Trump'ın Aldatıcı Girişimi: Gazze Bataklığından İran Rejimini Ezerek Çıkmak Hedefleri Korumakla Birlikte Öncelikleri Yeniden Düzenlemek İçindir

ABD Başkanı Trump, Müslümanların başındaki sekiz yöneticiyi, Gazze'deki savaşın sona erdirilmesi konusunu görüşmek üzere 23 Eylül 2025 tarihinde Birleşmiş Milletler genel merkezindeki özel toplantı odasında bir toplantıya davet etti.Toplantıda yedi maddelik bir sonuç bildirisi yayınlanmış olup bildirinin en önemli maddeleri ateşkes, Yahudi esirlerin serbest bırakılması, yardımların girdirilmesi, imar etme, zorla yerinden edilmenin reddedilmesi, Filistin otoritesine destek verilmesi ve Hamas'ın Gazze'de hiçbir rolünün olmamasıdır.Trump toplantıyı şöyle değerlendirdi: “Gazze konusunda Arap ve Müslüman liderlerle yaptığım toplantı bir harikaydı. Bu, şimdiye kadar yaptığım en önemli toplantıydı; çünkü asla olmaması gereken bir şeyi sona erdireceğiz.”

Böyle bir haber kısa da olsa, ister zihinlerin saptırılması, ister anlayışın hafife alınması, ister nefislerin alçaltılması, isterse zilletin devam etmesi bakımından olsun içerisinde birçok utanç verici yönlerin bulunması nedeniyle sayması zor olan felaketle doludur. Nitekim Trump, Türkiye, Mısır, Pakistan, Endonezya, Suudi Arabistan, Ürdün, Katar ve BAE yöneticilerini seçerek onları bir toplantıya çağırdı ve onlar da bu çağrıya uydular. Peki neden onları çağırdı?  Gazze'deki savaşın durmasını görüşmek için! Sanki gerçekten barış isteyen adil bir yargıçmış gibi.Kendisinin barış adamı olduğunu, savaşları durduran bir adam olduğunu, Gazze'deki savaşı durdurmak istediğini, ancak Hamas'ın bunu reddettiğini ve savaşı sona erdirmek için yaptığı tüm girişimleri önceden reddettiğini övünerek anlatmıştır.Tüm dünya, Trump'ın, yönetiminin ve devletinin Gazze'deki tüm katliamların arkasında durduğunu ve Güvenlik Konseyi ve başka yerlerde savaşı durdurmak için yapılan tüm girişimleri ve projeleri engellediğini bilmesine rağmen bu yöneticiler, itaatkar ve zelil bir şekilde Trump'ı dinlediler.

Gazze'ye yönelik savaşın bir Amerikan savaşı olduğu artık bir sır değildir; çünkü Amerika tüm gücüyle bu savaşı desteklemektedir.Yemen, Lübnan, İran, Suriye ve Katar'a yönelik tüm saldırılarında Yahudi varlığının arkasında duran da Amerika'dır.Bunun aksini iddia ettiğiniz her şey bir yalan ve aldatmacadır.Felaketlerden biri de, Amerika'nın aynı yalanlar ve aynı vaatlerle aldatmacasını tekrarlaması, bu kişilerin ve benzerlerinin de buna icabet etmesi, korku ve açgözlülükten dolayı Trump ve elçilerinin önünde eğilmeleri, Netanyahu'ya baskı yapması ve aşırılıklarını dizginlemesi için ona yalvarmalarıdır.Aslında her iki taraf da yeni Ortadoğu olarak adlandırdıkları şey üzerinde tam bir uyum ve mutabakat içindedirler.

Öte yandan burada şu soru ortaya çıkıyor: Trump neden Gazze'ye yönelik savaşı durdurmak için böyle bir değişime gitti ve savaşın başından bugüne kadarki tüm girişimlerin aksine Hamas'ı ortadan kaldırmaya yönelik hiçbir madde içermeyen bir girişim sundu?

