(ترجمه)

پرسش

السلام علیکم و رحمت الله و برکاته!

وقتی صنف‌های شش‌گانه‌ای که در سوال ذکر شده اسم‌های جامد هستند و وقتی پول‌های نقدی‌که حکم طلا و نقره را می‌گیرد و پوشیده به طلا و نقره باشند، دراین صورت حکم واضح است؛ اما حالا پول‌هایی‌که روکش طلا و نقره را ندارد، آیا باز هم حکم در خصوص این پول‌ها به حال خود باقی است و هم‌چنان در خصوص زکات اموال؟ در این خصوص ما را رهنمایی فرمایید! الله شما را جزای خیر داده و بر دستان شما مؤمنین را تمکین بخشد!

پاسخ

و علیکم السلام و رحمت الله و برکاته!

ما این مسئله را در کتاب اموال در باب زکات پول‌های کاغذی واضح نمودیم:

«پول‌های کاغذی آن اوراق مالی است که دولت‌، آن‌را صادر کرده و آن پول‌ها را پول و ارز خود قرار می‌دهد تا ارزش‌ اجناس خرید و فروش به وسیله‌ای آن‌ها قیمت‌گذاری شده و به اساس آن مزد کارگران پرداخته شود و زکات این پول‌های کاغذی مثل زکات طلا و نقره بوده و بر این پول‌های کاغذی احکام زکات بر حسب واقعیت آن جاری می‌شود که این واقعیت بر سه نوع است:

１-       نوع اول پول‌های کاغذی است که قایم مقام طلا و نقره است. این‌ پول‌ها اوراقی اند که در نظام پولی نقدی سکه قرار دارند و اندازۀ مشخص را از طلا و نقره نمایندگی می‌کند و این پول‌ها در داد و ستد و در تقاضاها قایم مقام طلا و نقره بوده و به عنوان قایم مقام طلا و نقره اعتبار داده می‌شود؛ زیرا این پول‌ها در هر زمان که خواسته باشند به طلا و نقره تبادله می‌شود و زکات این پول‌ها بسان زکات طلا و نقره است، اگر این پول‌ها قایم مقام طلا بود و مقدار آن به اندازه بیست دینار یعنی ۸۵ گرام که نصاب طلا است، رسید، در این صورت با گردش سال در این پول زکات می‌شود و در این صورت چهار یکم، یک دهم آن واجب می‌شود و اگر این پول قایم مقام نقره بود و مقدار آن به اندازۀ رسید که دوصد درهم را نمایندگی می‌نمود؛ یعنی به اندازۀ ۵۹۵ گرام بود که این نصاب نقره است، در این صورت با گردش سال زکات لازم شده و یک‌چهارم یک‌ دهم لازم می‌شود. دلیل وجوب زکات در این پول‌ها خود احادیث است که این احادیث دال بر وجوب زکات در طلا و نقره است؛ زیرا این پول‌ها قایم مقام و وکیل طلا و نقره بوده و قایم مقام و وکیل حکم اصیل را می‌گیرد.

２-       نوع دوم: پول‌های کاغذی‌ است که چاپ می‌شود و دولت ‌آن‌ها را صادر می‌کند و یا یکی از بانک‌های معتبری‌که دولت اجازۀ صادر می‌دهد و برای این نوع پول کاغذی مقدار مشخص از طلا و نقره است، غیر از خود اوراقی‌که پول کاغذی ساخته شده است که این نوع پول در نزد دولت محفوظ بوده و یا در نزد بانکی ‌که آن‌را صادر می‌کند، به حساب ضمانت محفوظ است و مرجعی‌که این پول را صادر می‌کند، متعهد به پرداخت قیمت این پول به حساب طلا و نقره است که بر این پول روکش شده و برای کسی‌که این پول را حمل می‌کند، در وقت تقاضای آن برایش می‌دهد و روکش این پول کامل نبوده، بلکه به اندازۀ قیمت در آن روکش شده است که گاهی سه چهار یکم است و یا سی در صدم و یا نصف آن است و یا غیر از آن به اندازۀ درصدی مشخص دیگری است.

این اوراق چاپ شدۀ معتبر نسبت به روکش آن قایم مقام می‌باشد. روکش طلا باشد و یا نقره؛ زیرا این پول در هر وقتی باشد، به طلا و نقره تبدیل و زکات این پول مثل زکات طلا و نقره است، اگر روکش به طلا باشد و روکش آن نصف قیمت نام گذاشته شده‌ای باشد، وقتی به مقدار چهارصد دینار رسید و بر آن سال گردان کرده بود. در این صورت زکات بر آن لازم می‌شود و زکات آن دینار از جنس آن می‌شود؛ اگر به چهارصد دینار نرسید، پس در آن زکات نیست؛ زیرا از نصاب زکات کم‌تر است. دلیل وجوب زکات در آن همان احادیث است که در مورد خود زکات طلا و نقره آمده است؛ زیرا این اشیاء در آن مقداری‌که روکش شده به طلا و نقره است قائم مقام طلا و نقره است چیزی‌که در آن زکات واجب است و قایم مقام و وکیل حکم اصیل را می‌گیرد.

