جمعه, ۲۰ ربیع الاول ۱۴۴۷هـ| ۲۰۲۵/۰۹/۱۲م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

(ترجمه)

با وجودی‌که ویروس کرونا باعث از بین رفتن ملیون‌ها تن مانند انفلونزای اسپانیوی در نصف اول قرن بیستم نشده و اندازه‌ی تلفات آن کمتر از امراض چون طاعون، جدری (آبله)، ایدز و ایبولا بوده است؛ اما جهانی شدن آن خطرناک‌تر از خود مرض است که باعث متوقف شدن چرخه اقتصاد، مواجه ساختن ناگهانی بیشتر کشور‌های جهان با رکود، متوقف ساختن پرواز‌ها، گردشگری، صنعت‌ها و به نابودی کشانیدن تجارت جهانی، متوقف شدن رشد اقتصادی، مشکلات تعطیلی، فلج ساختن زندگی معیشتی و تعلیمی گردید. اگر مدت زمان شیوع و گسترش این مرض به درازا بکشد، ترس آن می‌رود که تمام جهان با کساد کامل مواجه گردد.

سرعت انتشار ویروس کرونا و ناتوانی وسایل صحی در متوقف ساختن آن در جهان، این مرض را جهانی ساخته و در روابط، نظام و موقف جهانی و بین المللی تأثیر گذاشته است.

کرونا به یک امر جهانی مبدل شده که باعث قوی شدن یک نیرو و ضعیف گردیدن نیروی دیگری در جهان گردیده و شیوع این مرض فرصت جهانی را برای تعدادی از کشورها جهت بالا بردن جایگاه و افزایش ارزش جهانی شان مساعد ساخته و در عین زمان این مرض بار سنگینی است که حمل آن برای تعدادی از کشورها چالش‌آفرین بوده که سبب نابودی منزلت و تأثیر جهانی آنان گردیده است.

ویروس کرونا به گونه‌ی عملی قوت و ضعف نیرو‌های بزرگ جهانی را در برخورد با خود کاملاً واضح ساخت. به گونه‌ی مثال: کشور چین در تعامل سیاسی‌اش با این مرض در داخل و خارج برتری قابل ملاحظه‌ای را کسب کرد. رهبری چین در داخل کشور با سختی و جدیت تمام با رعیت‌اش در رابطه به منع شیوع مرض کرونا مبادرت ورزیده و با توانایی خاص و عالی تمام امکانات علمی پیشرفته را به تجربه گرفت که در نهایت موفق به جلوگیری از رشد و شیوع این مرض در زمان اندکی گردید که جهان را متحیر ساخت. اما این کشور در خارج از محدوده‌ی خودش، دست همکاری برای انگلیس، صربستان، ایران و هر آن کشوری‌که خواهان همکاری از وی شدند، دراز نمود و این مساعدت و همکاری بخاطر فایده و ضرر نه؛ بلکه بخاطر مسوولیت جهانی بود که در نتیجه احترام و تقدیر کشورهای جهان را کسب کرد و به عنوان بزرگترین کشوری دیده می‌شود که سایر کشورهای جهان نیازمند آن اند. رییس جمهور صربستان در سخنرانی در میان اتباع کشور‌ش از همکاری‌های چین با کشور‌اش تشکر نموده و از کوتاهی در همکاری از هم‌پیمانان اروپایی‌اش انتقاد نمود.

در مقابل امریکا در جایگاه یک کشور فرصت‌طلب و خودخواهی ظاهر گردید که به جز از منافع خود‌ش چیزی دیگری نمی‌خواهد. به گونه‌ای مثال: این کشور به خاطر احتکار برای خودش، در صدد خرید ملکیت داروی آلمانی در مقابل یک ملیارد دالر گردیده و به استثمار و بدترین نوع حرص‌ورزی سرمایه‌داری آغاز نمود. برای امریکا چیزی جز اختصاص دادن دارو‌های کشف شده در ملکیت فکری‎اش نمی‌باشد. موقف‌گیری مصلحتی‌اش در مقابل این بحران به عنوان نخستین دولت در جهان و لزوم همکاری‌اش هنگام ضرورت به دیگران، کاملاً نامناسب بود.

اما اروپا در مقابل این حادثه به حیث یک نیروی بین‌المللی، از زمان بروز این مرض، خیلی‌ها سست، ضعیف، عاری از تعهد همکاری و به دور از تلاش در رویارویی با این مرض بوده که در مقابله با آن و هم‌چنان به عنوان یک نیروی به هم پیوسته حین شیوع این مرض عقب‌گرد نشان داد و تمام دولت‌های متحد از هم گسسته و به تنهای مصیر خود را پیمودند. بناءً اتحادیه اروپا و پیمان ناتو کدام منفعت و سودی نبخشید و به عنوان یک نیرویی‌که به سطح جهان باشد، ظاهر نگردید. فرانسه و آلمان در دام آزمایشات ایتالیا، اسپانیا و صربستان گیر افتاد و هم‌چنان انگلیس از دیگر کشور‌‌های اروپایی نظیر خودش تفاوتی چندانی ندارد؛ از این‌رو درهم ریخته شده و نتوانست به عنوان یک مظهر دولت جهانی در این حادثه بدرخشد.

کشور چین از دید جهانی در مقام بلندی قرار گرفت، اروپا عقب‌گرد داشت و امریکا باور جهانی را نسبت به خودش از دست داد. این‌ها همه دلالت به آغاز یک تغییر در موقف جهانی می‌کند؛ اما این تغییر محدود بوده و نمی‌توان آن‌را تجدید نظر در تشکیلات و از هم پاشیدن نظام جهانی کنونی عنوان کرد. ولی این امر ممثل آغاز عقب‌گرد در موقف جهانی بوده و می‌تواند که در آن ضعف جایگاه امریکا و اروپا و ازدیاد نیرو و جایگاه کشور چین تمثیل گردد؛ ولی این تغییر جهانی در نظام جهانی محدود باقی مانده و با وجود متأثر شدن از این حادثه به حال خود باقی خواهد ماند.

پیامدهای آنی این بحران اشاره‌ای به نابودی و از بین رفتن کامل نظم موجود ندارد؛ بلکه اشارات در رابطه به گسسته شدن نظام و ضعف ناشی از ناتوانی رهبری و کم شدن باور بدان وجود دارد. شاید این گسستگی و زمین خوردن که نظام بین‌المللی در این حادثه مهم به آن مواجه شد، مژده‌ای برای تولد دولت اسلامی باشد که این نظم باطل جهانی را نابود سازد و نظم جهانی جدیدی را اساس‌گذاری نموده و جهان را با بزرگی، عدل و نور اسلام رهبری نماید.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: استاد احمد الخطوانی

مترجم: عمر موحد

 

#كورونا

#Corona

19Covid#

ادامه مطلب...

تدابیر شدید دولت اندونیزیا در مقابله با ویروس کورونا

(ترجمه)

خبر

احمد یوریانتو سخنگوی ویژۀ دولت اندونیزی برای ویروس کورونا، طی یک کنفراس مطبوعاتی در روز پنج‌شنبه در جاکارتا  گفت: «تعداد واقعات مثبت ویروس کورونا به 309 نفر رسیده که از این تعداد 25 نفر جان باخته است.» (منبع: سی ان ان اندونزی، 19/3/2020) درحالی‌که دولت اندنیزی از مردمِ خود خواسته بود برای جلوگیری از ویروس کورونا خود را قرنطینه کنند و در خانه‌های‌شان بمانند، در این میان اما رسانه‌ها از ورود 49 کارگر چینی به کنداری، جنوب‌شرق سولاویزی خبر دادند. طوری‌که مردم اندنیزی از ورود کارگران چینی به کشورشان شگفت‌زده شدند و این خبر باعث واکنش شدید مردم اندونیزی علیه دولت شد که این حالت بیانگر تناقض موقف دولت اندونیزی در مقابل ملت را نشان می‌دهد .