Bu değişimle ilgili birçok görüş olsa da bu, bir aldatmadan hali değildir. Bu değişimi anlamaya yönelik en yakın yaklaşım, bu toplantının Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun marjlarında gerçekleşmiş olması ve bu toplantıdaki çoğu ülkenin sözlerinin, Yahudi varlığına, onun katliamlarına ve onun Gazze ve bölgedeki destekçilerine, yani Amerika Birleşik Devletleri ve Trump'a karşı gelmiş olmasıdır. Nitekim Avrupa, iki devletli çözümü ve bunun gerekliliğini pekiştirmek amacıyla, Fransa'nın öncülüğünde 22 Eylül 2025 tarihinde Suudi Arabistan ile bu konferansı başlatarak bir yılı aşkın süredir bu yaklaşımı izlemiştir. Dolayısıyla bu konferans ve dünya çapında Yahudilerin katliamlarına karşı ortaya çıkan uluslararası ve halkçı tavırlar, Amerika üzerinde baskı oluşturarak, onun planlarını yeniden gözden geçirmeye zorlamıştır. Ancak bu baskılar, Amerika'nın Gazze'deki politikasını değiştirmesi için yeterli olmuş mudur? Aslında, yeterli olmamıştır. Zira Yahudilere yönelik katliamlara ve Amerika'nın tutumuna yönelik itirazlar ve savaşı durdurma girişimleri yeni bir şey değildir; ancak diğer faktörler olmasaydı bunların hiçbir etkisi olmazdı.

Bu faktörlerden biri, Avrupa'nın sözünün neredeyse bir olması, Yahudi varlığına karşı art arda önlemler almaya başlaması ve tutumlarının Gazze ve Batı Şeria'daki Amerikan politikasına karşı çıkmasıdır. Aynı zamanda bu faktörlerden biri de, Avrupa ülkelerinin desteğiyle Gazze'deki ablukayı kırmak için yola çıkan devasa filodur.

Yine bu faktörler arasında Arap ülkeleri ve bölgedeki diğer ülkelerin hoşnutsuzluğu ve iki devletli çözüm konusunda ciddi olmadığı ve bölgeye yönelik stratejisinin (Yeni Ortadoğu) bu çözümü dikkate almadığı, bunun yerine Amerika'nın emriyle bölgenin polisi ve yöneticisi olsun diye Yahudi varlığının elinin serbest bırakılması, bunun Yahudilerin Doha'ya saldırmasının ardından teyit edilmesi ve bölgedeki tüm yöneticilerin Amerika'dan ve bu ahlaksız varlıktan korkması konusunun ağır basmasının ardından bu ülkelerin Amerikan politikasından duydukları korku da yer almaktadır. Nitekim bu saldırı, 15 Eylül 2025'te Doha'da düzenlenen Arap-İslam zirvesi de dahil olmak üzere, uluslararası alanda geniş çaplı yankı uyandırmış ve zirvede Amerika'ya, politikasının aceleci olduğu ve bunun er ya da geç bölgeyi gizli veya korkuyla da olsa alternatif seçenekler aramaya iteceği uyarısında bulunulmuştur.

Belirleyici olabilecek önemli faktörlerden biri de Amerika'nın ve Yahudi varlığının Gazze'deki başarısızlığıdır.Zira bu saldırının üzerinden iki yıl geçmiş ve hiçbir sonuç alınamamıştır; aksine Yahudi ordusu bu saldırı nedeniyle daha da zayıflamış ve aciz kalmıştır. Yahudi varlığının sahada gerçekleştirdiği tek şey, dünyayı kendi varlıklarına ve Amerika’ya karşı kışkırtan korkunçlukları olmuştur.