３-       سوم: پول‌های نقد کاغذی لازمی همان پول‌های کاغذی است که دولت به اساس قانون آن‌ها را صادر و برای داد و ستد آن‌ها را به عنوان پول تعیین می‌کند و ‌آن‌ها را پول‌های قرار می‌دهد که بتواند در معاملات اشیاء ثمن قرار گرفته و بتواند به عنوان اجرت در کارها و هم‌چنان در منافع اعتبار داده شود؛ ولی صرف به طلا و نقره نمی‌شود و روکش به طلا و نقره هم نمی‌باشد و پشتیبانۀ طلا و نقره هم ندارد. اوراق برای پول است و برای این کاغذهای نقدی جز ارزش قانونی دیگر ارزش نمی‌باشد؛ اما وقتی این کاغذها الزامی بود و اصطلاح طوری بود که این اوراق را پول نقدی در ثمن اشیاء و اجرت برای منافع و خدمات قرار می‌دادند و با آن‌ها طلا و نقره خرید و فروش می‌شد، چنانکه توسط آن‌ها سایر کالاها و اجناس خرید و فروش می‌شد، پس در این پول‌ها مسئله‌ای پولی و ثمنیت تحقق یافته چیزی‌که در طلا و نقره تحقق یافته است که مضروب در دینار و درهم است. این بدین دلیل است که نصوص وارده در زکات طلا و نقره به دو قسم است:

اول دلایلی است که بر زکات طلا و نقره به عنوان اسماء جنس صراحت دارد، یعنی در خصوص خود طلا و نقره است و این‌ها اسماء جامد هستند که گنجایش تعلیل را ندارد؛ پس بر این چیزی قیاس نمی‌شود. به همین دلیل زکات در دیگر معادن نیست مانند آهن، میس و غیر از آن، ابوهریره رضی الله عنه روایت نموده است که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرموده است:

«... وَمَا مِنْ صَاحِبِ ذَهَب وَلَا فِضَّةٍ، لَا يُؤَدِّي مِنْهَا حَقَّهَا، إِلَّا إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ، صُفِّحَتْ لَهُ صَفَائِحُ مِنْ نَارٍ...»

ترجمه: ... هیچ مالک طلا و نقره‌‌ای نیست که حق آ‌ن را ادا نکرده باشد؛ مگر این‌که در روز قیامت بر آن آهن‌های آتشین ریخته می‌شود.

پنج نفر از صحاح این حدیث را به جز ترمذی روایت کرده و در این حدیث لفظ ( ذهب و فضة) ذکر شده است و این‌ها اسماء جنس هستند که تعلیل نمی‌شود.

دوم: دلایلی است که در مورد زکات طلا و نقره صراحت دارد. این دلایل دلالت به این دارد که مردم با آن خرید و فروش و اجرت تعیین و معامله می‌کنند و این دلایل است که از آن علت استنباط می‌شود که همانا نقدیت است؛ پس بر آن اوراق کاغذی الزامی قیاس می‌شود تا این علت در آن تحقق پیدا کند و احکام زکات نقد بر آن تطبیق می‌شود، به حساب آن‌چه که در بازار از طلا و یا نقره برابری می‌کند. از علی ابن ابوطالب از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت نموده است که گفته است:

«إذَا كَانَتْ لَك مِائَتَا دِرْهَمٍ، وَحَالَ عَلَيْهَا الْحَوْلُ، فَفِيهَا خَمْسَةُ دَرَاهِمَ، وَلَيْسَ عَلَيْك شَيْءٌ - يَعْنِي فِي الذَّهَبِ - حَتَّى يَكُونَ لَك عِشْرُونَ دِينَاراً، فَإِذَا كَانَتْ لَك عِشْرُونَ دِينَاراً، وَحَالَ عَلَيْهَا الْحَوْلُ، فَفِيهَا نِصْفُ دِينَارٍ»

ترجمه: وقتی برایت دو صد درهم باشد و سال بر آن گردش نماید، در آن دوصد درهم پنج درهم است و در طلا تا وقتی به بیست دینار نرسد، زکات نمی‌باشد. وقتی بیست دینار شد و سال بر آن گردش کرد، پس در آن نصف دینار است.

این حدیث را ابوداود روایت کرده است، چنانچه از علی این قولش روایت شد است:  

«في كل عشرين ديناراً نصف دينار، وفي كل أربعين ديناراً دينار»

ترجمه: در هر بیست دیناری نصف دینار است و در هر چهل دینار یک دینار است.

