Fransa ve Almanya kendilerini Avrupa Birliğinin liderleri olarak düşünmektedir. Bu birlik içinde bunların aralarında hangisinin ana söz sahibi olduğu noktasında perde arkasında bir rekabet vardır. Bir zamanlar Avrupa Konseyi Berlin dış ilişkiler ofisi şefi olan Ulrike Geurot  bu hususta şöyle dmistir: "Birbirinden tamamen farklı iki yönden gelişme varsa o zaman birbirleriyle çatışması olacağı kesin. Umuyoruz ki olumlu bir diyalog oluşabilir." ^{(Reuters 20.05.2011)}

Ve buna uygun olarak önerilen tedaviler açısından Fransa ve Almanya arasındaki fark ortaya çıkmıştır. Fransa, bu krizlerin tedavisi ve aşılması için Almanya'ya ekonomik bir yönetim yapısı, bunların takibi, çalışmaların seyri ve cezaların dayatılması çerçevesinde Ekonomik hükümetin kurulmasını sunmuştur. Avrupa Hükümetleri, bunun onların egemenliğini aşındırmak olacağını söyleyebilirler. Diğer devletlerin tahriş olmasinin  nedeni anlamına gelir. Herkes üzerine belirli bir ekonomik politika dikte edecek daha yüksek bir irade veya varlık olduğu izlenimini verir. Bu nedenle bu öneri  henüz gün ışığına çıkmamıştır. Almanyanin, Avrupa devletleri ile baş etmesi mümkün olmamıştır. Ticaret bütçelerinde dengesizliklere neden olan ihracatı teşvik için sabit ayarlamalar yaptı. Çünkü ekonomik büyüme konusunda bir anlaşmazlık vardır.

Özellikle Almanya Fransa'da dahil olmak üzere diğer devletler kar ederken beceriksizlik göstererek kayıt altına alınmayan milyarlarca Euro'luk zarar açtılar. Bu nedenle Fransa yerel talebi güçlendirmek,  Almanya ise ücretleri düşürerek diğer ülkelerden gelen talebi takip ederek ithalatı teşvik etmek için vergi azaltmayı talep etmiştir. İlişkilerde Avrupa istikrar ve destek fonu konusunda da farklar vardır. Alman parlamentosu Euro'da kalınması için çok istekli olduğundan, destekliyor  ve onun devamı için çalışıyor. Almanya 29.09.2011'de 211 Milyar Euro olan 17 bölge devletlerinin payını 123 Milyar Euro artmıştır. Avrupa devletleri kriz durumunda istikrara ulaşmak ve güçlenmek için bu çöküşe ve açıklara sınır koymak gerektiği noktasında mutabık kalmışlardır. Almanya tarafından yapılan öneri, bütçelerinde büyük açıklar çıkmasına izin veren devletlere uluslararası desteğin dondurulmasını içeriyor. Avrupa Komisyonu, bunun onların sorununu çözmek yerine sadece sorunu uzatmış olacağını düşünmektedir. Almanya aynı zamanda Avrupa Birliği düzeyinde devletlerin rolünü etkileyecek kararlar alınmasını istemektedir.  Birkaç yıl için bu devletlerin oy hakkı dondurulması öneriler arasındadır. Almanya da, diğer devletler de kendi anayasaları içinde açıkların sınırlandırılmasında takipçi olmak, büyük borçlara muzdarip Euro bölgesini terk etmek dışında herhangi bir seçim olursa devletlerin iflas ilanı için prosedürlere bırakmaya önerdi.

Ancak bu önerilen çözümler, sadece Birlik içinde kendilerini bağımsız devletler olarak, egemenliğini korumak için istekli ve Birlik ülkeleri arasında keskin farklılıklar nedeniyle, zor bir doğumdan sonra birliğin geldiği, Avrupa Birliğini düzenleyen Lizbon Antlaşması'nın değişiklik gerektiren kolektif çıkarlar için taviz  vermeye hazır değildir. Bu nedenle bu realiteye Alman önerilerini getirmek kolay değildir. Alman önerisi, Alman maliye bakanı Wolfgang Schaeuble tarafından ileri sürüldü: "o belirtilen borç krizini çözmek için Avrupa düzeyinde Euro Bölgesi devletleri, siyasi, uluslararası ve yerel yargıda Avrupa merkez bankası birligin menfaatlerine bir politika benimseyebilir bu politika bazi devletlerin zararina olsa bile" ve devamla "simdiye kadar ortak bir avrupa politikasi belirleyemedik." diye belirtti. (DBA 2011.12.11) Sözlerine devamla: Yunanistan konusuyla karşı karşıya olduğunu itiraf etti: "Sorunları dağ gibi." Bunun öncesinde, Almanya Başbakanı Angela Merkel'in Euro bölgesini gelecekle ilgili uyarıları vardı: "Almanya olarak iflas anlamına gelecek herhangi bir devletin iflasını istemiyorum." O 14.11.2011 tarihinde Leipzig'de Hıristiyan Demokrat Parti konferans önünde yine bu sözlerini tekrarladı: "Bu ikinci dünya savaşından sonra en zor zamanını yaşayan Avrupa... Ve eğer Euro iflas ederse Avrupa da iflas eder." Avrupa Euro'da başarısız olursa Euro'ya yönelik endişeler artar ve Euro Bölgesi uyum varlığını göstermekte başarısız olur.