لوهوت بنسار بانجنتان، وزیر هماهنگی امور دریایی و سرمایه‌گذاری دولت اندونیزی، اظهارداشت: «49 کارگر چینی برای کار به اندونیزی آمده‌اند و تأکید کرد که هیچ اقدامی غیرقانونی از سوی این کارگران صورت نگرفته است.» طبق گفته وی، آن‌ها درخواست ویزه از سفارت اندونیزی در پکن کرده بودند. از طرف دیگر کارمند ویژۀ وزارت نیروی کار، خانم دیتا اینداساری پاسخ داد که: «این کارگران جواز کار از ادارۀ نظارت بر استخدام کارگران خارجی را ندارند؛ بنابر این آمدن آن‌ها غیرقانونی است، به همین خاطر به آن‌ها دستور داده شد که مرکز شرکت را ترک کنند. (منبع: دتیک کوم، 18/3/2020)

تبصره

شکی نیست که ورود بیگانگان به ویژه چینی‌ها در بحبوحۀ ویروس کورونا در اندونیزی چه به عنوان کارگر و چه گردشگر، همان هم‌دردیی را که دولت باید نسبت به مردم اندونیزی نشان دهد، نادیده گرفته است. سازمان بهداشت جهانی، کوید19 را یک بیماری همه‌گیر جهانی دانست. دولت اندونیزی هم برای جلوگیری کوید19، سریعاً حالت اضطرار اعلان کرد؛ زیرا تعداد افراد آلوده به شکل سریع در حال افزایش بود. به نظر می‌رسد دولت اندونیزی در مقابله با این فاجعه، بسیار ضعیف است، طوری‌که از کشورهایی‌که مبتلا به این بیماری همه‌گیر قرار دارند، هم نتوانسته درس صحیح بگیرد. در نکات زیر مشاهده می‌شود که در بعضی از مناطق آن‌ها مشکلات قابل توجهی وجود دارد.

اول: دولت اندونیزی در انجام اقدامات پیش‌گیرانه برای جلوگیری از شیوع بیماری همه‌گیر کورونا در این کشور سهل‌انگاری کرد. در عین حال برای مردم اندونیزی واضح است که دولت در تلاش مخفی کردن اطلاعات مربوط به ویروس کورونا می‌باشد، تا نشان دهد که اندونیزی عاری از این بیماری است. اما هنگامی‌که شک و تردید در مورد اعتبار اظهارات رسمی در بین مردم گسترش یافت، دولت افرادی را متهم کرد که عمداً اخبار دروغ را در رابطه به بیماری ویروس کورونا در اندونیزی پخش می‌کنند. چنان‌چه وزیر هماهنگی سیاست و امنیت، آقای محفوظ در اظهارات خود گفت: «تاکنون اندونزیا از ویروس کورونا عاری است. کسانی در رابطه به ویروس کورونا حرف می‌زنند، خواستار ایجاد مشکلات‌اند.» اما شک و تردید تنها از داخل به‌وجود نیامد، بلکه نخست‌وزیر استرالیا، اسکات موریسون هم توانایی و تلاش اندونیزیا را برای آزمایش بیماران کوید19 را زیر سوال برد. چناچه اندوزیا با جمعیتی در حدود 270 میلیون نفر، فقط حدود 136 نفر را آزمایش نموده و از مصدومیت کوید19 نتیجه منفی گرفته است. وزارت صحت/بهداشت اندونیزیا هم‌چنان به ادعای عدم وجود موارد کورونا ویروس در این کشور ادامه می‌داد تا جایی‌که رئیس جمهور گوکو ویدودو در بیانیه‌ای که یک‌روز پس از نفی وزیر صحت منتشر شد، کشف یک رویداد مثبت در اندونیزیا را تایید کرد. (دوشنبه 2/3/2020)

دوم: ترجیح‌دادن منافع اقتصادی بر سلامتی مردم. این امر از سیاست دولت اندونیزیا مشهود است، چنان‌چه علی‌رغم گسترش هولناک ویروس کورونا در جهان هنوز برای رونق بخش گردشگری، کار می‌کنند، تاجایی‌که دولت 10.2 تریلیون روپیه یا حدود 742 میلیون دلار امریکایی تشویق‌های مالی پرداخت کرده است. از این میزان حدود 3.3 تریلیون روپیه را به دولت‌های محلی که تعداد کم گردشگران دارند، کمک مالی کردند. به همین اساس می‌فهمیم که ارائه اطلاعات در مورد بیماران کورونا مغایر با تلاش  دولت برای بسیج گردشگران خارجی و داخلی است. به همین دلیل اطلاعات دولت در مورد بیماران کورونا اغلب تغییر می‌کند. همان طوری‌که برای یکی از بیماران در شهر چی‌آنجو اتفاق افتاد؛ تا جایی‌که اخیراً گزارش دادند که وی پس از مصدومیت به کورونا درگذشت، اما بعد خبر دادند که نتایج معاینه کورونای او منفی است.

سوم: تأمین منافع خارجی‌ها، به ویژه کشورهایی‌که در دادن قرضه به اندونیزیا دست دارند، مانند چین. به همین خاطر دولت علی‌رغم چین منبع ظهور کوید19 است و درها را برای کارگران چینی به شکل گسترده باز کرده است که این منجر به زیر سوال رفتن حاکمیت اندونیزیا در برابر چین از سوی مردم شد.

چهارم: عجلۀ دولت در مواجهه با بیماری کورونا، اولین بار دولت مرکزی مانع از اعلام رئیس‌های ولایات مبنی بر آلودگی کورونا شد. همان طوری‌که رئیس جمهور در بیانیۀ خود گفت: «بگذارید دولت مرکزی اطلاعات را مدیریت کند.» (13/3/2020) در عین حال دولت از اعلام مناطقی‌که تحت تأثیر ویروس کورونا قرار داشت، خودداری می‌نمود و سخنگوی رسمی برای مقابله با ویروس کورونا، دکتر اشار احمد یوریانتو اظهار داشت که دولت دلایل خاص خود را برای عدم اعلام مناطق آسیب‌دیده دارد. (12/3/2020) اما دو روز پس از این تصمیم دولت‌های محلی مجاز به انتشار اطلاعات در مورد بیماران ویروس کورونا شدند. چنان‌چه سخنگوی مقابله با ویروس کورونا روز یک‌شنبه (15/3/2020) گفت: «اکنون وظیفۀ سران ولایات است که اطلاعات را در مورد آسیب کورونا بدون ذکر هویت بیماری منتشر کنند. پس از این به نظر می‌رسید که دولت مرکزی می‌خواهد از شر این بیماری ساری خلاص شود. چون به رؤسای محلی اختیار تصمیم‌گیری داده و رئیس جمهور جکووی از رؤسای محلی خواست تا به نظارت خود ادامه دهند و در بررسی هر مورد با کارشناسان پزشکی مشورت کنند. ضمناً برای کنترل وضعیت مناطق خود با خبرگزاری ملی مدیریت حوادث مشورت کنند. (منبع: كومباس، 16/3/2020)

پنجم: ناتوانی‌که باعث شد دولت در مقابل گسترش وحشت‌ناک کورونا، با وجود تجربیات برخی از کشورها در این مورد سیاست درستی نداشته باشد. آیا شما مثل چین سیاست تعطیلی عمومی یا قرنطین را اجرا می‌کنید؟ یا مثل کوریا تمام مردم کشور را آزمایش می‌کنید تا بیماران آلوده را شناسایی و قرنطین کنید؟ گذشته از این دولت تا حالا بودیجه برای کورونا تعیین نکرده است. اگر این همه مشکلات به عهدۀ ادارۀ تأمین اجتماعی باشد، جمع کردنش از فاجعۀ کورونا سخت‌تر است، اما به نظر می‌رسد دولت راهی دیگری ندارد. وزیر مالیه/دارای، خانم سری مولیانی اندراواتی روز چهارشنبه در جاکارتا گفت: «ما بلافاصله یک جدول را برای تأمین امکانات درمانی شفاخانه‌ها، در دستور کار قرار می‌دهیم تا ادارۀ تأمین اجتماعی قادر به مقابله با کوید19 باشد.» به همین دلیل بیماران با مشکلات زیادی برخورد خواهند کرد؛ از جمله کمبود تجهیزات پزشکی و عدم پذیرش مریضان توسط بعضی شفاخانه‌ها.

شکی نیست که در رأس سیاست همه کشورها سرمایه‌دارانی است که تمام هم‌وغم‌شان دستیابی به منافع‌شان است و این امر باعث می‌شود که کشور ثروتمندی مانند اندونیزیا حاکمیت خود را از دست بدهد و نتواند نیازهای اساسی رعیت خود را برآورده کند. اما این بی‌خردان کسی جزء اجراء کنندۀ منافع اربابان‌شان نیستند که در حمایت از مواضع خود پول و حامی خارجی دارند.