İşte bu faktörler, Amerika Birleşik Devletleri'nin stratejisini yeniden gözden geçirmesine ve bunlardan uygun olmayan hususları düzeltmesine sevk etmek için yeterli olmuştur. Avrupa'nın Gazze'deki ABD politikasına muhalefeti konusunda yükselen tavrının yanı sıra bölgedeki ülkeler ve Müslüman ülkelerinin yaşadığı şok, bu değişime gidilmesini hızlandırdığı söylenebilir.

Bu değişimin ne olduğuna gelince; bu, Amerikalıların 27 tane olduğunu söyledikleri daha önceki Amerikan girişimlerini takip edenler için açığa çıkabilir; zira bu girişimlerin hepsi Hamas'ın ortadan kaldırılmasını belirtmekte olup bu da girişimin daha doğmadan öldüğü anlamına gelmektedir ki Amerika ve Yahudilerin istediği de budur. Ancak şu anda söz konusu girişim, bu maddeyi içermemektedir. Bu ise Amerika'nın ciddi olabileceği anlamına gelir ki bu, onun başarısının garantisi değildir.

Amerika, bunun kendisi ve Yahudi varlığı için yenilgi olduğunu ilan etmek, her ikisinin Gazze planından vazgeçmek ve nihayetinde iki devletli bir çözüme yol açmak anlamına gelse bile, Gazze'deki savaşı gerçekten sona erdirmek istiyor mu? Cevap şudur: Hayır, bu değişim ve yönelim buna delalet etmiyor; zira karar verilen hedefler korunmakla birlikte bir aksilik nedeniyle planlarda bir değişikliğe gitmek istemeniz doğal bir durumdur.

Olası bir alternatif plana işaret eden şeyler, 22 Eylül 2025 tarihinde Sky News'te ABD'nin Suriye Özel Temsilcisi Thomas Barrack ile yapılan röportajda ortaya çıkmıştır; youtube.com/watch?v=Yppp_DKa0sw.Zira bu röportajda, Lübnan hükümetinin Hizbullah'ı silahsızlandırmada başarısız olduğunu, artık bu konuyu Yahudi varlığının üstlenmesi gerektiğini, Lübnan ve Gazze'deki durumun karmaşıklaştığını, Arap ve İslam bölgesinde, bölgenin Amerikan hegemonyasına boyun eğmeyi kabul etmemesi veya onun iradesine teslim olmaması nedeniyle güçten başka bir çözüm olmadığını söylemiştir.Başarısızlığı nedeniyle karamsarlığını abartarak, “boyun eğme-teslimiyet” kelimesinin kamuslarında yer almadığını, bu yüzden onlara zorla boyun eğdirmek gerektiğini, bunu da yılanın, yani İran'ın başını kopararak yapacaklarını söylemiştir. Zira şöyle demiştir: “Hizbullah bizim düşmanımızdır, İran bizim düşmanımızdır ve bizim bu yılanların başlarını koparıp para akışını kesmemiz gerekir. Hizbullah'ı durdurmanın tek yolu budur.”Yılanın başını koparmak için İran'a karşı başka bir kararlı saldırı gerekip gerekmediğine ilişkin bir soruya cevap olarak şunları söylemiştir: “Bu rejim işleri geciktirmekte ve bekletmekte çok ustadır; çünkü Obama'nın geri döneceğini düşünüyor... Görünen o ki “İsrail” tüm sorunu çözme yönünde ilerliyor ama sorun Gazze’dir. İran rejimi kontrol edilmediği sürece Gazze'nin, Hizbullah'ın ve Husilerin kontrol edilmesinin bir faydası olmayacağını düşünüyorum.”