Hep birlikte önerilen bir Trilyon Euro, 440 Milyara yükseltilen Euro fon bütçesi üzerine ve Avrupa İstikrar Fonu anlaşma verdiği desteğin yanında Almanya ve onun uyarıları çok sayıda sorunun tedavisi açısından endişelerini gösterir. Bunun yanı sıra, birleşik bir Avrupa larak ortak para birimi Euro'yu tutmak, bir bütün olarak Avrupa Birliği istikrarını korumak ve Euro bölgesinde ölçülü hareket etmektedir. Bu yüzden Almanya öngörülebilir bir gelecekte, Avrupa Birliği ve onun düşüşünü, başarısının sırrı olduğunu kabul ettiği Euro bölgesi ve Avrupa Birliği özgür olacağı da anlaşılabilir.

4) Başka bir açıdan bu kriz Amerika için bir fırsat sunmuştur. İkinci bir açı; Birliği ve para konusunda Avrupalıların güvenini sarsmaya çalışıyor. Özellikle rekabette uluslararası alanda Avrupa'nın etkisini azaltmayı amaçlıyor. Uluslararası siyaset açısından Euro para birimi, ekonomi ile onun çöküşüne ve başarısızlığına neden olacak çalışma yapıyor. Böylece kendi ahlaki değerleri doğrultusunda yürümesini sağlamaktır. Amerika, Euro Bölgesi için bir çözüm yolunda ilerlemek için önerilen Uluslararası Para Fonu (IMF) fonların artırmak için bu aybaşında toplanan G20 Zirvesinde reddetti. "O borçluların sorunlarını çözmek için yeterli fonlara sahiptir, ancak Avrupa için Fonu destekleyen destekler" ve G20 ülkeleri maliye bakanlarının toplanması öncesinde ABD devlet sekreteri Timothy Geithner devamla ve şöyle dedi: ^{(El-Cezire 14.10.2011)} "Amerika Birleşik Devletlerinin Avrupalılar üzerinde iki yıldan beri borçları, krizi sona erdirmek için sert tedbirler almaya devam etmeleri için baskısı devam etmektedir. İstekli olan ülkelerin yanında olduğumuzu bildirdik."

Ayrıca Standard ve Poors ve Moody ve Fitch kurumları İspanya ve Portekiz'in ratingini sınıflarını düşürdü. Devletlerin finans durumlarında güven ve istikrarsızlaştırıcı bir rol oynayan Amerikan şirketleri gibi ünlü kredi derecelendirme şirketi Moody 7/10/2011'de 21 kadar Avrupa'nın büyük bankaları da dahil olmak üzere çok sayıda şirketin derece kategorizesi düşürüldü. Buna İtalya ve Yunanistan'da dahildir. IMF, ticaret yapan Avrupa Bankalarının kayıpları, 100 milyar Euro olarak tahmin edilirken ek olarak, geçen yıldan bu yana Euro krizinin bir sonucu olarak yaklaşık 200 milyar Euro toplam kaybının olduğu tahmin ediyor. Dikkat edilirse kredi notunun düşürülmesinin yanında işten çıkarmalar, özel sektör borçları, bütçe açıkları artışı, finansal kriz ile paralel olarak işsizlik de artmış düzeydedir.