بلی، چنین بلاهای در زمان اجداد امت اسلامی اتفاق افتاده است، همان طوری‌که در زمان حضرت عمر رضی الله عنه اتفاق افتاد. اما تفاوت موقف‌گیری از کجاست تا به کجا! در این حالت مسلمانان باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از انتقال ویروس انجام دهند و در زمینه کمک به بیماران با یک‌دیگر همکاری کنند. از خداوند جل جلاله می‌خواهیم که این معضل و بیماری همه‌گیر را برطرف کند. با این حال برای حاکم ساختن اسلام در جهان باید تمام تلاش مان را انجام دهیم و همۀ این بی‌خردان را از عهدۀ این مسئولیت مهم دور سازیم. این بیماری نامرئی، ناتوانی کل جهان در مقابله با کوچک‌ترین سرباز الله بود که با تأسیس خلافت تطبیق شریعت و برگشت حکم الله امت دوباره شأن و شوکت خود را بدست می‌آورد.

نویسنده: ادی سوديانا

مترجم: محمدزبیر "سباوون"

 

ادامه مطلب...

دیگر ازهر مرجع صحیحی‌که مسلمانان باید بخاطر دین‌شان به آن اعتماد کنند، نیست؛ زیرا در وفاداری از فرعون‌های مصر بر عدم حکم آن‌چه الله سبحانه‌وتعالی نازل کرده، خاموشی اختیار نمود! Featured

  • نشر شده در پاکستان

(ترجمه)

دانشگاه ازهر به درخواست رییس جمهور پاکستان، داکتر عارف علوی، فتوایی را صادر نمود که اجازه می‌دهد "نماز جمعه" به‌منظور اتخاذ اقدامات وقایوی برای جلوگیری از انتشار ویروس کرونا در پاکستان، تعطیل شود. به روز چهارشنبه مورخ 25 مارس 2020م، ‏رییس جمهور در یک تویتی چنین گفت: «من شکرگذار شورای عالی و مفتی اعظم شیخ الازهر برای پاسخ‌دهی به درخواست شخصی‌ام هستم که در خصوص جماعت‌‌‌ نماز‌های فرض و نماز جمعه در مساجد در جریان این حمله وبایی کرونا، زمنیه راهنمایی ما شده است. »

دانشگاه ازهر فتوایی را صادر نمود که جواز الغاء(تعطیل یا لغو) نماز جمعه و جماعت را داد و دلیل فتوایش را ازین امر گرفت که: «هر مسلمانی با آن‌که بداند دهنش بوی سیر و پیاز می‌دهد، در مسجد داخل شدنش کراهت دارد!» حال آن‌که الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُولَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ﴾

(بقره: 114)

ترجمه: ‏(از جمله دشمنی ايشان نسبت به يکديگر و نسبت به مسلمانان اين است كه بعضی از قبيله‌ها معابد قبيله‌های ديگر را خراب نمودند و مسلمانان را از ورود به مسجدالحرام باز داشتند) چه كسی ستمگرتر(ظالم‌تر) از كسانی است كه نگذارند در مساجد و اماكن عبادت الله(سبحانه‌وتعالی)، نام الله(سبحانه‌وتعالی) برده شود و در ويرانی آن‌ها بكوشند؟ شايسته اينان نبود كه چنين (گناه بزرگی را مرتكب شوند و اين كارها را) كنند؛ بلكه می‌بايست (حرمت معابد را نگهدارند و) جز خاشعانه وارد آن‌ها نشوند؛ بهره آنان در دنيا زبونی و رسوائی و در آخرت عذاب بزرگی است.!

‏بناءً کدام یک از این دو قول(رای) صحیح است؟! ‏رای دانشگاه ازهر و استدلال باطلش برای منع(حرمت) رفتن به مسجد؛ جایی‌که بوی دهن نماز‌گزار کراهت دارد یا کلام الله سبحانه وتعالی که بدون هیچ ابهامی واضح است؟ ‏آیا جامع ازهر و هر آن کسی‌که در جست‌و‌جوی اخذ فتوا بود، فکر می‌کردند که امت از داشتن علماء محروم شده‌اند، حال آن‌که اکثرشان در پاکستان هستند! ‏فلهذا آیا گرفتن فتوا از موسسه‌ای‌که به فرعون‌های این عصر "السیسی" وفادار اند، جواز دارد؟! ‏ما چگونه توقع حفاظت دین مان را از موسسه‌ی(مرجع) کرده می‌توانیم که هر آن‌کسی‌که می‌خواست دین را با همکاری حکمرانان ضربه بزند، حمایت می‌نمود و مرجعی‌که در سرزمین الکنانه بر عدم اجرای حکم آن‌چه الله سبحانه وتعالی نازل کرده خاموشی اختیار نمود و مرجعی‌که همیشه فتواهای صادر نموده است که به‌شکل صریح در مغاریت با کتاب الله سبحانه وتعالی و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم قرار داشت. ‏به‌طور مثال فتوایش در خصوص جواز امضای معاهده‌ی "کمپ دیوید" همراه دولت یهود و به رسمیت شناختن "حق" یهودیان در سرزمین مبارک فلسطین و هم‌چنین فتواهای دیگرش مانند جواز اخذ سود(ربا) و جواز تطبیق نظام‌های غیر اسلامی فعلی... در نهایت صدها فتوای دیگر؟! ‏چگونه این فهم قابل قبول است که از نتیجه قیاس به وجود آمده باشد؛ در حالی‌که قیاس در عبادات جواز ندارد؟! یا آیا جامع ازهر و رییس جمهور پاکستان فکر می‌کنند که این فهم نادرست توسط عوام پاکستان و علمایش قابل هضم خواهد بود؟! ‏یقیناً بزرگ‌ترین استهزا در واقع حقارت خردمندان عقل است‌.

ای مسلمانان در پاکستان!

رییس جمهور پاکستان می‌خواهد ناکامی و غفلت رژیم را در پالیسی مراقبت از امور صحت مردم توسط بستن دروازه‌های مساجد، پرده بیندازد. رژیم قبل از همه‌گیری وبای ویروس کرونا نیز در خصوص تأمین خدمات صحی مردم ناکام مانده بود. آیا ندیده اید که حکومت حتی در حالت‌های معمولی توانایی تأمین تداوی و معالجه را نداشت؛پس چگونه درین صورت‌حال وبایی شما توقع ارائه خدمات صحی باکیفیت را ازین رژیم دارید؟! ‏تحمیل منع رفت و آمد و بستن مساجد در واقع گریز از مسوولیت است؛ بناءً تا این‌که مردم از یک جنبه دیگر از فساد و ناکامی رژیم در خصوص تأمین صحت آگاهی حاصل نکنند. ‏اگر حکومت پاکستان از وعید آن‌چه در کتاب الله سبحانه وتعالی در مورد حرمت بستن مساجد اندکی هم آگاهی می‌داشت، حتماً در خصوص همین معضل از احتیاط و فکر عمیق استفاده می‌کرد ‏و اگر نیازی می‌بود، این رژیم اقداماتی را اتخاذ می‌کرد تا نمازگزاران را از مبتلا شدن به این بیماری محافظت کند. ‏به‌طور مثال: در میان صفوف پیش‌رو و عقب و راست و چپ نمازگزارن فاصله ایجاد می‌کرد، خطبه نماز جمعه را کوتاه می‌نمود، ماسک‌های با کیفیت را توزیع می‌نمود و در نهایت حفاظت و دور نگه‌داشتن کهن‌سالان و بیماران از مسجد به یک مدت کوتاه و غیره راهکارهای دیگر و لازمی را می‌گرفت... اگر واقعاً از الله سبحانه وتعالی خوف می‌داشتند، چنین می‌کردند!