Barrack'ın bu sözlerinin, Trump'ın Gazze konusunda sunduğu tavizlerin, imkanları toplamak ve bunları yılanın başına yönlendirmek için geçici tavizler olduğunu açıklamaktadır. Daha sonra anlaşmaları bozup Gazze'de, Lübnan'da, Yemen'de ve diğer yerlerdeki hedeflerini gerçekleştirmek için yeni Ortadoğu projesini dayatmaya geri döneceklerdir. Bu mesele iğne deliğine girmek kadar zor olsa da, rakiplerin yükselişi, çıkmazların çoğalması, başarısızlıkların devam etmesi, çıkışların tıkanması ve her şeyden önce siyasal İslam çıkmazının devam etmesi nedeniyle, Amerika için acil bir ihtiyaç haline gelmiş gibi görünüyor. وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ “O kâfirler kurtulduklarını sanmasınlar.Onlar (bizi) aciz bırakamazlar.” [Enfal 59]

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Mahmud Abdulhâdî

Haber - Yorum

Putin'in Ziyareti Nedeniyle Duşanbe'de Namaza Ara Verildi!

Haber:

7-12 Ekim tarihleri ​​arasında, Duşanbe'deki birçok camide cemaatle namaz kılınması geçici olarak askıya alınacak. Şehrin iç işleri yönetimine göre bu kısıtlamalar, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in resmi ziyareti de dahil olmak üzere "şehrin tanık olduğu önemli olaylarla bağlantılı olarak" uygulanmaktadır.

Mevlana Yakub Çerhi, Sarı Osio, Ebu Hanife, Hoci İsmetullah ve İmam Buhari camilerinde8-12 Ekim tarihleri ​​arasında geçici olarak cemaatle namaz kılınmayacak.

Rusya Savunma Bakanı Andrey Belousov'un, Tacikistan'daki Rusya Savunma Bakanlığı askeri tesislerini ziyaret etmek üzere 7 Ekim'de Duşanbe'ye gitmesi dikkat çekicidir. Duşanbe havaalanında onu, Tacikistan Savunma Bakanı Emomali Sobirzoda ve Genelkurmay Başkanı Bobojon Saidzoda karşıladılar.

Yorum:

Resmi verilere göre Tacikistan'da bulunan 201 no'lu askeri üssün, Rusya'nın sınırları dışındaki en büyük askeri tesisi olduğunu ve bunların Duşanbe ile Bokhtar kentlerinde bulunduğunu belirtmekte fayda vardır. Üstte, makineli tüfek, tank, topçu, keşif, hava savunma, kimyasal, biyolojik, radyolojik ve haberleşme birimleri yer almaktadır. Tacikistan'daki Rus kuvvetlerinin toplam sayısı yaklaşık 10.000 asker iken, Tacikistan Ulusal Ordusu'nun asker sayısı ise yaklaşık 9.000’i geçmemektedir!

Tüm bunların ışığında Putin'in ziyareti, Orta Asya'daki sömürgesini denetlemeye gelen bir Rus efendinin ziyareti olmaktan ziyade, yabancı bir liderin diplomatik bir devlet ziyareti gibi görünmektedir. Rahmanov'un Ruslara olan bağlılığını gizlememesi şaşırtıcı değildir; zira rejiminin güvenliğini koruyan Moskova’dır.

Kayda değerdir ki böylesi durumlarda camilerde cemaatle namaz kılmanın askıya alınması, Rahmanov rejiminin gölgesinde normal bir durum haline gelmiştir.Örneğin Temmuz 2024'te Çin Devlet Başkanı Şi Cinping'in resmi ziyareti nedeniyle Duşanbe'de cuma namazı iptal edilmişti. Rahmanov’un, yabancı destekçilerine Tacikistan'ı, onların istediği gibi İslam'dan yoksun bir ülke olarak göstermeye çalıştığı açıktır.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Muhammed Mansur

Haber - Yorum

Müzik ve Sanat Lehine İslami Eğitim Derslerinin Azaltılması! Suriye'de Devleti ve Toplumu Laikleştirmek İçin Tasarlanmış Politikanın Bir Parçasıdır

Haber:

Suriye Eğitim Bakanı'nın, okullarda haftada dört olan din dersini ikiye indirmeye, Kur'an-ı Kerim ve adabları dersini iptal etmeye ve onun yerine müzik ve sanat dersleri koymaya karar vermesinin ardından eğitim ve dini çevrelerde geniş kapsamlı bir tartışma başladı;bu adım, birçok kişinin sonuçlarını öngöremediği bir eğitim riski olarak değerlendiriliyor.Gözlemciler, bu kararın ardından Bakanın, muhafazakar dini akımla doğrudan karşı karşıya geldiğini ve bunun uzun süredir okul müfredatında din eğitimine önemli bir yer veren bir ülkede şok edici olarak değerlendirildiğini düşünüyor. (Arabi24, 5/10/2025)

Yorum:

Suriye halkı, Milli Eğitim Bakanlığı'nın din dersi ve İslam kültürü dersini haftada dört saatten ikiye düşürmesi kararıyla yeni bir şok yaşamıştır. Peki ne için? Müzik ve sanat dersleri için! Eğitim yönünün de, yeni Şam otoritesinin izlediği laikleşme politikasından kurtulmadığı açıktır.İslam kültürüne ayrılan dört ders, aslında İslami eğitime ayrılması gereken miktardan çok daha azdır; çünkü günde bir dersten daha azdır ve yine de yarısı kaldırılmıştır!Bu kararın, dinlerini seven ve suçlu, ahlaksız ve yozlaşmış rejimin düşüşünün, marjinalleşmeye değil de Suriye'nin İslami kimliğinin ortaya çıkmasına yol açacağını bekleyen dinini seven dindar Suriye halkını kışkırtması gayet doğaldır.

Bu sahnenin en tehlikeli yönü, protestoların dört dersin azaltılmadan korunması talebine odaklanmış olmasıdır; zira böylece otorite, şayet onların taleplerini kabul ederse, protestocular saldırgan bakana karşı zafer kazanmanın mutluluğu ve memnuniyetiyle ayrılacaklardır!Oysa devletin eğitim müfredatı alanındaki görevi, bu dört dersin çok ötesindedir. Zira sorun, din eğitimine ayrılan derslerin azaltılması değildir, aksine kültürel nitelikteki diğer derslerin dinle hiçbir ilgisinin olmamasıdır.

Sistematik eğitim politikasında asıl olan, birinci gayenin İslami şahsiyeti oluşturmak, daha sonraki önemli gayenin ise öğrencilere üniversite düzeyinde akademik uzmanlık alanlarını veya iş piyasasında mesleğini veya işini seçmelerini sağlayacak beceri ve yetkinlikleri kazandırmak olmalıdır. Bundan dolayı vacip olan, müfredatın en az yarısının İslami kültüre ve İslami ilimlere ayrılmasıdır.Mesele sadece Kur'an'dan sureler ezberletmek, namaz ve oruç öğretmek değildir. Aksine vacip olan, öğrencilere genel olarak İslam ilimlerinin özetleri ve temellerinin öğretilmesidir;böylece okullar ve üniversiteler bizi, toplum, siyaset, ekonomi, medeniyet, felsefe ve hukuk alanlarında Batı kültürünü taşıyan ve sadece bireysel ve ailevi davranışlarda dindarlık sergileyen insanlar olarak mezun etmek yerine, İslam akidesi temelinde ve İslam mefhumları ve kanunlarına göre hayatın tamamıyla muamele eden İslami şahsiyetler olarak mezun edecektir.Birçok muhlis kişinin, dine ve gelecek nesillere duydukları kıskançlığı ifade ederek şu anda iki dersten dolayı girdiği bu mücadele, oldukça sınırlıdır.Zira bunun çok ötesine geçilmesi gerekir; şöyle ki, İslam akidesine dayalı sistematik bir eğitimin kurulmasını talep edilmeli ve İslam'ın tüm ilimleriyle donatılmış İslam şahsiyetleri yetiştirme politikası ve gayesini benimsenmelidir.