و از علی رضی الله عنه روایت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم گفته است:

«.. فَهَاتُوا صَدَقَةَ الرِّقَةِ مِنْ كُلِّ أَرْبَعِينَ دِرْهَماً دِرْهَماً، وَلَيْسَ فِي تِسْعِينَ وَمِائَةٍ شَيْءٌ، فَإِذَا بَلَغَتْ مِائَتَيْنِ فَفِيهَا خَمْسَةُ دَرَاهِمَ»

ترجمه: شما از هر چهل درهم یک درهم صدقه بدهید، در صد و نود و نه درهم زکات نیست، وقتی به دوصد درهم رسید پس پنج درهم زکات می‌شود.

این حدیث را بخاری و احمد روایت نموده است؛ چنان‌چه عبدالرحمن النصاری در نامه‌ای رسول الله صلی الله علیه و سلم و در نامه‌ای عمر رضی الله در صدقه روایت نموده است:

«... والورِق لا يؤخذ منه شيء حتى يبلغ مئتي درهم»

ترجمه: ...از پول کاغذی تا به دوصد درهم برابری نکند زکات نمی‌شود. (این حدیث را ابوعبید روایت نموده است).

تمام این احادیث به نقد بودن و ثمن بودن دلالت دارد، زیرا الفاظ رقه به همرای قرینه است: «فِي كُلِّ أَرْبَعِينَ دِرْهَماً» کاغذ، دینار و درهم الفاظ اند که بر طلا و نقره‌ای که مضروب و مسکوک باشد، اطلاق می‌شود؛ یعنی چیزهای‌که پول نقدی و ثمن هستند و تعبیر به این الفاظ دلالت بر این دارد که پول نقدی و ثمن در این احادیث منظور و هدف است و به همین چیزها بسیاری از احکام شرعی تعلق می‌گیرد، مانند زکات، دیات، کفارات، قطع دست سارق و غیر از این‌ها از احکام شرعی.

به دلیل این‌که در اوراق الزامی این نقدیت و ثمنیت تحقق پیدا کرده پس شامل بر احادیث وجوب زکات طلا و نقره شده و زکات در آن لازم می‌شود، مانند که در طلا و نقره زکات لازم می‌شود و به حساب طلا و نقره اندازه و سنجیده می‌شود؛ پس هرکس که به اندازۀ قیمت بیست دینار از طلا یعنی ۸۵ گرام طلا و یا به اندازۀ ۲۰۰ درهم نقره یعنی ۵۹۵ گرام نقره در نزد آن باشد و سال بر آن دوران پیدا کند، زکات بر آن لازم می‌شود و ادای چهارم یک دهم بر آن لازم می‌شود.

هم‌چنان جایز است که زکات طلا به طلا و یا با اوراق قایم مقام طلا و یا اوراق معتبر پرداخته شود و از زکات نقره به نقره و به اوراق قایم مقام نقره و معتبر پرداخته شود، چنان‌چه جایز است که زکات طلا به نقره و با اوراق الزامی پرداخته شود. زکات نقره به طلا و با اوراق الزامی پرداخته شود؛ زیرا تمام این پول‌ها پول نقد کاغذی و ثمن حساب می‌شود. پس جایز است که بعض از این پول‌ها به جای بعض دیگر پرداخته شود؛ زیرا هدف در هرکدام از این پول‌‌ها تحقق پیدا می‌کند و در باب زکات زروع و میوه‌جات دلایل اخذ قیمت عوض گرفتن مالی‌که در آن زکات لازم می‌شود گذشته است؛ چنان‌چه شما می‌بینید که در اوراق الزامی علت نقد بودن و ثمنیت تحقق پیدا می‌کند و به همین دلیل وقتی مقدار این پول‌‌ها به نصاب زکات برسد و بر آن سال گردش نماید، زکات در آن لازم می‌شود. یعنی این‌که اگر مسلمانی در دولتی زنده گی‌ می‌کند که طلا و نقره را پول نقد خود نمی‌گیرد؛ بلکه پول کاغذی الزامی را پول نقد خود می‌گیرد. پس بر آن مسلمان لازم است که از اموال نقدی کاغذی خود به حساب و اندازۀ طلا و نقره زکات بدهد، به شرطی‌که قیمت این اموال نقدی کاغذی به اندازۀ نصاب طلا و نقره برسد و سال بر آن گردش کند.

امیدوارم که به همین حد کفایت کند و الله سبحانه و تعالی از همه عالم‌تر و در کارش با حکمت‌تر است.

برادر شما عطاء ابن خلیل ابوالرشته

مترجم: مصطفی اسلام

(ترجمه)