مساجد (خانه‌های الله سبحانه وتعالی) اند و هر آن‌کسی‌که خواهان تحفظ از امراض و شفایابی است، بگذارید که تنها از الله سبحانه و تعالی طلب کند؛ زیرا تنها الله شافی(شفا دهنده) عام و تام است. یگانه خواستگاه در جریان درد و رنج(ابتلا و امتحان) در واقع توسل جستن به خانه‌های الله سبحانه وتعالی یعنی به مساجد می‌باشد. مسجد جای‌ست که ما در آن از الله سبحانه وتعالی طلب دعا می‌کنیم که او ذات شفا دهنده و دورکننده‌ی هر مصیبت است. ‏تا جایی‌که تعلق به بستن مساجد می‌گیرد، حتی اگر یک روز هم بسته شود، گناهی‌ست که بر گناهان گذشته افزوده می‌شود که الله سبحانه وتعالی در قبال چنین عمل سختی‌ها و عذاب دردناکی را نازل می‌کند. ‏پس بدین علت، ما به الله سبحانه وتعالی تقرب می‌جوییم و به پیشگاه او سبحانه وتعالی توبه می‌نماییم. فلهذا، ‏بهترین عملی‌که ما را به الله سبحانه وتعالی قریب می‌سازد، در واقع دعوت و فعالیت در راستای تأسیس مجدد خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت می‌باشد و آن‌گاه‌ست که بر آن‌چه الله سبحانه وتعالی نازل کرده حکم خواهد شد؛ بناءً الله سبحانه وتعالی از ما راضی خواهد شد و ما را از این بلاها و مصایب در امان خواهد ساخت. ‏الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ﴾

(روم: 41)

‏ ترجمه: ‏‏(هميشه چنين بوده است كه) تباهی و خرابی در دريا و خشکی به خاطر كارهائی پديدار گشته است كه مردمان انجام می‌داده‌ اند. بدين وسيله الله(سبحانه‌وتعالی) سزای برخی از كارهائی را كه انسان‌ها انجام می‌دهند، بديشان می‌چشاند تا اين كه آنان (بيدار شوند و از دست يازيدن به معاصی) برگردند.‏

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: داکتر زکریا

 

#Covid19

#Korona

#كرونا

ادامه مطلب...

ویروس کرونا

(ترجمه)

خبر

روز سه‌شنبه پکن اعلام کرد که ویروس جدید کرونا در سرزمین اصلی چین، جان 1016 نفر را گرفته است. درحالی‌که تعداد مبتلایان بیماری همه‌گیر کرونا در این کشور از مرز 42600 نفر گذشته است. چین در تلاش است تا این وباء (ویروس کورونا) را کنترل کند و برای این هدف اقداماتی سخت‌گیرانۀ را در دست گرفته است. از جمله بستن تمام شهر‌ها و جلوگیری از بیرون رفتن مردم از خانه‌های‌شان، مگر در صورت ضرورت.

تبصره

الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ﴾

[الشوری: 30]

ترجمه: هر مصیبتی‌که گریبانگیرتان شود، از دستاورد خودتان است و [الله] از بسیاری در می‌گذرد.

و هم‌چنان می‌فرماید:

﴿وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَى ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ﴾

[فاطر: 45]

ترجمه: اگر الله مردم را به [سزای] آن‌چه می‌کردند، گرفتار می‌ساخت بر روی آن (زمین) هیچ جنبنده‌ای را نمی‌گذاشت.

در زندان‌های چین یک‌ملیون مسلمانان اویغور زندانی هستند؛ اما الله سبحانه وتعالی بیشتر از 11ملیون آن‌ها را را در شهرها و خانه‌های خودشان زندانی نمود. دولت چین پوشیدن خمار و حجاب را برای زنان مسلمانان منع قرار داد؛ درحالی‌که الله سبحانه وتعالی همه مردان و زنان را مجبور به پوشیدن حجاب نمود. آن‌ها مانع وضوء گرفتن مسلمانان می‌شدند، بنابر این الله سبحانه وتعالی آن‌ها را مجبور ساخت که برای جلوگیری از بیماری دست و روی خود را بیش از چندین بار در روز بشویند. آن‌ها مانع عید فطر و اضحی مسلمانان می‌شدند و الله مانع عیدهای‌شان شد؛ طوری‌که در عید اول سال‌شان با گردهمایی بیش از 40 هزار نفر سبب آلوده شدن تعداد زیادی از آن‌ها به مرض کرونا شد. نباید آن‌ها را از یاد برد. آن‌ها اقتصاد مسلمانان اویغور را نابود ساختند. بنا بر این الله اقتصاد آن‌ها را نابود کرد...

الله سبحانه وتعالی بر آن‌ها تانک‌ها و هواپیما‌ها را نفرستاد؛ بلکه موجود کوچک (ویروس) را فرستاد که حتی به چشم دیده نمی‌شود. الله متعال می‌فرماید:

﴿...وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُو﴾

[مدثر: 31]

ترجمه: ... [شمار] سپاهیان پروردگارت را جز او [کس] نمی‌داند.

توجه داشته باشید که چینی‌ها همه موجوداتی را که تحرک داشته باشند؛ از قبیل: خزنده‌گان، حشرات و کرم‌ها و حتی جنین‌های سقط شده را می‌خورند. این مردم همه نجاست‌ها را می‌خورند و از حلال و حرام شناختی ندارند و هم‌چنان فرق  بین غذای طیب و خبیث نمی‌گذارند. به این دلیل است که مردم چین مصاب به چنین امراضی می‌شوند و رنج می‌برند؛ درحالی‌که الله سبحانه وتعالی  انسان را آفریده و برایش مشخص نموده که چه چیزی خوب و چه‌چیز مضر است و او خبیر و داناست.

در شریعت اسلامی غذاها به دسته‌های حلال و حرام تقسیم شده است. این شریعت است که فرد را از مصاب شدن به چنین بیماری‌های محافظت می‌کند. چنان‌چه قوانین الله سبحانه وتعالی در مورد غذا و نوشیدنی موجب تحقق خیر می‌شود. به همین ترتیب، قوانین الله در موارد زنده‌گی عمومی؛ چون سیاست، اقتصاد، حاکمیت، اجتماع و مجازات‌ها نیز موجب خیر است. قوانین اسلامی بشریت را در برابر تنگ شدن حیات و سختی‌هایی‌که امروز تجربه می‌کنند، محافظت می‌کنند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ

[مائده: 50]

ترجمه: آیا حکم [روزگار] جاهلیت را می‌خواهند؟ برای گروهی‌که یقین دارند، چه کسی در داوری بهتر از الله است.

نکتۀ دیگر این قاعده را رد نمی‌کند که ویروس کرونا یک صنعت بیولوژکی آمریکا برای ضربه زدن به اقتصاد چین باشد و ممکن نیست که این فاجعه یا بحران در ماه اپریل پایان یابد. چنان‌چه ترامپ گفت: «با بالارفتن درجه حرارت این ویروس ختم شده و از بین می‌رود.»

شاید جهانی شدن این ویروس مانند ویروس‌های صنعتی دیگر، چون جمرةالخبیثه، انفلونزای مرغی، انفلونزای خوکی، سارس وغیره... که نشر خبر آن‌ها در آن زمان سبب ایجاد وحشت در بین جهانیان شد -که باعث متضرر شدن فارم‌های مرغ‌داری و فارم‌های تربیه خوک گردید و هنگامی‌که هدف حاصل شد- بیماری پایان یافت.

این ویروس یا انتقام الهی است، بدون دخالت انسان یاهم ساخته شدۀ امریکا است؛ اما حالا بر ما لازم است که از عذاب الله بترسیم؛ درحالی‌که برادران مان در ترکستان شرقی در عذاب و شکنجه قرار داشتند. آن‌ها را ترک کردیم و به نجات آن‌ها از ظلم دولت چین نشتافتیم و هیچ بشری برای نصرت و نجات آن‌ها تلاش نکردند. سپس الله سبحانه وتعالی به وسیله این مرض از ظالمین انتقام گرفت. واجب است که از الله سبحانه وتعالی بترسیم، این‌که ما را جایگزین قوم دیگری نکند که الله آن‌ها را دوست داشته باشد و آن‌ها الله سبحانه وتعالی را. الله سبحانه وتعالی مؤمنین را عزت و شوکت نصیب می‌کند و کفار را ذلت و خاری.

بار الها! ما را به اسلام ثابت قدم بگردان و ما را به عقب بر مگردان؛ زیرا تو بر همه امور قادر هستی!

نویسنده: نجاح‌السباتین

مترجم: پارسا "امیدی"

 

ادامه مطلب...

دفع تمام آفات و بلاها

(ترجمه)

از عثمان ابن عفان رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هرکه در اول هر صبح و شام سه مرتبه این را بگوید، در آن روز و شب هیچ‌چیزی به وی ضرر رسانیده نمی‌تواند:

«بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِيْ لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ»

(رواه احمد و ترمذی و ابن ماجه)

ترجمه: به نام الله كه با ذکر نام وى هيچ چيز در زمين و آسمان، (برای انسان)گزندى رسانده نمی‏تواند و او شنوا و دانا است.