Tüm bunlardan daha önemlisi, Suriye halkının, Milli Eğitim Bakanı’nın günahının, yeni Suriye yöneticilerinin işlediği büyük günahın bir uzantısı olduğunu anlaması gerekir; bu büyük günah ise, devleti ve ülkeyi laikleştirme ve küfrün hükmünü pekiştirme politikasıdır. Bu da masum Suriye halkının devriminin başarısını, ülkeyi yarım yüzyıldır demir yumrukla yöneten suçlu kliğin devrilmesiyle sınırla kalmasının yanı sıra Suriye’nin, işlevsel laik bir devlet ve asrın Firavunu Amerika’nın liderlik ettiği uluslararası sisteme bağlı bölgesel sistemin bir üyesi olarak kalmaya devam etmesi içindir. 

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Ahmed El-Kasas

Haber - Yorum

Mısır Pazarında Yerleşim Yerlerine Destek Veren Şirketler Muharib Düşmana Doğrudan Destek Vermekte ve İslam'ın Hükümlerine Muhalefet Etmektedirler

Haber:

4 Ekim 2025 Cumartesi günü Nafeza Mısır web sitesi, İnsan Hakları Yüksek Komiserliği'nin 2025 Eylül ayının sonlarında, Batı Şeria ve Doğu Kudüs'te Filistin halkından gasp edilen topraklar üzerinde kurulan yasadışı yerleşim yerlerinde ekonomik faaliyetlerde bulunan şirketlere ilişkin veri tabanında güncelleme yaptığını söyledi. Güncelleme, Mısır pazarında belirgin bir ticari varlığa sahip altı büyük şirket de dahil olmak üzere 158 şirketi içeriyor ki bu altı şirket şunlardır: Airbnb, Booking.com, Expedia, TripAdvisor, Motorola Solutions ve JCB.

Yorum:

Nafeza Mısır'ın bahsettiği şirketler, gerek yerleşim yerlerindeki yerleşimcilere ve turistlere gayrimenkuller sunmak ve kiralamak yoluyla, gerekse Filistinlileri izlemek ve yerleşim yerleri inşa etmek için kullanılan ekipman ve teknolojik cihazlar tedarik etmek yoluyla yerleşim yerlerinde ekonomik faaliyeti kolaylaştıran hizmetler sundukları gerekçesiyle suçlanmaktadırlar.Bu şirketlerin Mısır pazarındaki varlığı ve onlarla ilişkilerin normal bir şekilde devam etmesi, devlet politikasındaki normalleşmenin boyutunu ortaya koymakta ve muharib işgalci varlığa yönelik boykot ve siyasi ve ekonomik düşmanlık gibi en temel standartlara bağlılığının boyutuna ilişkin önemli soruları gündeme getirmektedir.

Birleşmiş Milletler veri tabanına göre, Airbnb, Booking, Expedia ve TripAdvisor gibi büyük turizm rezervasyon şirketleri, yerleşim yerlerindeki gayrimenkuller için pazarlama ve kiralama hizmetleri sunarak, bu yerleşim yerlerinin ekonomik varlığının güçlenmesine katkıda bulunmakta ve olağan turizm destinasyonları arasına dahil ederek onlara meşruiyet görünümü kazandırmaktadırlar.Bu ise başlı başına siyasi ve ahlaki bir suçtur; çünkü bu, gasp edilen toprakların üzerine inşa edilmiş bölgelere teşvik etmekte, yerleşimcilerin para kazanmalarına yardım etmekte ve onların bekalarını finanse etmektedir.

Motorola Solutions, yerleşim yerlerine ve karakollara, Filistinlileri izlemek ve işgal altındaki bölgelerde güvenlik kontrolünü sağlamak için kullanılan gelişmiş gözetleme sistemleri tedarik etmektedir.JCB ise, yerleşim yerlerinin genişletilmesi ve Filistinlilerinin evlerin yıkılması da dahil olmak üzere İşgal altındaki Filistin topraklarında inşaat ve yıkım çalışmalarında ürünleri kullanılan ağır iş makineleri şirketidir.