کشمکش‌ها بین دولت‌ها یک مسئلۀ طبیعی و اجتناب ناپذیر است، زیرا اختلاف منافع بین مردم و ملت‌ها واقعیتی است که قابل تغییر نیست. مبارزۀ مردم بر سر منافع، چه منافع خصوصی و چه منافع عمومی، همواره تداوم داشته و هرگز از بین نمی رود؛ زیرا تفاوت افکار و اختلاف مفکوره‌ها نیز مسئلۀ طبیعی و اجتناب ناپذیر است. بنابر این ناگزیر باید کشمکش‌ها  بالای افکار، شیوه‌های زندگی و منافع بین مردم، یعنی بین برخی دولت‌ها با برخی دیگر، وجود داشته باشد، اما این کشمکش‌ها با اشکال متفاوت ایجاد می‌شود، برخی جنبۀ سیاسی دارد؛  رقابت‌های تجاری و مالی که همیشه بین افراد و دولت‌ها مشاهده می‌شود،  گاهی این رقابت‌ها به کشمکش تبدیل شده و این کشمکش به جنگ تبدیل می‌شود؛ اگرچه مردم طبیعتاً از جنگ متنفراند و سعی می‌کنند مشکلات شان را از راه‌های مسالمت‌آمیز حل کنند، اما ناگزیر بر آن‌چه از آن متنفرند وادار می‌شوند. بنابراین، جنگ بین مردم مسئلۀ است اجتناب ناپذیر، مردم و هم‌چنین دولت‌ها هر قدر سعی کنند از این جنگ‌ها دوری کنند، نامؤفق خواهم بود، چون آخرین دارو داغ کردن است.

با روی کار آمدن جوبایدن رئیس جمهور امریکا و اشغال کرسی ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا توسط آن، به نظر می‌رسد که سیاست امریکا در قبال چین مسیر دیگری را در پیش گرفته است، طوری‌که با آن‌چه واشنگتن در دوره دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق امریکا دنبال می کرد، متفاوت است. تفاوت در این است که امریکا در دوران بایدن معتقد به رقابت با چین است، بایدن بر این اشاره نمود که وی در حال حاضر جنگ تجاری آغاز شده توسط ادارۀ ترامپ را ادامه خواهد داد، اما با گردآوری و بسیج متحدان، نیروها و قوای دیگری، لذا بلینکن را که طرف وضع تحریم‌ها علیه چین را داشت، به عنوان وزیر امور خارجه منصوب نمود. وی در مقابل کمیته روابط خارجی سنا اعلام کرد: «شکی نیست که چین بزرگترین چالش ما نسبت به هر کشور دیگری است. اما این یک چالش بسیار پیچیده است و اینکه امریکا باید تقارب با چین را از یک منبع قوی آغاز کند، نه از منبع ضعیف و این‌که: همکاری و یک‌جا کار نمودن با متحدان و مشارکت با نهادهای بین المللی بخشی از این منبع قوی است. (منبع: خبرگزاری آناتولی 20/1/2021 میلادی)

امریکا به وضوح ترس خود را از توسعه چین ابراز کرده و بایدن به صراحت چنین بیان داشت: «اگر ما نجنبیده و اقدامی نکنیم، چینی‌ها ناهار/غذای چاشت ما را خواهند خورد. آن‌ها تلاش‌های گسترده و جدیدی در زمینۀ راه آهن روی دست دارند... چین در حال پیشرفت سریع در زمینۀ تکنالوژی موترهای برقی می‌باشد.» وی گفت که در روز چهارشنبه 10/2/2021 میلادی، با شی جین پینگ، همتای چینی خود، دو ساعت در مورد بسیاری از مسائل از جمله حقوق بشر، تجارت و امنیت صحبت کرده است. جن ساکی، سخنگوی روزنامه‌ای کاخ سفید، گفت: «من به این باورم که دیدگاه رئیس‌جمهور این است که ما با چین وارد یک رقابت می‌باشیم، ایشان می‌خواستند مورد عمق این چالش وضاحت دهند.» (منبع: وال استریت ژورنال، 12 فیبروی 2021میلادی)

بناءً می‌توان توجه زیاد امریکا به چین را در دو جنبه متناقض و مکمل مورد برسی قرار داد:

اولاً در چسپیدن امریکا به چهار ضلعی مواضع سخت‌گیرانه در قبال چین، با توجه به این‌که امریکا می‌ترسد موقعیت خود را در میدان زعامت و رهبری جهانی از دست بدهد. چون چین با امکانات ضخیم اقتصادی که در اختیار دارد، تهدید اساسی برای امریکا و منافع آن می‌باشد. چین رقیبی‌ است که دندان‌های خود را در برخی موقعیت‌ها نشان داده و گاهی پنهان می‌نماید.

دوم: امریکا با توجه به این آگاهی که دفاع از اصول و ایدیولوژی‌ها را نمی‌توان از خطرات جهان جدا کرد، تلاش می‌کند روابط  و همکاری‌های بین دو کشور را بهبود بخشد.