توضیح حدیث

دعاهای (صبح و شام، بعد از فرایض، دخول و خروج مسجد، بازار، خانه، تشناب...) از سنت‌های پیامبر صلی الله علیه وسلم است که با خواندن و مداومت بر آن‏ها پیروی از رسول الله صلی الله علیه وسلم در زندگی مان مصداق واقعی پیدامی‏کند و رابطه مان با الله متعال مستحکم می‏شود؛ زیرا دعا یک عمل شرعی و تقدیم نیک است. قطع نظر از این‏که دعا به قضای الله چه تأثیری دارد، ممکن است از برکت آن کمی متوجه مسئولیت‌های خود شویم، در گذشته، حال و آیندۀ خویش بیندیشیم، هدف زندگی مان را که همانا بدست آوردن رضایت الله متعال است، درک نماییم و بدانیم که رضایت الله متعال از هم‌سویی باکفار و تطبیق قوانین غیراسلامی حاصل نمی‏شود. ...

 مسلمان واقعی باید بداند که هر آنچه -از مصائب و امراض- به فرمان الهی برایش می‏رسد، هرگز از روی خطا و حادثه نبوده و هر آنچه نصیب‌اش نمی‏شود، بر اساس تقدیر و خواست الهی برایش نرسیده است، که اصل ایمان داشتن به تقدیر همین است.

ادامه مطلب...

جهان سخت نیازمند دولتی‌ست که امور آن را به درستی سامان دهد!

(ترجمه)

خبر

سازمان  جهانی صحت، ویروس کرونا را به صفت یک وبای جهانی معرفی نمود. تیدروس رئیس سازمان جهانی صحت در اظهاراتی گفت: شمار مبتلایان بیرون از چین در ظرف دو هفته گذشته 13 برابر افزایش داشته.

چین، که این ویروس نخست در آن ظاهر گردید، 80754 مورد اتبلا قطعی و 3136 مورد مرگ را ثبت نموده، اما روز سه شنبه گذشته کم‌ترین میزان ابتلای جدید، یعنی 19 مورد را ثبت نمود.

شماری از دولت‌ها، به شمول سویدن، بلغاریا، جمهوری ایرلند شاهد نخستین مورد مرگ بر اثر کرونا بودند، در حالی‌که شمار مبتلایان قطعی در قطر از 24 به 262 مورد رسید. در جریان انتشار این ویروس، در حال حاضر 60 ملیون تن از گشت و گذار ممنوع شده‌اند و ایتالیا بیشترین موارد مرگ و میر را شاهد بوده. (منبع: بی بی سی 11 مارچ 2020)

 تبصره

دولت خلافت از تمام عرصه‌های زنده‌گی بشر  در جهان، اعم از زنده‌گی اجتماعی، اقتصادی، صحی وغیره غایب است و این غیابت باعث شده بشریت در تمام این عرصه‌ها با درد و رنج‌های بی‌شماری دست و گریبان شود. اینک 99 سال است که جهان پس از زوال آفتاب دولت خلافت، زیر آتش نظام‌های سرمایه‌داری و کمونیستی خرد و خمیر می‌شود. دولت‌هایی‌که تنها به هدف خدمت به سازمان‌ها و اندکی از مردم طراحی گردیده و به‌جز جنگ‌های خانمان‌سوز، فقر، فساد و بیماری‌های گوناگون دستاورد دیگری برای جهانیان ندارد.

امروز ما شاهد وبای کرونا استیم، وبایی‌که به سرعت در حال گسترش در سراسر جهان است؛ اما هیچ غمخوار و حامی واقعی برای مردم وجود ندارد تا منافع آنان را در نظر گرفته و با این وبا به درستی مقابله نماید. تلاش‌هایی‌که برای معالجۀ این بیماری روی دست گرفته شده در حقیقت تلاش‌هائی است که در جهت دفع خسارت از سرمایه‌داران و جلوگیری از به خطر افتادن منافع آنان به کار گرفته می‌شود و در عین حال به هدف کسب درامدهای بیش‌تر از دواها و معالجات با هزینه‌های سر به فلک کشیده و کمرشکن برای مردم بی پناه.

هرچند تکنولوژی و امکانات صحی و بهداشتی پیش‌رفت‌هایی زیادی داشته، اما این پیش‌رفت‌ها مقید به منفعت است. یعنی اگر در پیش‌رفتی منفعتی برای سرمایه‌داران وجود داشته باشد، آن پیش‌رفت عملی می‌گردد در غیر آن، زنده‌گی مردم هیچ وزن و بهایی در ترازو و ارزش‌های نظام سرمایه‌داری ندارد.

بزرگ‌ترین توصیۀ تمام حکومت‌ها در خصوص این بیماری برای مردم این است که در خانه بمانند؛ زیرا معاینه‌خانه‌ها و بیمارستان‌ها امکانات رسیده‌گی به شمار زیاد مبتلایان را ندارد. انگار این معاینه‌خانه‌ها و و بیمارستان‌ها در اصل امکانات رسیده‌گی به تمام موارد ابتلاء به وبای کرونا را داشته! من در مورد دولت‌های پیش‌رفته صحبت می‌کنم؛ امریکا، اروپا وغیره. سازمان‌های صحی در این دولت‌ها فقط به هدف کسب منافع راه اندازی گردیده و نه به هدف رسیده‌گی انسانی به نیازهای مردم. معیار اصلی و اساسی در راه‌اندازی این سازمان‌ها، کسب منافع بیش‌تر از کم‌ترین مقدار هزینه‌ها، لوازم، کارمندان و زیربناها، به همین دلیل است که این دولت‌ها با بحران واقعی در عرصۀ صحت مواجه گردیده اند؛ طوری که ممکن است یک فرد برای انجام دادن یک عملیات جراحی، ماه‌ها در انتظار به سر برد؛ زیرا متخصصین، لوازم و سایر نیازهای اساسی کافی وجود ندارد.

اما دولت خلافت در عرصۀ صحت و رسیده‌گی به نیازهای مردم پیوسته پیشگام بود و به گونۀ قابل توجهی به آن اهتمام به خرچ می‌داد. به همین دلیل بود که شهرهای خلافت همواره پاک، شکوفا و عاری از بیماری‌ها و وباها بود؛ در حالی‌که اروپا از نظر بیماری‌ها و وباهای گوناگون در وضعیت بسی ناراحت کننده به سر می‌برد. از الله سبحانه وتعالی می‌خواهیم ما را نصرت دهد تا دولت اسلام را به زودی برپا نمائیم تا اوضاع به حالت اصلی خود برگردد و جهان یک‌بار دیگر از نعمت رهبری دلسوزانه و حکیمانۀ دولت خلافت بهره‌مند گردد. آمین یا رب العالمین.

نویسنده: عبدالرحمن ایوبی

مترجم: عبدالله دانشجو

ادامه مطلب...

نظام طماع و خودکامۀ سرمایه‌داری برای نجات اقتصادش بسیج همه‌گانی راه می‌اندازد؛ اما بشریت را می‌گذارد تا به ساده‌گی شکار بیماری‌ها–کرونا شود!

(ترجمه)

خبر

هرچند بازارهای سهام اروپا در روزهای پنج‌شنبه و جمعۀ گذشته توانست بخشی از توازن خود را به دست آورد؛ اما بورس وال استریت بدترین هفته در طول تاریخ‌اش را سپری نمود و بانک‌های مرکزی ناچار بود به گونۀ جمعی و به سرعت دست به کار شوند تا در نتیجۀ انتشار ویروس کرونا از فروپاشی نظام مالی خود جلوگیری نمایند. صوفی رولاند در مقاله‌ای‌که در روزنامۀ "لیزیکوی" فرانسه منتشر گردید، نوسان‌های بازار مالی را این‌گونه خلاصه نمود و گفت: کسانی‌که شاهد بحران مالی برخاسته از قرضه‌های ملکی بودند، هرگز پیش از آن چنان بحرانی را ندیده بودند؛ چنان‌چه داوجونز در وال استریت از زمان سقوط آن در سال 1987م تا آن زمان هرگز چنان نشست بدی را تجربه نکرده بود؛ در حدی‌که تا 12% سقوط نمود.