İster bölgesel ofisler, ister dağıtımcılar, isterse platformlarının yaygın kullanımı yoluyla olsun bu şirketlerin Mısır pazarındaki varlığı, Mısır ekonomisinin, mübarek Filistin topraklarının işgalini fiili olarak destekleyen ve yerleşimlerin vakıasını normalleştiren varlıklara pratik olarak açık olduğu anlamına gelmektedir.

Bu sorun özel şirketlerle sınırlı değil, bilakis ciddi resmi politikalara kadar uzanmakta olup bu politikaların en önemlisi ise birkaç yıl önce imzalanan ve mevcut rejim altında geliştirilip genişletilen Mısır gazının Yahudi varlığına ihraç edilmesi anlaşmasıdır.

İhraç edilen bu gazın bir kısmı, işgal tarafından Gazze'nin açık deniz sahalarından ele geçirilen ve sınır belirleme anlaşmasının ardından vazgeçilen gasp edilen gazdır ve bu gaz, bölgesel ağlar ve Mısır, işgal ve Avrupalı tarafların da dahil olduğu üçlü anlaşmalar yoluyla aktarılmaktadır.Diğer bir deyişle Mısır, ümmetin çalınan gazını pratik olarak sıvılaştırıp tesisleri aracılığıyla ihraç ederken, Gazze halkı doğal kaynaklarını kullanma konusundaki en basit haklarından mahrum bırakılmakta ve elektrik, su ve yakıttan da yoksun bırakılmaktadır!

Ayrıca bu anlaşma Yahudi varlığına önemli bir ekonomik ve stratejik kaynak sağlamakta ve Mısır'daki sıvılaştırma tesisleri aracılığıyla çalınan gazın Avrupa'ya ihraç edilmesine imkan vermektedir; bu da Avrupa'nın ekonomisinin canlanmasına ve Gazze'deki halkımızı öldüren askeri makinesine finansman sağlamasına neden olmaktadır.

Tüm bunlar, Yahudi varlığının Filistin halkına karşı devam eden bir suç savaşı yürüttüğü, Gazze'nin neredeyse yirmi yıldır boğucu bir kuşatma altında olduğu, Gazze’ye gıda, ilaç ve yakıt erişiminin engellendiği ve Mısır devletinin, "taahhütler" ve "ekonomik işbirliği" bahanesiyle sınır geçişleri ve ticaret anlaşmaları aracılığıyla Yahudi varlığına enerji, mal ve gıda tedarikine katkıda bulunduğu bir zamanda meydana gelmektedir.

Bu davranışlar sadece “siyasi hatalar” veya “takdirde farklılık” sınırında olan bir şey değildir, aksine ciddi bir şerî muhalefettir.

Birincisi:Yahudi varlığı Müslümanların topraklarını işgal edip gasp etmekte, Müslümanları öldürmekte, Filistin'deki halkımıza savaş açmakta olup fiili muharip olan bir düşmandır; bu yüzden onun kapasitesini güçlendiren veya işgalini meşrulaştıran herhangi bir ekonomik, siyasi veya güvenlik işbirliğine girmek caiz değildir.

İkincisi: Muharib olan bir düşmana herhangi bir satış yapmak, menfaat sunmak veya destek vermek haramdır, dahası zalime yardım etme ve ona boyun eğme kapsamına girmektedir. İbn Kudâme el-Muğni’de şöyle demiştir: “Savaş halindeki savaş ehline, savaş için silah satmak veya ona yardımcı olmak caiz değildir; çünkü bu, Müslümanlara karşı savaşında onlara yardım etmek anlamına gelmektedir.”