رقابت بین امریکا و چین منجر به فاجعه می‌شود:

هر کشوری‌که داری قدرتی و یا کدام توانایی باشد، سعی می‌کند از قدرت خویش استفاده کرده کشمکش‌ها را برای منافع خویش پایان دهد، اما سیاستمداران امریکایی به خوبی دریافته اند که نتیجۀ این کشمکش ممکن است برای امریکا عواقب ناگواری در پی داشته باشد. یک محقق امریکایی نسبت به وخامت روابط امریکا و چین ابراز نگرانی کرده چنین می‌گوید: «امریکایی‌ها نمی‌دانند بدترین نتیجه چه خواهد بود.» راجان مینون، استاد روابط بین‌الملل در سیتی کالج نیویورک، در مقاله‌ای که برای وب سایت روزنامه‌نگاری لاس آنجلس تایمز، نوشته بود، چنین می‌گفت: «اکثر دموکرات‌ها و جمهوری خواهان ایالات متحده موافق اند که چین بزرگترین رقیب امریکا است. با این حال، مردم از قیمتی که جنگ می‌تواند بر دو کشور تحمیل نماید، تصور روشنی ندارند.» مینون (که یکی از همکاران موسسۀ کوینسی و موسسۀ مطالعات جنگ و صلح سالتزمان، دانشگاه کلمبیا، نیز است) هشدار داد که «ایالات متحده و چین، در صورتی‌که بدون هیچ توجهی به منافع مشترک، رقابتی‌که در میان شان است شدت پیدا کرده و در نهایت منجر به جنگ شود، متحمل خسارات جانی و مالی زیادی خواهند شد.» وی بیان داشت که چین و امریکا هر دو ابزاری در اختیار دارند که راه اندازی حملات سایبری یکی به سیستم‌های مالی دیگری را ممکن می‌سازد. وی افزوده گفت که تکان‌ها و پس لرزش‌های ناشی از تصادم امریکا و چین به سرعت اقتصاد جهانی را در بر می‌گیرد. این پروفیسور ابراز امیدواری کرد که رهبران امریکا و چین بتوانند "برای جلوگیری از تبدیل شدن مانورهای نظامی و مشاجرات‌ لفظی، به جنگ" با یکدیگر همکاری کنند. (منبع: عربیک نیوز، 26/11/2021 میلادی)

مجلۀ فورین افیرز مقاله‌ای از نویسندۀ بنام وانگ جیسی منتشر کرد، که وی در آن مقاله  به این نظر بود، که چین به این باور است که امریکا شروع کنندۀ خصومت است و امریکا به این دید است که چین شروع کنندۀ خصومت است. وی به این نظر بود که  این رقابت که ممکن است به کشمکش تبدیل شود، تا زمانی‌که هریک از طرفین به منافع طرف مقابل احترام نمی گذارد، این کشمش ادامه خواهد داشت. وی در این مقاله بیان داشت: امریکا و چین در رقابتی فرورفتند، که یکی از قوی‌ترین رقابت‌های بین المللی در طول تاریخ شمارده خواهد شد و در هر دو کشور این ترس در حال افزایش است که این رقابت شاید به کشمکش تبدیل شود. چنان‌چه در دهۀ گذشته، در واشنگتن درباره اهمیت ایستادگی در برابر پکن اتفاق نظر و اجماع عمومی صورت گرفت، که در دوران دولت ترامپ به اوج خود رسید.

دولت بایدن به این نتیجه رسیده است که چین "تنها رقیب بالقوه‌ای است که می‌تواند اقتصاد، دیپلماسی، قدرت نظامی و فناوری را برای به چالش کشیدن نظم بین المللی آزاد و باثبات، در گرد یک میز بنشاند." بسیاری در واشنگتن استدلال می کنند که این اجماع قاطع  نتیجه‌ای یک سری اقدامات تهاجمی دشمنانه است، استدلال می‌کنند، این چین است که ایالات متحده را مجبور به این موقف‌گیری دوراندیشانه نموده است.

حزب کمونیست چین تأکید می‌کند که روابط دوجانبه باید تابع اصول عدم درگیری، عدم تقابل، احترام متقابل و همکاری برد-برد باشد؛ چیزی‌که شی جین پینگ در اولین گفتگوی تلفنی خود با بایدن در فیبروری 2020 درباره آن صحبت کرد. چین نیز مانند امریکا از بیانیه‌ها و خطابه‌های خصمانۀ امریکا نسبت به خود می‌ترسد و معتقد است که امریکا بزرگترین تهدید خارجی برای امنیت ملی، حاکمیت و ثبات داخلی آن است. از نظر چین، این ایالات امریکا است که این خصومت را آغاز کرده است، مخصوصاً این‌که حزب کمونیست چین معتقد است امریکا حملاتی را راه‌اندازی نموده است که از دهه‌ها پیش آغاز شده است. امریکا همواره به دخالت در امور داخلی چین و تضعیف حزب حاکم ادامه می‌دهد. یانگ جیچی، یکی از اعضای کهنه‌کار دفتر سیاسی و دیپلوماسی چین، در نشست سطح عالی ایالات متحده و چین در آلاسکا شرکت و  در آن علناً مقامات امریکایی حاضر را به دلیل صحبت خود برتر بینانه و تحقیرآمیز با چین، مورد سرزنش قرار داد و تأکید داشت که ایالات متحده از این صلاحیت برخوردار نیست که با چین از موضع قدرت صحبت کند.