به گفتۀ این نویسنده؛ 31 بانک مرکزی در جریان فقط یک هفته قیمت سود را پایین آوردند و تزریق پول بیش‌تر در جریان پولی اقتصادهای پیش‌رفته به مبلغ 750 ملیارد یورو را یگانه راه‌حل روی دست گرفتند. بانک مرکزی اروپا برای نجات دادن دولت‌هایی اروپائی -که اقتصاد ضعیف‌تری دارد- مانند ایتالیا، تقریباً بدون هیچ قید و شرطی به آنان کمک نمود. هم‌چنان بانک فدرال امریکا در تمام جبهات مداخله نموده و جهان را غرق دالر نمود و به بانک‌ها، شرکت‌ها و صندوق‌های پولی کمک نمود. (منبع: الجزیره نت)

تبصره

امریکا و اروپا با تمام توان سعی دارند از فروپاشی اقتصادی قریب‌الوقوع نظام سرمایه‌داری و سقوط خود این نظام جلوگیری نمایند و نگذارند مانند نظام کمونستی از هم بپاشد. به همین دلیل است که ملیاردها دالر را در جریان آن تزریق می‌کنند، میزان سود را پایین می‌آورند، به بانک‌ها، شرکت‌ها، صندق‌های بازارهای پولی کمک نموده و تمام توانش را صرف پینه زدن به شکاف‌های این نظام فرسوده‌ای می‌کنند که متکی به اقتصاد تخیلی و ارقامی است که فقط روی صفحات کامپیوترهاست و ده‌ها بار بیش‌تر از اقتصاد واقعی است که متکی به تولید، فراهم نمودن کالاها و خدمات است. اما با آن هم اقتصاددانان به این باور استند که شکاف به وجود آمده در این نظام اقتصادی به حدی بزرگ شده که دیگر امکان پیوند همیشه‌گی در آن وجود ندارد و قطعاً عنقریب سقوط خواهد نمود؛ هرچند موفق شوند برای مدتی این سقوط را به تأخیر اندازند.

از جانب دیگر و در برابر آن همه تلاش برای کمک به اقتصاد سرمایه‌داری و حمایت از آن؛ گزارش‌های متوالی نشان می‌دهد که این حکومت‌ها در تعامل با ویروس کرونا اهمال و کوتاهی نموده، بلکه حتی نشان می‌دهد که برخی از این حکومت‌ها قصداً به اهداف اقتصادی و سیاسی در تعامل با کرونا دیر جنبیدند تا این‌که این بیماری انتشار یافت و دامنۀ آن سراسر جهانی را فرا گرفت که نظام فاسد سرمایه‌داری آن را سخت تضعیف و شکننده کرده، طوری‌که توان رویارویی با بیماری‌ها و وباها را ندارد. به گزارش سازمان یونیسف؛ 40% بشر آب و صابون کافی برای رویارویی با کرونا را در اختیار ندارند و افریقایی‌که غرب صبح و شام سرمایه‌های آن را به غارت می‌برد، سخت در حالت آماده‌باش و نگرانی به سر می‌برد که مبادا این بیماری در آن منتشر گردد؛ در حالی‌که با کم‌بود شدید دوا و شفاخانه/بیمارستان‌ها مواجه است. سرزمین‌های اسلامی در حالی با کرونا دست و گریبان شده اند که عرصۀ صحت آن به دلیل خیانت‌ها و خودکامه‌گی حکام مزدورش و دنباله‌روان نظام سرمایه‌داری تقریباً ویران و ناکاراست؛ زیرا این حکام مزدور دار و ندار این امت را به غرب هدیه داده اند و زمینۀ شکوفایی آن را فراهم کرده اند "تا اریکه‌های سست و فرسودۀ قدرت خویش را حفظ نمایند".

در عین حال نباید فراموش نمود که کرونا دارد با خودِ غرب چه می‌کند؛ مثلاً یک چهارم اتباع ایتالیا که 15 ملیون تن افراد مسن بالای 65 سال سخت در معرض تهدید ابتلا به کرونا قرار دارند، انگلیس می‌خواهد یک‌ونیم ملیون تن افراد مسن و مریض‌اش را قربانی دهد و اسپانیا و امریکا نیز از چنین وضعیتی برخوردار می‌باشند.

اینک قطعاً زمان آن فرا رسیده که بشریت همه دست به دست هم داده و نظام فاسد سرمایه‌داری را به سان هستۀ یک خرما به دور افگنند و نظام‌های وابسته به آن را سقوط دهند و بدانند که بقای این نظام خودکامه تبدیل به خطری شده که دارد بقای بشریت را تهدید می‌کند. مسلمانان موظف اند با برپائی دولت خلافت، بشریت را نجات دهند؛ نظامی‌که نمونۀ تمدن واقعی مبتنی بر عدالت، خیر، خدمات درست صحی، تعلیمی، توزیع درست سرمایه‌ها و استفادۀ مردم از آن، فراهم آوری نیازهای اساسی و کمک برای کسب خواسته‌های معقول غیراساسی را برای جهانیان نشان خواهد داد.

نویسنده: د. ابراهیم تمیمی

مترجم: عبدالله دانشجو

ادامه مطلب...

نظام روبه زوال سرمایه‌داری؛ کشده‌تر از ویروس کرونا!

  • نشر شده در ترکیه

(ترجمه)

در ادامۀ تاخت و تاز ویروس کرونا در جهان، اکنون این ویروس به ترکیه نیز رسیده‌است؛ طوری‌که جان چهار تن را گرفته و ۳۵۹ تن دیگر را مبتلا کرده‌است. بناءً نخست از الله سبحانه وتعالی عاجزانه می‌طلبیم که مسلمانان را از شر این بیماری واگیر نگه‌دارد و مبتلایان را شفا و بهبودی نصیب کند.

بدبختانه، بسته‌ای که رئیس جمهور اردوغان، بنابر این بیماری و در نتیجۀ فضای سراسیمۀ روانی و اجتماعی برخاسته از این ویروس، با حضور در تلویزیون اعلان کرد، اکثراً متمرکز بر جنبه‌های اقتصادی می‌باشد. با مطالعۀ محتوای این بسته دانسته می‌شود که آن اصلاً به افزایش هزینه‌های مردم منجر نشده‌است، مخصوصاً در زمانی‌که این بیماری به وخامت بیشتر بحران اقتصادی افزوده‌است. این بسته، که بنابر خروج سرمایه‌گذاری‌های خارجی، کاهش انتقال تولیدات و صادرات،‌ فرارسیدن موسوم گردشگری به این دولت فلج و سطح بلند بیکاری اعلان شد، به‌وضوح نشان می‌دهد که اولویت دولت نه صحت و سلامت مردم و نه هزینه‌های اقتصادی که جیب طیف کم‌درآمد را خالی می‌کند؛ بلکه حفظ شرکت‌های بزرگ می‌باشد. قیمت ۱۰۰میلیارد لیرۀ ترکیه که این بسته فراهم آورده‌است، بنابر ظاهر زیبای اقتصاد قوی ترکیه که در همه‌سو منعکس شده‌است، بی‌ثبات می‌باشد. دولت در عوض افزایش مصارف‌اش برای ایجاد رفاه و سهولت در هزینه‌های مردم، قبل از این‌که دربارۀ نیازهای اولیۀ عام مردم فکر کند، بر تأخیر وظایف‌اش، گذاشتن هزینۀ این بحران بر دوش مردم و حفظ بخش‌های گردشگری، املاک، بانکداری، دارایی، وغیره تمرکز کرده‌است. بناءً درمی‌یابیم که حمایت این بسته از عام مردم، با به تعویق انداختن اخذ مالیات، پرداخت‌ها و بیمه‌ها، کاهش نرخ مالیات در برخی عرصه‌ها، افتتاح حساب‌های قرضه/وام سودی، افزایش تولیدات و حفظ شغل‌زایی برای پیش‌برد بازارهای داخلی، خیلی محدود است.  

از این پس، نمی‌توانیم از بسته‌های مشابه آیند انتظار داشت که برای این بحران اقتصادی راه‌حل ارائه کنند. از طرف دیگر، حکام سرزمین‌ما نیز، مانند تمام کشورهای سرمایه‌داری، اوضاع کنونی را فرصتی یافته‌اند تا تقصیر این نظام اقتصادی روبه زوال را بر ویروس واگیر کرونا بیندازند. یک تریلیون دالر در امریکا، ۵۵۰ میلیارد یورو در آلمان، ۳۰۰ میلیارد یورو در فرانسه، ۲۰۰ میلیارد یورو در اسپانیا و ۱۰۰ میلیارد یورو در هالند برای مقابله با این ویروس در نظر گرفته شده‌است؛ اما در واقع این پول‌ها نه به‌خاطر نگرانی و اشتیاق‌شان به حفاظت از مردم و خلاص کردن آنان از شر این بیماری واگیر، بلکه به‌منظور حفظ نظام‌های فاسدشان و مهلت خریدن به سقوط آن‌ها تعیین شده‌اند. بخش‌های اقتصادی و مالی کاملاً در ورطۀ نابودی است، نظام سرمایه‌داری به آخر خط رسیده‌ و تمام مووسسات اقتصادی غیرپولی، شامل تولید، تجارت، گردشگری، خدمات و تمام ابزار نظام مالی، زیر فشار این ویروس واگیر، که کل جهان را لرزانده‌است، وارونه شده‌است. بنابراین، هیچ‌یک از این بسته‌های اعلان‌شده قادر به حل مشکلات و قادر به پنهان‌سازی سقوط این نظام نخواهد بود.