Üçüncüsü: Düşmanı güçlendiren veya işgalinin devamını kolaylaştıran gıda, enerji veya hizmetlerin nakli haram olan hükmün kapsamına girmekte, dahası muharip olan kafirleri dost edinmek kapsamına girmektedir. Allah, şu kavliyle bu konuda uyarıda bulunmuştur: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِين “Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları dost edinmeyin. Zira onlar birbirinin dostudurlar (birbirinin tarafını tutarlar). İçinizden onları dost tutanlar, onlardandır. Şüphesiz Allah, zalimler topluluğuna yol göstermez.” [Maide 51]

Devletin görevi, şayet İslam'ın hükümlerine bağlıysa, yerleşimleri destekleyen şirketlerin Mısır pazarına girmesini engellemek ve Yahudi varlığıyla tüm ekonomik, siyasi ve güvenlik ilişkilerini koparmak olup Müslümanların topraklarını gasp eden muharip bir varlık olması itibariyle onunla herhangi şekilde ilişki kurmak veya normalleşmek caiz değildir.

Gaz anlaşmasının derhal iptal edilmesi gerekir; çünkü bu anlaşma, asıl olarak batıl olan bir anlaşmadır; zira bu anlaşma ümmetin servetinin gasp edilmesine dayanmakta ve muharib olan bir düşmana enerji ve gelir kaynağı sağlamaktadır ki bu, en büyük günah ve düşmanlık şekillerinden biridir.Ümmetin görevlerinden biri, bu politikalarından dolayı yöneticileri muhasebe etmesi ve halkımız Gazze'de katledilirken ve Filistin herkesin gözü önünde gasp edilirken muharib düşmanın desteklenmesine sessiz kalmamasıdır.

Görev, sadece ekonomik boykotlar veya anlaşmaların iptal edilmesi talepleriyle sınırlı kalmamalı, aksine ümmet, İsra ve Mirac topraklarına karşı tüm görevini de yerine getirmelidir ki bu da; Allah Subhnaehu'nun emrettiği ve İslam'ın kendisiyle yöneten ve ümmete liderlik eden bir devleti olduğu tarih boyunca Müslümanların yaptığı gibi Filistin'i kurtarmak ve Yahudi varlığını ortadan kaldırmak için orduları harekete geçirmektir.

Düşmana yönelik ekonomik, siyasi veya güvenlik desteğinin tamamı, iğrenç bir bağımlılık şekli ve Müslümanlara karşı yürütülen savaşa fiili olarak ortak olmaktır; bu nedenle ümmetin görevi, bu bağımlılığı kökünden koparacak ve düşmanlarına hizmet etmek yerine onlarla savaşmak için enerjilerini birleştirecek olan İslam'ın yönetimini ikamet etmek için çalışmaktır.

Mısır pazarındaki yerleşim yerlerini destekleyen şirketlerin varlığı, Yahudi varlığıyla yapılan gaz anlaşmaları ve bu varlığa gıda ve enerji tedarik edilmesi, evet bu uygulamaların tamamı, muharip olan düşmana doğrudan destek vermeyi ve açıkça şeriatın hükümlerine muhalefet etmeyi temsil etmektedir. Bu ise siyasi ve ekonomik bağımlılığın gerçekliğini ortaya koymakta olup köklü bir değişimin olması gerekir.

Ümmetin görevi, bu gerçekliği kesin olarak reddetmek ve bu gaspçı varlığa yönelik her türlü destek ve işbirliğini sona erdirmek için çalışmaktır ki bu sadece bireysel boykotlarla değil, aksine ciddi olarak muhasebe etmekle, Yahudi varlığını destekleyen ve ona güvence veren sistemi değiştirmekle ve ümmeti bağımlılıktan kurtaracak ve Filistin'deki kardeşlerimize fiili olarak yardım edecek İslami yönetimi kurmakla gerçekleşebilir.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ

“Ey iman edenler! Hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah ve Rasulü’ne icabet edin. Ve bilin ki, Allah kişi ile onun kalbi arasına girer ve siz mutlaka onun huzurunda toplanacaksınız.” [Enfal 24]

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Said Fazıl - Mısır