5) AB'nin önemli bir üyesi olan İngiltere'nin pozisyonu ise; o Atlantik Okyanusu'nun kenarında, afetlere karşı kendini korumak için çalışan Avrupa'nın durumunu ve sahip olduğu finansal krizin etkilerini köşesinde durarak izliyor. O kazanç ve ganimet kapmak isteyen olduğu gibi aynı şekilde Birliğin sorunlarının çözümünde yer almak istemiyor. O Euro bölgesine girmedi ve kabul için herhangi bir arzu göstererek ek para vermedi. Böylece Euro konusu onu pek çok ilgilendirmiyor. İngiltere'nin içinde Euro'ya katılmaya da Birlik içinde daha fazla entegre olmak için üzerinde baskı yok, aksine AB'den çıkmak için sesler yükselmekte. "Euro topluğunda bulunmak ahmaklık, kaybetmesi tarihi bir an olacak" ve o Euro bölgesine kıyasla: Dışişleri Bakanı William Lahey üzerine basarak; "yanan bina- herhangi bir yangın kaçış kapılarından kaçış" olduğunu kendisinin 1998 yılında Muhafazakar Partinin başkanı iken de ifade etiğini söyledi. Euro'nun Almanların bir teşviki olduğunu söyledi: "Almanlar varlığın bütünlüğü için Yunanistan gibi zayıf üye devletlere destek sağladığının belirtileri vardır!" ^{(BBC 28.09.2011)} Başbakan David Cameron şunları söyledi: "Euro krizi, sadece tek başına Avrupa ekonomisi için bir tehlike değil, dünya ekonomisinin bütünüyle temsil etmektedir." Avrupalı ​​politikacılar, ne ölçüde bunun farkında. ^{(BBC 2.10.2011)} İngiliz hor. Avrupa Komisyonu Başkanı Jose Manuel Barroso: "Bu, ilerleme sağlamak isteyen devletlerin yolunda durmak için çalışmak Euro'ya katılarak destek...) ^{(Al-Cezire 10.11.2011)} Britanya tüm bunlara rağmen kararlar almak için Avrupa'yı yanına çekmek için çalışır. Böylece dünya düzeyinde siyasi kazanımlar yanı sıra ekonomik kazanımlar elde etmek için çalışıyor. Çünkü ayakta kaldığı sürece, kendi çıkarları doğrultusunda AB'den çıkmak niyetinde değildir. Çok uzun yıllar girmek için beklediğinden dolayı şu an çıkmanın zararlı olacağı kanısındadır. Bunun üzerine Başbakan Cameron şunları söyledi: "Avrupa Birliği dışında kendimizi görmüş olsaydık, İngiltere'nin Avrupa Birliğinden çıkmadan Ulusal çıkarları olmaz. Öyle olsa Norveç'in durumuna benzer olacaktır." ^{(Eitar Taş Rusya 14.11.2011)} Ve o zaman o İngiliz Egemenliğinden vazgeçerek reddetti. Aynı zamanda yer alabilecek olması Brüksel'de tanzim edilmekte." Devamla şöyle seslendi: "Brüksel'deki Avrupa Komisyonu güçlerin büyük bir kısmını ulusal hükümetler üzerinde tesisi etti." Böylece İngiltere, Avrupa Birliği ve aynı zamanda Euro bölgesine girmek istemiyor ve de çıkmak istemiyor!

6) Çin ve Rusya ile ilgili olarak; Euro'nun kalması onların menfaatinedir. Çünkü Euro, Amerika ve doların dünya ekonomisi üzerindeki diktatör pozisyonu karşısında durmaktadır. Ancak ikisi de kendi menfaatleri açısından problemi çözmek için fazla uğraşmıyorlar. Çünkü Euro ve AB'nin pozisyonu onların ekonomik hareketlerini sınırlamaktadır. Bundan dolayı Çin Euro bölgesinin en fazla etkilenen 5 ülkesinin yani İtalya, Yunanistan, Portekiz, İspanya ve İrlanda'dan Avrupalıları memnun etmek için küçük bir miktar hazine bonosu satın almıştır. Bilakis Çin başkanı Jintao G20 toplantısında Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy ile görüşmesinde; "Avrupa bu krizi kendisi çözmelidir" demiştir. ^{(Reuters 06.11.2011)} Çin 3,2 trilyon dolar rezervine sahip iken Amerika'dan 1,14 trilyon dolarlık hazine bonosu alarak Amerika ekonomisine yardım etmişti. Buna karşılık olarak da Amerika Çin'in ticaret alanını gevşetmişti. Ancak bu durum Çin ile Avrupa arasında yoktur.

7) Bunun ışığında Avrupa Birliği, Kapitalist ekonomik sistemin bir sonucu olarak ekonomik ve finansal krizlerin stresi altına girmiştir. Aynı zamanda krizlerin devam etmesi nedeniyle de yıkılma ve dağılma tehlikesi altındadır. Bu krizler sadece bir bölgeyi değil tüm dünya ülkelerini etkilemektedir. Çünkü tüm dünya Kapitalist ekonomik sistemin ağı haline gelmiştir ki bu sistem insanlara krizlerin yükü altında acılar çektirmektedir. Bu sistemi kendi içerisinde onarmak mümkün değildir. Çünkü onun temeli bozuktur ve çürümüştür. Bu yüzden dışarıdan bir çözüm gerekmektedir. İnsan fıtratına uyacak doğru bir sistem aranmalıdır.