ای مسلمانان! یقیناً جهان سختی و دشواری یک تحول تازه را تجربه می‌کند و واگرایی کرونا نیز زمینۀ سقوط این نظام سرمایه‌داری را فراهم آورده‌است؛ نظامی‌که از ریشه و ساختار فاسد، در اعمال و خواست‌هایش ناعادلانه و در سرنوشت و پیامدهایش بازنده می‌باشد. اوضاع امروز جهان یک نظم تازه را می‌طلبد و هیچ بدیلی به‌منظور ازسرگیری زندگی اسلامی وجود ندارد. امروز امت مسلمه و قدرت‌مندان باید درک کنند که وضعیت فعلی فرصتی است که این رژیم‌های فاسد را به زباله‌دانی بیندازند و برای تأسیس دولت خلافت راشده‌ای بشتابند که زمینۀ زندگی اسلامی را مهیا می‌کند. در نتیجه، نه‌تنها جهان از چنگ بیماری واگیر کوید۱۹ خلاص خواهد شد، بل از شر سرمایه‌داری، که به‌مراتب کشنده‌تر از این مرض است، نیز آزاد خواهد شد. آن‌گاه نور اسلام خواهد درخشید و ظلمت کفر نابود خواهد شد و باری دیگر حاکمیت اسلام به صحنۀ زندگی برخواهد گشت، چنان‌که مردم بدان پناه خواهند برد و رفاه و بهزیستی بر کل جهان حاکم خواهد شد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایه ترکیه

مترجم: محمد حارث پویا

ادامه مطلب...

تنها خلافت می‌تواند سربازان ترامپ را از شام بیرون و از اهل و دیارشان محافظت نماید!

(ترجمه)

خبر

ترامپ: «نیروهای ما برای محافظت از نفت و نگهداری گنج در سوریه هستند.»

سازمان‌های حقوق بشری:  «85 هزار خانواده در جریان ماه فبروری  از ادلب و حلب آواره شدند.» (منبع: تلویزیون الجزیره، جمعه، 6 مارس 2020)

تبصر

در ماه مارس 1924م مصطفی کمال خلافت را ملغا نمود و به جای آن دولت ملی سیکولار، "جمهوری ترکیه" را تأسیس کرد. کار غرب به دست آوردنِ میراث مردِ مریض بود، چناچه هنگامی‌که او سرزمین‌های مسلمان را ترک کرد و بر اساس توافق‌نامۀ "سایکس پیکو" در آن دولت‌های ملی را تأسیس نمود، طوری‌که امروز می‌بینیم، این دولت‌ها نمی‌توانند از شهروندان خود حمایت کنند؛ بلکه  آن‌ها را تعقیب کرده در زندان‌ها و پرتگاهای مرگ انداخته یا آن‌ها را به سمت‌های نامشخص تبعید می‌کنند. نه تنها در سوریه؛ بلکه این وضعیت برای اکثر سرزمین‌های اسلامی صدق می‌کند؛ از فلسطین و عراق گرفته تا لیبی، یمن و سومالی و کشور افغانستان. دولت‌های ضد اسلام که ملت خود را تعقیب کرده و به خاطر نزدیکی به  ترامپ و بت‌هایش (خدای خود) آن‌ها را به زندان می‌اندازند و یا برای تأمین ثروت باداران‌شان (غرب به رهبری امریکا) آن‌ها را در جنگ‌های بی‌هوده می‌کشند. در این‌جا ترامپ اعلام می‌کند که نیروهای وی در سوریه برای تأمین نفت و نگهداری از گنج هستند.

ای ملت محترم! غرب به ما به عنوان یک گنج نگاه می‌کند که باید آن را به دست آورد؛ زیرا طبق ادعای‌شان آن‌ها کسانی هستند که لیاقت این گنج را دارند و ما لیاقت چیزی جزء مرگ را نداریم؛ برای همین، حاکمانی را تعیین می‌کنند که در اجرای این امر به آن‌ها خدمت کند.

ای مسلمانان! برگشت خلافتی‌که این روزها فقط یاد و خاطره تخریب آن  در ذهن ما است، به اذن الله نزدیک می‌باشد و این وعده دروغ نیست:

﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ﴾

[نور: 55]

ترجمه: الله به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده است که بی‌شک آنان را در این سرزمین جانشین سازد، چنان‌که کسانی را که پیش از آنان بودند.

بهترین درود و سلامتی بر کسی باد که فرمود: «ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ»  ترجمه: سپس خلافت بر منحج نبوت می‌آید. پس ما باید یک پایه و کمک برای آمدن آن باشیم، نشود با عدم کمک به دعوت‌گران سبب تأخیر آمدن خلافت شویم! پس وظیفه مهمی داریم و الله شما را بشارت می‌دهد که پیروزی نزدیک است: 

﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ﴾

[غافر: 51]

ترجمه: به یقین ما رسولانمان و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و روزی‌که گواهان [برای گواهی دادن] برخیزند، یاری می‌دهیم.

نویسنده : عبد الله باذيب

مترجم: محمدزبیر "سباوون"

ادامه مطلب...
  • نشر شده در فقهی

(ترجمه)

پرسش

السلام علیکم ورحمت الله وبرکاته!

 از الله سبحانه وتعالی می‌خواهیم که شما و امت اسلامی را حفظ نماید و نصرت‌اش را برای‌تان نصیب فرماید. نزد من دو سؤالی است؛ از الله سبحانه وتعالی می‌خواهم که برای‌تان آسان نماید.

1- نظرتان از دیدگان اسلام در خصوص واکسینی‌که ضد فلج اطفال می‌باشد، چیست و جهان غرب و امریکا مدعی اند که در مبارزه با فلج اطفال کشورهای جهان سوم مجانی مساعدت می‌کنند؟

2- آیا  بر اساس شریعت اسلامی خریداری تولیدات زراعتی جواز دارد؟ مثلاً: سبزیجات، هنگامی‌که وقت چیدن فرا برسد، خریداری و نگهداری شده تا عرضه آن در بازار کم شده تا به قیمت بلند به فروش برسد و فایده بیشتر بدست آید؟ جزاکم الله خیر!

پاسخ
وعلیکم السلام ورحمة الله وبرکاته!

اول: واکسین دوا بوده و تداوی کردن مندوب می‌باشد؛ نه فرض و دلیل بر این مدعا:

1- بخاری از ابوهریره روایت نموده که فرمود:

«مَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً، إِلَّا قَدْ أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً»

ترجمه: الله (متعال) هیچ بیماریی نفرستاده؛ مگر آن‌که برای آن دارو و علاجی آفریده است.

هم‌چنان مسلم از جابر بن عبدالله و از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت نموده که فرمود:

«لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ، فَإِذَا أُصِيبَ دَوَاءُ الدَّاءِ بَرَأَ بِإِذْنِ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ»

ترجمه: برای هر بیماری دوایی‌ست، پس اگر دوای درد پیدا شد، به خواست الله (متعال) صحت یاب گردید.

 در روایت احمد از عبدالله بن مسعود آمده است:

«مَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً، إِلَّا قَدْ أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً، عَلِمَهُ مَنْ عَلِمَهُ، وَجَهِلَهُ مَنْ جَهِلَهُ»

ترجمه: الله متعال هیچ بیماریی نفرستاده؛ مگر آن‌که برای آن دارو و علاجی آفریده است که درین میان کسی خواست دانست می‌داند و کسی نخواست نمی‌داند.

در این احادیث رهنمائی است؛ نه وجوب که برای هر درد و بیماری دوایی است که موجب شفایاب شدن می‌گردد و این ارشاد باعث تشویق تداوی می‌گردد که الله متعال آن را نصیب می‌گرداند.

2- احمد از انس رضی الله عنه روایت می‌کند که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«إِنَّ اللَّهَ حَيْثُ خَلَقَ الدَّاءَ، خَلَقَ الدَّوَاءَ، فَتَدَاوَوْا»

ترجمه: از آن جایی‌که الله (متعال) بیماری را آفرید دوا را نیز خلق کرد، پس خود را تداوی کنید.