برای کسانی‌که حوادث دو کشور را دنبال می‌کنند، واضح می‌باشد که این دو کشور خواهان رویارویی مستقیم نیستند. بنابراین، هر یک از طرفین به دنبال آرام کردن طرف مقابل خود است، و این یک وضعیت عادی می‌باشد، از این جهت که هر دو نظام فاقد دیدگاه و چشم انداز روشنی برای رهبری بشریت و خروج از گلون شیشه‌ای نظام سرمایه داری هستند؛ نظامی‌که جهان را در چرخه‌ی بحرانی‌های سیاسی، اقتصادی و صحی و بهداشتی خویش فرو برده است؛ بحران‌های که آخرین آن به عنوان ویروس کووید-19 شناخته می شود و هر یک از طرفین طرف دیگر را به حیث عامل این فاجعه متهم می‌کند.

امریکا در مذاکرات خویش با چین مستقیماً آن را تحت فشار قرار می‌دهد. در نشستی‌که بین وزارت‌های خارجۀ دولت امریکا و چین در آلاسکا در 18 مارچ 2021 برگزار شد، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه امریکا در آن گفت: «اقدامات چین نظم مبتنی بر قوانین ضامن ثبات جهانی را، تهدید می‌کند.» وی افزود: «ما نگرانی‌های عمیق خود در مورد چین در سین کیانگ(ترکستان شرقی)، هانگ کانگ و تایوان و هم‌چنین حملات سایبری علیه ایالات متحده و اجبار اقتصادی علیه متحدان ما ... را مورد بحث قرار خواهیم داد، هر یک از این اقدامات، نظم مبتنی بر قوانین حافظ ثبات جهانی را، تهدید می‌کند.» در عین حال یانگ جیچی، مقام خارجی حزب کمونیست چین، پاسخ داد: چین قاطعانه مداخله امریکا در امور داخلی چین را رد می‌کند... ما مخالفت شدید خود را با چنین مداخلاتی اعلام کرده ایم و در پاسخ به آن‌ها، اقدامات قاطعانه ای انجام خواهیم داد و آنچه باید انجام شود. این است که ذهنیت جنگ سرد را کنار بگذاریم.» ( منبع: رویتر 19/3/2021 میلادی)

در 3 مارچ 2021م، دولت بایدن وثیقۀ راهنمای استراتژیک موقت امنیت ملی ایالات متحده را اعلام کرد که به موضوعات مربوط به مسئلۀ امنیت جهانی و اولویت‌های امنیت ملی ایالات متحده مرتبط بود. این وثیقه شامل 24 صفحه است که اولین دستورالعمل رسمی را شکل می‌دهد که از ادارۀ بایدن صادر می‌شود. این وثیقه برجسته‌ترین چالش‌ها و منابعی‌‌که امنیت ملی را در سطح جهانی به خطر مواجه می‌سازد ،ارائه می‌کند، از جمله این چالش‌ها رقابت چین و روسیه است.

 چین موضوع محوری:

سند مؤقت راهنمایی استراتیژی امنیت ملی، ضرورت همکاری ایالات متحده با جهان را بیان می کند و با این سیاق مهم‌ترین آزمون ژئوپلیتیکی امریکا در قرن بیست و یکم رابطه این کشور به عنوان یک قدرت بزرگ با چین است. این رابطه عموماً به صورت رقابتی، در صورت لزوم همکاری و گاهی خصمانه دیده می شود. بایدن در این چهار چوب بر لزوم تعامل با چین از موضع قدرت تأکید می کند. (منبع: دکتر کریستین الکساندر)

اساسات و مبانی سیاست امریکا بر این موارد استوار است:

• حفاظت و دفاع از امریکا در برابر هرخطری‌که آن را تهدید می‌کند، یا ممکن است آن را تهدید کند.
• استثمار مردم و ملت‌ها برای تأمین منافع امریکا.

این دو مورد اساساتی هستند که هیچ تغییر و تعدیلی در آن‌ها محتمل نیست و سیاست امریکا فقط و فقط بر اساس آن‌ها بنا می‌شود.

• قبل و بعد از جنگ جهانی دوم، نیمی از کرۀ غربی در حمایت کشورهای دیگر و موجود در جهان قدیم/باستان (اروپا) قرار داشت، اما پس از ضربه زدن و تضعیف دولت اسلامی، تنها اروپا در جهان قدیم باقی ماند.
• با تجدید حوادث، موقف‌ها و شرایط، سیاست امریکا بر این است که ظواهر، اشکال، ابزار و اسالیب سیاست خویش را تغییر ‌دهد. اما اساس سیاسی آن ثابت مانده و هیچ گاه تغییر نمی‌کند، آن عبارت از چهرۀ استعماری و نظام حکومتی سرمایه‌داری آن است؛ نظامی‌که بر سرمایه داران استوار بوده و دولت را کارفرمای ثروتمندان و صاحبان سرمایه‌های عظیم قرار داده است؛ روشی‌که امریکا آن را  از سال 1947 میلادی بدین سوی رو دست گرفته است.

آینده از آن امت است:

کسی‌که به اوضاع جهان و فجایع ناشی از نظام جهانی امریکایی، که کشتی در حال غرق‌اش را امریکا رهبری می‌کند، می‌نگرد، می‌بیند که امواج این کشتی را به راست و چپ پرت می‌کند و اسباب فروپاشی قریب الوقوع، نظام سرمایه‌داری گسترده و افزوده شده است، طوری‌که مفکرین غربی را نسبت به شرایط آینده دچار ترس و حشت شدید نموده و اعلان فوتی نظام سرمایه‌داری آماده شده است. آن‌ها فقط در انتظار قرائت این اعلان فوتی هستند؛ اعلان فوتی نظامی‌که به دنبال آن تمدنی جدید با مفاهیم کاملاً متفاوت از نگاه آن به جهان، انسان و زندگی متولد خواهد شد.

نظام سرمایه‌داری که سه قرن بر جهان ستم‌گرانه مسلط بود، ناتوانی آن در حل مشکلات تازه وجدید جهان نمایان گردید، و مصیبت‌های این نظام بزرگ شده و گسترش یافت. دولت اول جهان که ایدیولوژی سرمایه‌داری را برای ادارۀ جهان تبنی کرده بود، اینک دچار ضعف، سستی و ناتوانی شده است. حال دلیل این ضعف آن علل خارجی یا داخلی می‌باشد، مانند آنچه در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا رخ داد، هواداران دونالد ترامپ، رئیس جمهوری‌که در پایان دورۀ کاری خویش قرار داشت، به ساختمان کنگرۀ امریکا هجوم آوردند، همان‌طور حوادث و شورش‌هایی‌که با این زد وبندها همراه بود؛ طوری‌که در آن زمان مفکرین غربی در مورد دیموکراسی و سرنگونی آن در حفرشده‌ترین گودال آن، نوشته‌های را به دست نشر سپردند. روزنامۀ دیلی تلگراف نوشته‌ای را از نیک ألین از واشنتن تحت عنوان" بسیج خشمگینانه و حمله بر ساختمان کنگرۀ امریکایی، منعکس کننده تمایل ترامپ برای قدرت به هر قیمتی است" به نشر رساند که وی در آن چنین می‌گوید: «تصاویر هجوم جمعیت خشمگین به ساختمان کنگرۀ امریکا، میراث دونالد ترامپ را برای همیشه لکه‌دار خواهد کرد و یکی از تاریک‌ترین لحظات در تاریخ سیاسی مدرن امریکا را نشان می دهد.» او افزود: « همزمان با این‌که حامیان او از دیوارهای دژ مقدس دیموکراسی امریکایی بالا می رفتند، بسیاری از امریکای‌های‌که این  صحنه را از تلویزیون در سراسر کشور تماشا می‌کردند، شوک زده، وحشت کرده و منزجر شدند.»

این واقعیت دموکراسی است؛ نظامی‌که دیگر بدی‌های شرم‌آور آن برملاء، دروغ و نیرنگ آن و آنچه که پنهان می‌کرد آشکار شده، دیگر حقایق آن برای امت پوشیده نیست. به این ترتیب، نظام سرمایه‌داری دموکراسی قبل از تشیع آن برای مدفون شدن در مقبره‌اش، زباله‌دانی تاریخ، نفس‌اخیر خویش را می‌کشد، لذا امریکا از این واقعیت تازمانی‌که موجب قضای الله سبحانه وتعالی سر رسید، هم‌چنان رنج می‌برد. تمام دولت‌های سرمایه‌داری در مقابل ویروس کرونا شکست خورده و برای جهان و جهانیان هیچ گونه معالجۀ پیش‌کش ننمودند؛ چون کسی‌که چیزی را نداشته باشد چگونه اعطایش کند، بلکه در مقابله با این ویروس اوضاع هروز بدتر و بدتر شده روان است. این به این دلیل است که مفکورۀ غربی محروم از تولد ایده‌های فوق العاده، بارور، پر خیر و برکت و سازنده است. عواملی‌که باعث می‌شود نظم جهانی به تدریج به سوی فروپاشی کامل نظام سکولاری دمکراتیک نزدیک شود، بسیار است، اما در مورد بارزترین این عوامل اوج حوادث و رویدادهای جاری، هم‌چنان در مورد انتظار مردم برای نظامی‌که چهرۀ تاریخ را تغییر خواهد داد و این‌که پس از این نظام بدیل چه خواهد بود صحبت خواهیم کرد.

 نظام سرمایه‌داری که محصول مفکورۀ سازشی حل وسط یعنی جدایی دین از زندگی است، انسان را قانونگذار می‌داند، در حالی‌که انسان هر چقدر هم عقل و رشد درک آن بالا باشد، باز هم محدود است. بنا براین، لازم است مشتاقان بیداری در جستجوی نظام جامع و کاملی باشند، نظامی‌که همه شرایط و حوادث را در برگیرد، نظامی از سوی خالق هستی، انسان و حیات، الله سبحانه و تعالی، شارع و قانون‌گذار حقیقی؛ کسی‌که می‌داند چه چیزی به ضرر انسان است و چه چیزی به نفع آن، به دلیل شکست نظام سرمایه‌داری و مرگ کمونیسم، اسلام تنها امید مستضعفان، محرومان و دست و پای بسته‌های  جهنم این نظام‌ها است. بلی، دولت خلافت راشده در راه است! انشاءالله به تنهای قادر به نجات جهان از شر سرمایه‌داری است. امت اسلامی هم‌چون خلفایی‌که سیزده قرن جهان را رهبری نمودند، اینک نیز برای رهبری دوبارۀ جهان از آماده گی کامل برخوردار بوده و توانایی آن برای این کار از آتش روشن فعال‌تر و از هر زمان دیگری‌که بر امت گذشته است، اکنون شرایط بیشتر فراهم است. این درحالی می‌باشد که ما به وعده‌ای که الله سبحانه و تعالی برای بندگان مؤمن خویش داده است، اطمینان داریم، الله سبحانه وتعالی چنین می‌فرماید:

(وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً) [سوره نور آیه 55]

‏ترجمه:‏ الله به كساني از شما كه ايمان آورده‌اند و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، وعده مي‌دهد كه آنان را قطعاً در زمين خلیفه و جایگزین خواهد داد، همان گونه كه پيشينيان را جايگزين قبل از خود كرده است. هم‌چنين آئين ايشان را كه براي آنان مي‌پسندد، حتماً پابرجا و برقرار خواهد ساخت، و نيز خوف و هراس آنان را به امنيّت و آرامش مبدّل مي‌سازد.‏

یک و صد و یک سال است که از سرنگونی دولت خلافت توسط کفار می‌گذرد؛ در حالی‌که رسول الله صلی الله علیه و سلم باز گشت آن را چنین بشارت داده است:

«تَكُونُ النُّبُوَّةُ فِيكُمْ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً عَاضّاً فَيَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ» ثُمَّ سَكَتَ» (مسند أبي داود الطيالسي)

ترجمه: نبوت در بین شما است تا زمانی‌که الله (سبحانه و تعالی) بخواهد سپس آن را از میان بر می‌دارد تا زمانی‌که بخواهد، سپس خلافت بر منهج نبوت را می‌آورد و خلافت بر منهج نبوت می‌باشد تا وقتی بخواهد، سپس آن را بر می‌دارد آن وقتی‌که الله (سبحانه وتعالی) بخواهد، سپس پادشاهان به دندان گیرنده می‌باشد و تازمانی‌که الله (سبحانه و تعالی) بخواهد می‌باشد، سپس آنان را نیز بر می‌دارد زمانی‌که بخواهد سپس پادشاهان جبریه می‌آید پس آن‌ها می‌باشند تا زمانی‌که الله (سبحانه و تعالی) آنان را بردارد سپس خلافت بر منهج نبوت می‌باشد، سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم سکوت نمودند.

امروز امت به خیانت حکام، مزدوری و غفلت آنان در برابر مقدسات امت و مشارکت آنان در مبارزه دشمن در برابر بازگشت اسلام به سکان حکومت و دولت، پی برده است، ما قیام امت را علیه حکام و عزل آنان را توسط امت فراموش نمی‌نماییم؛ چیزی‌که لرزه به اندام غرب انداخته و برای خاموش‌سازی انقلاب‌های امت شروع به دسیسه چینی و توطئه نمود. اما الحمدلله آرزوی شان به باد رفت، چون امت از خروش خویش دست برنداشته و تا دولت خویش دولت خلافت راشده بر منهج نبوت را به اذن الله برپای ندارد، آرام نخواهد گرفت، تصویر برای تکمیل شدن‌اش انتظار می‌کشد، تا این‌که فرزندان امت هر یکی بر حسب توان خویش در راستای بر پایی این دولت سخت کار نماید. قسمت بزرگ این بار بر دوش علماء، اندیشمندان، واعظین و خطباء و اصحاب رسانه است. امت باید با حزب التحریر همگام شود! با پیشگامان دعوت به سوی خلافت؛ کسانی‌که امید امت برای نجات و بازگرداندن افتخارات از دست رفته امت است. حزب التحریر به رهبری امیر خود، عالم برجسته، عطا بن خلیل ابوالرشته، مجهز با دولت‌مردان شایسته، کاملا آماده است، قانون اساسی دولت را تنظیم و آن را طوری گردآوری نموده که از روز اول قیام دولت نوپا، قابل اجراء می‌باشد. ای لشکریان/اردوهای مسلمانان! کدام یک از شما افتخار نصرت حزب التحریر و بیعت با خلیفه مسلمین را کمایی می‌کند، و در آن هنگام است که مؤمنان به نصرت الله سبحانه و تعالی شادی می‌کنند؟!

برگرفته از شمارۀ 429 مجله الوعی_سال سی و هفت

نویسنده: عبد السلام إسحاق

عضو دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه سودان

مترجم: علی مطمئن