Dünya, kendi kökü ve dallarıyla sağlam ve güvenilir bir sisteme ihtiyaç duymaktadır. Ve bu yarattığına en iyi neyin uygun olduğunu bilen her şeyin yaratıcısının koyduğu sistemden başkası olamaz. Bu sistem insanlara huzurlu bir ekonomik hayat sağlayacaktır ve insanları endişe ve ıstıraba uğratan şimdiki sistemin yerini alacaktır.

فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى⁽¹²³⁾ وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى

"Eğer tarafımdan size bir yol gösterici (kitap) gelir de, kim benim yol göstericime uyarsa artık o, ne (dünyada) sapar ne de (ahirette) sıkıntı çeker.

Kim de benim zikrimden/kitabımdan yüz çevirirse, onun da dar bir geçimliği olur ve onu kıyamet günü kör olarak haşrederiz." ^{(Taha 123,124)}

Arap Birliği bugün (2/11/2011) Çarşamba akşamı, Suriye hakkında verdiği önerilere ilişkin yeni bir karar yayınladı. Birlik bu karara göre Suriye rejimine iki haftalık daha yeni bir süre tanımış oluyor ki bu rejim ne Allah'tan, ne Resülünden ve ne müminlerden, hatta bütün aklı selim insanların kabul ettiği insani duygulardan hiç bir utanç duymadan daha fazla katillik ve cinayet işlesin, insanlar ve taşlar üzerine bombalar yağdırsın! Bu karar çıkmadan önce Amerika onu övdü, çünkü o bundan haberdardı! Nitekim Beyaz Saray sözcüsü Jay Carney 1/11/2011'de bir demeç vererek Arap Birliğinin Suriye rejimine ilişkin yaptığı öneri hakkında kendisine yöneltilen soruya şu cevabı verdi: ‘Bu tür şiddet olaylarını durdurma hususunda Esad rejimini ikna etmek için uluslararası toplumun sarf ettiği çabaları hoş karşılıyoruz.'

Arap Birliği bu kararı kapalı ifadelerle aldı. Hangi kaynaktan gelirse gelsin o, güya şiddet olaylarını  durdurmak istiyormuş! Sanki silahsız insanların önceden top, tüfek, tank ve uçakları varmış gibi konuşuyor! Devamla: ‘Şehirler her türlü silah manzarasından tamamen boşaltılmalıdır.‘ Şehirlerin ordudan boşaltılması gerekir ifadesini kullanmadı, zira; ordunun asıl görevi ülkeyi ve halkı korumaktır. Yine bu Birlik; şehirlerin rejimin (elebaşı), avaneleri ve casuslarından boşaltılması gerekir ifadesini de kullanmadı, çünkü silahlandırma hususunda birden fazla tarafın bulunduğunun imajını vermek için kamuoyunu yanıltmak istemektedir. Bütün bunların en tehlikelisi Birliğin; binlerce sivili katleden ve on binlercesini yaralayan bir rejimle diyalog kurmak istemesi!

Bu iki haftalık süresinden önce de yine Birlik; 16/10/2011'de aldığı karara göre yine böyle bir süre tanımıştı. Ondan önce de Suriye rejimini güçlendirip desteklemek için Arap Birliğinin Genel  sekreteri Nabil Al-arabi 10/09/2011'de Suriye'ye bir ziyaret gerçekleştirmişti! İşte bütün bunlar; Arap Birliğinin ileri sürdüğü öneriler bahanesiyle Suriye rejiminin işlemekte olduğu katliamların artmasından başka bir şey asla getirmeyecektir.

Arap Birliğinin şuan ki kararı daha doğmadan başarısızlığa mahkumdur. Zira o kapalı ifadeler içeriyor ve Suriye rejiminin işlediği cinayetlerin katmerleşmesini sağlamak üzere Birliğin verdiği süre dışında kararın uygulanması imkansızdır. Zira bu cinayetlerin vebalini; hem bu rejim, hem onun yardakçıları ve hem de akmakta olan temiz  kanları görmeyen Arap Birliğinin yetkilileri taşımaktadır. Bunlar yardım isteyen  kadınların, çocukların ve yaşlıların feryatlarını işitmiyorlar, hatta tağut ve zalimin yüzüne karşı hak sözü bile söylemiyorlar. ﴿صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ﴾ (Çünlü onlar sağırlar, dilsizler ve körlerdir. Bu sebeple düşünmezler). ^{Bakara 171}

Ey Suriye'deki ehlimiz, ey Müslümanlar!

Suriye'deki durumun gerçeği şu ki, rejimi devralan oğul ve devreden baba zamanından beri bu rejimi koruyan Amerika'dır. Zira bu rejim kırk sene boyunca yahudi devletinin emniyetini koruyabilmiş, Amerika'nın Irak, Lübnan ve diğer beldelerdeki çıkarlarını muhafaza edebilmiş ve kendisinin (İsrail)'e karşı önleyici ve direnişçi ülkesi olduğu kandırmasıyla insanları aldatabilmiştir. Halbuki o bundan ber'idir. Onun yaptığı sadece boş gürültüden başka bir şey değildir. Zira yahudilerin uçakları Suriye rejiminin saraylarının üstünde uçarken ve ülkesinde hassas mevkileri bombalarken, hiçbir şekilde engellemiyor ve direnişçi ülkesi olduğundan asla bahsetmiyordu, ancak korkaklık ve ihanet yapıyordu. O insanlara karşı aslan kesilirken savaşlarda devekuşu olurdu.

Amerika bu adamın hükmen devrildiğini zaten anlamıştı. Fakat o, insanların devrimlerinin getireceği sonuçtan, bu devrimlerin camilerden hareket etmesinden ve sömürgeci kafirlerin kalplerini titreten tekbirlerden endişeleniyor! Yani o, bu devrimin Allah ve Resulu için samimi ve ihlaslı bir yönetim sonuçlandırmasından endişeleniyor! Onun için bu rejime üst üste süre tanıyor, ta ki kendi uşağı olan Beşşar'ın yüzünden daha temiz yüzlü ve yine ona tabi olan bir alternatif bulana kadar. İşte bu yüzden Amerika Arap Birliği aracılığıyla bu kararı aldı. Zira Birliğin sekreterlerinin, merkezi Kahire'de bulunan Birliğe geçiş ‘izni' hep Amerika'nın ‘izni' ile olmuştur!

Ey Suriye'deki ehlimiz, ey Müslümanlar!

Şüphesiz Hizb-ut Tahrir size doğrusunu söyler. Zira lider, halkını aldatıp ona asla yalan söylemez. İşte bu yüzden Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın düşmanlarına dayanıp güvenmeyin, ister bu düşmanlar halkınızdan olmayıp Amerika ve Avrupa gibi sömürgeci kafirlerden olsun, isterse size karşı Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın düşmanlarına muhabbet besleyen halkınızdan olsun. Zira hısım akrabanın zulmü daha şiddetlidir. İster yakın olsun ve isterse uzak olsun, zalime güvenip dayanmak dünyada rezil rüsvay olmanın yoludur, ahiretteki azap ise daha şiddetlidir. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] şöyle buyurmuştur: ﴿وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ﴾ (Zulmedenlere meyletmeyin; yoksa size ateş dokunur (cehennemde yanarsınız). Oysa sizin Allah'tan başka dostlarınız yoktur. Sonra (O'ndan da) yardım göremezsiniz!) ^{Hud 113}

Değişimin Batı olmadan olamayacağı Batı'nın ve onun yardakçılarının çıkardıkları yaygaradır ve sizi asla aldatmasın, bu Batı'nın ürettiği bir aldatmacadır. Bu aldatmacanın hak hususunda hiçbir faydası olmayacaktır. Çünkü siz, Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'ya ihlaslı olup silahsız intifadanızla ve samimi askerlerinizin yardımıyla bu tağutu kökünden sökmeye, Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın şeriatını ve Raşidi Hilafeti ikame etmeye muktedirsiniz. Zira siz Dar-ul İslam'ın kalbi ve merkezisiniz. Tıpkı Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in buyurduğu gibi: ‘Şüphesiz Şam, Dar-ul İslam'ın kalbidir'. Dar-ul İslam'ın ne güzel merkezidir. Siz de hak üzere sebat edin ve sabredin, çünkü zafer kısa süre sabrettikten sonra gelir. Hayrı temenni edip müjdelenin. Zira siz devriminizde bu tağuta karşı çok önemli bir mesafe kat ettiniz ve Allah [Subhânehu ve Te'alâ] ile beraber olunuz ki Allah [Subhânehu ve Te'alâ] da size yardım etsin. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] şöyle buyurmuştur: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ﴾ (Ey iman edenler! Eğer siz Allah'a (Allah'ın dinine) yardım ederseniz O da size yardım eder ve ayaklarınızı sabit kılar.) ^{Muhammed 7}