ابوداود از اسامه بن شریک روایت کرده گفت:

«أَتَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم وَأَصْحَابَهُ كَأَنَّمَا عَلَى رُءُوسِهِمُ الطَّيْرُ، فَسَلَّمْتُ ثُمَّ قَعَدْتُ، فَجَاءَ الْأَعْرَابُ مِنْ هَا هُنَا وَهَا هُنَا، فَقَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَنَتَدَاوَى؟ فَقَالَ: تَدَاوَوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَمْ يَضَعْ دَاءً إِلَّا وَضَعَ لَهُ دَوَاءً، غَيْرَ دَاءٍ وَاحِدٍ الْهَرَم أي "إلا الموت"»

ترجمهبه مجلس رسول الله صلی الله علیه وسلم رفتم و اصحاب وی که گویی در سرهای شان پرنده است، آنجا نسته اند؛ پس سلام دادم و نشستم و اعراب از اینجا و آنجا آمدند و گفتند: ای رسول الله صلی الله علیه وسلم آیا ما خود را تداوی کنیم؟ رسول الله صلی علیه وسلم فرمودند: بلی، تداوی کنید؛ چون الله متعال هیچ دردی را بدون درمان نیافریده است، مگر یک دردی‌که مرگ است.

در حدیث نخست امر به تداوی شده و در این حدیث به اعراب نیز پاسخ به تداوی داده شده است که همه بندگان نیز شامل آن می‌شود. در این دو حدیث خطاب به صیغه امر آمده است و امر افاده طلب می‌کند؛ نه وجوب؛ مگر این‌که امر جازم باشد و جزم نیازمند قرینه‌ای است که بدان دلالت نماید؛ اما در این دو حدیث کدام قرینه برای وجوب وجود ندارد.

علاوه بر آن، در احادیث دیگری امر به جواز ترک تداوی شده است که وجوب را از این دو حدیث نفی می‌کند. مسلم از عمران بن حصین روایت کرده است که نبی صلی الله علیه وسلم فرمود:

«يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مِنْ أُمَّتِي سَبْعُونَ أَلْفًا بِغَيْرِ حِسَابٍ» قَالُوا: وَمَنْ هُمْ يَا رَسُولَ اللهِ؟ قَال: «هُمُ الَّذِينَ لَا يَكْتَوُونَ وَلَا يَسْتَرْقُونَ، وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ»

ترجمه: هفتادهزار کس از امت من بدون حساب وارد بهشت می‌شوند، گفتند: آنان کی‌ها اند یا رسول الله؟ فرمود: آنان کسانی اند که تقاضای نمی‌کنند تا کسی بر آن‌ها رقیه (دم کردن) بخواند و چیزی را شوم نمی‌دانند و داغ نمی‌کنند و بر پروردگار خود توکل می‌کنند. پس رقیه (دم کردن) و کی (داغ نهادن) از جمله تداوی‌ست.

بخاری از ابن عباس رضی الله عنه روایت می‌کند که گفت:

«هَذِهِ المَرْأَةُ السَّوْدَاءُ، أَتَتِ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَتْ: إِنِّي أُصْرَعُ، وَإِنِّي أَتَكَشَّفُ، فَادْعُ اللَّهَ لِي، قَال: إِنْ شِئْتِ صَبَرْتِ وَلَكِ الجَنَّةُ، وَإِنْ شِئْتِ دَعَوْتُ اللَّهَ أَنْ يُعَافِيَكِ فَقَالَتْ: أَصْبِرُ، فَقَالَتْ: إِنِّي أَتَكَشَّفُ، فَادْعُ اللَّهَ لِي أَنْ لاَ أَتَكَشَّفَ، فَدَعَا لَهَا»

ترجمه: این زن سیاه نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده گفت: من دچار صرع"نوع بیماری‌که توأم با سر دردی است" می شوم و در نتیجه عورتم آشکار می‌شود "نمی‌توانم لباس‌هایم را مرتب نگهدارم و بدنم نمایان می‌شود". رسول الله صلی الله علیه وسلم در جواب گفت: اگر بخواهی صبر کنی و برایت جنت باشد و اگر بخواهی از الله می‌خواهم تا صحت‌مند شوی. زن گفت: صبر می‌کنم؛ اما برایم دعا کن تا عورتم آشکار نشود، رسول الله صلی الله علیه وسلم در حقش دعا کرد.

بناءً این دو حدیث دلالت به ترک تداوی می‌کند؛ پس این همه شدت تشویق رسول الله صلی الله علیه وسلم در رابطه به تداوی دلالت به آن می‌کند که صیغه‌های امر "تداوی کنید" به معنی وجوب نه؛ بلکه به معنی اباحت و ندب می‌باشد. از همین جهت واکسین حکم‌اش مندوب بوده، چرا که واکسین دوا بوده و تداوی مندوب است؛ نه فرض. تداوی نزد داکتر کافر هم جواز دارد؛ برابر است که این تداوی توسط مزد می‌شود و یا با کمک بدون مزد؛ پس کسی‌که می‌خواهد واکسین نماید، جواز دارد.

در این‌جا امری دیگری است که لازم به یادآوری است: کمک و همدردی کفار استعمارگر برای سرزمین‌های مسلمانان، برابر است که دواء باشد و یا غیر دواء، و خصوصاً آنچه را که کمک مجانی می‌گویند، این نوع کمک‌ها معمولاً برای مداخله نمودن قدرت‌های کفار استعمارگر ونفوذشان در سرزمین‌ها بوده و چور و چپاول کردن ثروت‌های شان می‌باشد. پس دولت‌های سرمایه‌داری کمک‌های مجانی را بدون بدیل تقدیم نمی‌کنند؛ چون نزدشان ناحیه روحی نمی‌باشد که از جهت آن برای محتاجین مساعدت نمایند. اقدام‌های مادی آن‌ها از این جهت می‌باشد تا از طریق کمک‌های شان برای مصالح خبیثه خویش مجانی دست یابند؛ پس باید که مسلمانها متوجه این امر باشند.

دوم: احتکار در اسلام مطلقاً ممنوع بوده و ازجهت نهی جازم صریح در حدیث شرعاً حرام می‌باشد. مسلم در صحیح خود از سعید بن مسیب از معمر بن عبدالله از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت نموده که فرمود:

«لَا يَحْتَكِرُ إِلَّا خَاطِئٌ»

ترجمه: احتکار نمی‌کند؛ مگر انسان گنهگار!

پس نهی در حدیث افاده طلب ترک را می‌نماید و انسان محتکر به وصف این‌که وی خطا کار است، مذمت شده است. خاطی یعنی این‌که گنهگار و این قرینه‌ای است، دلالت به این می‌نماید که این خودش طلب برای ترک بوده و افاده جازم بودن‌را می‌کند. از همین جهت است که حدیث دلالت به حرمت احتکار می‌نماید.

محتکر کسی است که کالا را جمع نموده و انتظار بالا رفتن قیمت‌ها را می‌کشد، برابر است که این کار را به خریدن جمع می‌کند و یا این‌که غله‌های زمین‌های وسیع را به فرد تنهای‌اش جمع نماید یا این‌که از جهت کم بودن زراعت جمع نموده و وی را به قیمت گران به مردم بفروشد تا به متقاضی خرید آن ‌را مشکل نماید. این از این ناحیه بوده؛ یعنی این‌که گران نمودن قیمت‌ها به مردم و این حرام می‌باشد. از معقل بن یسار روایت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«مَنْ دَخَلَ فِي شَيْءٍ مِنْ أَسْعَارِ الْمُسْلِمِينَ لِيُغْلِيَهُ عَلَيْهِمْ، فَإِنَّ حَقًّا عَلَى اللهِ أَنْ يُقْعِدَهُ بِعُظْمٍ مِنَ النَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»

ترجمه: کسی‌که در شیءِ از قیمت‌های مسلمین دخالت نماید تا این‌که قیمت‌ها را به آن‌ها گران نماید، به الله سبحانه وتعالی است که در قیامت وی را در عمق دوزخ جای دهد.

از همین جهت است که احتکار حرام بوده و جواز ندارد که تولیدات زراعتی را در هنگام زیاد بودن در بازار بخرد و بعدش آن را نگهداری نموده تا وقتی‌که کم و یا در بازار نابود شده و بعد به بازار به بیع گران عرضه نمایند. اینست واقعیت احتکار و آن حرام می‌باشد، قسمیکه در فوق بیان نمودیم.

برادرتان عطاء بن خلیل ابوالرشته

مترجم: احمدجبیر«نوری»

 

ادامه مطلب...
Subscribe to this RSS feed

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه