تقدیم : استاد توانا احمد القصص د ولایه لبنان - حزب التحریر غړی دوشنبه، ۱۴۴۰ د جمادي الثاني ۲۰مه / ۲۰۱۹ د فبرورۍ ۲۵ مه

تقدیم استاد خلیل الطوباني بیت المقدس - مبارکه ځمکه (فلسطین) جمعه، ۱۴۴۰ د جمادي الثاني ۲۴ مه/ ۲۰۱۹ د مارچ ۰۱

(ژباړه)

ناڅاپه یې ولیده... زموږ یوه خور داسې وایي: «له څو مسلمانو خویندو سره مې ولاړه وم، خبرې مې کولې، چېرته چې موږ وو، له یوې ښځې سره یوه بله خور هم راغله ځان یې راوپېژانده، داسې یې وویل: «نوم مې اسیه ده، د ختیځ ترکستان یم. ...»

له پېژندنې سره مې سم ځان په لړزه شو او حیرانه شوم. ځکه تمه مې نه وه، چې د یاد هېواد له خور سره به خبرې وکړم. ... له ځان پېژندنې سره سم مې د دغې خاورې د وروڼو او خویندو ستونزې په ذهن کې راتاو شوې او د کیسې په اورېدو مې له سترګو اوښکې روانې شوې او ډېره غمجنه شوم.

هغې خپله کیسه داسې پیل کړه: «کورنۍ مې راته وویل: زموږ حال وینې، لکه د پسونو د ګلې په څېر ده، چې هره شېبه د ذبحه کېدو شېبې شماري. ... که د ځان ژغورنې لپاره هجرت کولای شې ویې کړه. د هغه ځای مسلمانان پر اسلام د باور له امله او د دعوت د لېږد له امله د چین په کمپونو کې بندي شوي.»

 خور مو دوام ورکړ او ویې ویل: «ما یې نصیحتونو ته غوږ ونیو او خپله خاوره مې پرېښوده... څلور کاله او شپږ میاشتې کېږي، چې زه مې له کورنۍ لرې یم... د خپلې خاورې له پرېښودو وروسته مې له کورنۍ هېڅ خبر نه لرم...  چین خپل خبرونه بند کړي او له زندانیانو سره  د خپلو کورنیو اړیکو ته اجازه نه ورکوي. مخکې تر دې چې کورنۍ مې پرېږدم، وصیت یې دا و چې پر مسلمانانو وروڼو مو سلام وایه، زموږ له حال او ستونزو یې خبر کړه.» هغې د خپلې غمجنې کیسې په پای کې وغوښتل، دعا وکړئ، چې الله سبحانه وتعالی زما د خپلوانو او د ایغور ټولو مسلمانانو ستونزې حل کړي.

څومره کوچنۍ غوښتنه، ایا یو نیم میلیاردي امت له دعا پرته بل څه په لاس کې نه لري...؟ تر شکنجې لاندې زامن یې له دعا پرته د څه شي تمه نه لري؟! ایا موږ دومره ذلیل شوي یو؟!

اې عمرو بن سالمه ته څومره نیکمرغه وې، کله چې رسول الله صلی الله علیه وسلم ته په شکایت راغلې او هغه صلی الله علیه وسلم د مقتدر او کریم دولت په راس کې و. خپله کیسه دې رسول الله صلی الله علیه وسلم ته وکړه او هغه صلی الله علیه وسلم په ځواب کې درته وویل: «که مرسته غواړې در سره وبه شي اې عمرو بن سالمه...» په لنډ وخت کې مکه فتح شوه. رسول الله صلی الله علیه وسلم د خزاعه قبیلې وار له بني بکر قبیلې او د هغوی له ملګرو قریشو څخه واخیست.

تر هغه لږ وخت وروسته، یوې مسلمانې ښځې چې دې یهودیانو په بازار بني قینقاع کې یې عزت ته سپکاوی شوی و، مرسته وغوښته. پیغمبر صلی الله علیه وسلم داسې لښکر ور واستاوه، چې ژر بېرته راونه ګرځېد، څو یې چې د بني قینقاع قبیله ونه شړله، هغه قبیله چې غوښتل یې د مسلمانانو پر پت لوبې وکړي.

هغه ښځه څومره نېکمرغه وه، چې له معتصم او د هغه د پوځ له رهبر څخه یې مرسته وغوښته. کیسه یې مشهوره ده، چې د مسلمانانو خلیفه لوی لښکر تیار کړ، چې تر ټولو غوره یې سل «برګ» اوښان وو، په پایله کې یې مسلمانه ښځه وژغورله او له هغو کسانو یې غچ واخیست، چې د دې عزت یې تر پښو لاندې کړی و.

د اندلس امیر حاجب المنصور یوه ورځ له اسپانویانو سره له جهاده راوګرځېد. له خپل عادت سره سم له بریا وروسته چې کله قرطبې ته راورسېد، د لوی اختر ورځ وه، خلک په عیدګاوو کې وو. د تکبیر نارې او خوښي یې پیل کړه. څو چې امیر له اس څخه راښکته کېده، یوه زړه ښځه یې مخې ته ودرېده او په دردېدلي زړه یې ورته وویل: «اې منصوره! ټول خلک خوشحاله دي؛ خو زه.»

منصور وویل: ولې؟

زړې ښځې وویل: «زوی مې په رباح کلا کې له صلیبیانو سره اسیر دی.»

پرهېزګار او قهرمان والي چې د اسلامي امت پر وړاندې د مسوولیت، د امت له حیثیت او دین څخه د دفاع په قدر پوهېده، له ځنډ پرته یې د اس مخ د دغې کلا په لوري کړ او اعلان یې وکړ، چې څوک له خپل آس څخه راکوز نه شي. د رباح کلا په طرف ورغی او دښمنان یې اړ کړل، چې ټول بندیان شوي مسلمانان خوشې کړي، چې د دغه زړې ښځې زوی هم پکې و. تر هغې راضي نه شو، څو یې د زړې ښځې په شونډو موسکا او خوشحالي رانه وستله.

پورته کیسې د مسلمانانو د حال نمونې دي. کله یې چې دولت درلود او پام یې پورته کاوه. د مسلمانانو ملاتړ یې کاوه. هغه دولت چې اوس یې نه لرو او یوازې د هر مسلمان لپاره نه ماتېدونکې کلا او د امن زرې دی او زموږ د ایغوري مسلمانانو هیله هم ده. ... له هغه پرته به د چین کافر حکام څوک وګواښي؟ که د ایغور مسلمانان ازاد نه کړي او نور ظلم پرې ونه کړي، د دغه هېواد پوزه به په خاورو وموښي...؟ له هغه پرته به څوک جرت وکړي، چې ټولې نړۍ ته چلنج ورکړي، هغه هم د یوه سپین ږیري د کرامت لپاره چې روژې ته نه پرېښودل کېږي. یا پاکلمنې ښځې چې حجاب اغوستلو ته نه پرېښودل کېږي یا هم د هغه ماشوم لپاره چې له مور او پلاره یې جلا کوي، څو په کمونیستي فکر تربیه شي...؟ له هغه پرته به څوک د هغو اوښکو لپاره پراخو جګړو ته لمن ووهي؟ چې د مور، خور، لور، ښځې او نجلۍ له سترګو بهیږي. یا هم د هغه سړي لپاره چې له ناهیلۍ اوښکې تویوي او خپلو مسلمانانو وروڼو ته پیام لېږي، چې له دغه ستونزو د خلاصون لپاره یوازې دعا ورته وکړي.

زموږ ایغوري وروڼه په کمپونو کې زنداني کېږي. د دوی په ګونډو کولو لپاره، چین پر شرقي ترکستان وحشیانه او ښکېلاکګر بریدونه کوي. منع کوي یې، ترڅو د چین له کمونیستي او کافر نظام څخه خپلواکي ونه غواړي. چین غواړي دوی تر خپل حاکمیت لاندې راولي، څو کاملاً دوی ته تسلیم شي او کمونیستي نظام ومني. خو نه دي توانېدلي چې مات یې کړي... کله چې پوه شول، د مسلمانانو توان د دوی په دین او قوي عقیده کې دی؛ نو د دوی لپاره یې له ترهګرۍ او دیني تشدد سره د مبارزې په پلمه او د «سیاسي او د لاتوان ورکولو زده کړو» په نامه کمپونه جوړ کړل. چې په حقیقت کې د مغز مینځلو او د دین او عقیدې د هېرولو لپاره پلان و.

د مسلمانانو لپاره یې داسې قوانین وضع کړل، چې له لمانځه یې راګرځوي، اړ کوي یې چې د روژې په میاشت کې روژه ونه نیسي. د حلالې غوښې له خوړو یې منع کوي، د خوګ غوښې خوړلو او د شرابو څښلو ته یې اړباسي. دغه راز یې اړباسي، چې د عفت جامې لرې، د فحشا او فساد جامې واغوندي... د حجاب اغوستل، ګنډل او پلورل یې منع کړي دي... هغه څوک چې په دغه قوانینو عمل ونه کړي، د «نوي توان بښلو» په اصطلاح کمپونو ته یې استوي او له اذیت او وحشت څخه ډک خپل مجرم قوانین پرې پلي کوي. حتا ځینې له دغې بدمرغۍ څخه د خلاصون لپاره د مرګ هیلې کوي. د دغو کمپونو شعار دادی: «لکه دې یوې مدرسې درس ورکوي، لکه پوځ مدیریت کېږي او د یوه زندان په څېر ترې ساتنه کېږي!»

د دغو کمپونو  تر منځ او له بهر سره یې د کومې اړیکې پر نشت سربېره بیا یې هم اخبار راوځي. خو هېڅوک د دغه مظلوم قوم د ژغورلو لپاره ګام نه پورته کوي؛ نه د عثمانیانو اردوغان! نه د حرمینو خادم سلمان! نه د ال بیت لمسۍ عبدالله...! حتا محمد سادس ، چې د امیرالمومنین دعوه کوي، غږ نه پورته کوي...! نو څنګه به دوی د مسلمانانو ژغورلو ته ور ودانګي. په داسې حال کې چې دوی لومړني کسان دي، چې له مسلمانانو سره جنګیږي او د دبدبې د راز او د راتلونکي ځواک په مقابل کې درېږي...! هو، ایا خاین حکام د خلافت د تاسیس لپاره د دعوتګرو پر وړاندې نه درېږي؟!

اې ایغوري وروڼو! څومره کم طالع یئ، چې د خلافت په نشت کې ـچې د مسلمانانو ملاتړی دی ـپر تاسو ستونزې راغلي دي. که مو غږ شجاع رهبر سعد او اسید وانه وري، د ظالمانو د تاج او تخت ړنګولو ته در ونه دانګي او د خلافت ځلانده لمر راونه ګرځوي، ستونزې به مو اوږدې شي... . خو الله سبحانه وتعالی ته ډېره هیله لرو، چې زموږ افسرانو ته لوی زړونه ورکړي او ویره ترې لرې کړي، څو موږ ته بیا خلافت راوګرځوي او زموږ د عزت ورځې بیا پیل شي... ټول مسلمانان د ښکېلاک له ولکې ووځي، د شرم او خوارۍ ورځې پای ته ورسیږي. دا امت د خورا ښه امت په حیث، چې د خلکو لپاره راوتلی، راپورته شي.

لیکواله: اسماء الجعبه

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

ژباړن: حبیب الله

(ژباړه)

له نړیوالو توطیو سره جوړجاړی باید د واقعي سیاسي رهبرۍ تشویش وي. هغې رهبرۍ چې د امت امور په لاس کې لري. هغه سیاسي حرکتونه چې د دښمنو دولتونو د توطیو افشا کولو ته پام نه کوي، ارزښت نه لري. دغه راز هغه دولتونه چې دا مسله اړینه نه بولي،  ښه راتلونکې به ونه لري.

د اسلام مبین دین په دغې برخه کې سیاسي فعالیتونه فرض ګرځولي. الله سبحانه وتعالی فرمایي:

﴿وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وإلى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلاً﴾

[نساء: ٨٣]

ژباړه: کله چې د وېرې یا امنیت خبر ور ورسېږي، له څېړنې پرته یې ګنګوسه ګرځوي. په داسې حال کې که هغه پیغمبر یا پیشوایانو ته ـچې د تشخیص پوره توان لري ـور ولېږل شي، د مسایلو له رېښو به خبر شئ. خو که فضل او رحمت پر تاسو نه وای، له کم شمېر پرته به ټولو د شیطان پیروي کوله او ګمراه به وئ.

د وېرې موضوع په دښمن حملې کولو پورې ځانګړې شوې او پر هغوی بریا لازموي. هغه څه چې استنباط، تفکر، تحلیل او تجزیې او ځانګړو توانایانو ته اړتیا لري. هغه توانایانې چې د دولت او امت د خدمت لپاره کاریږي. طبري رحمت الله د ﴿لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ﴾ جملې په تفسیر کې وایي: «ځینې کسان د خبرونو رېښې را باسي او څېړنه پرې کوي.» نوموړی دوی په دین او عقل کې د فقاهت او درایت خاوندان بولي.

اسلام هغه زاویه مشخصه کړې، چې انسان نړۍ ته ترې وګوري. لکه څنګه یې چې د اصلي دښمنانو د پېژندلو، له هغوی سره د مقابلې لپاره سیاسي فعالیتونه مشخص کړي همداراز یې پرې بریا هم مشخصه کړې. هغه زاویه اسلامي عقیده، اېډیولوژي او د اسلام پراختیا ده. اسلام نورې ټولې لکه قومي او وطني زاویې حرامې بللي او دا زاویې له سیاسي انحطاط پرته بل څه نه لري. په پایله کې لویو استعماري قدرتونو ته د خپل ځان په تسلیمۍ تمامیږي. پر هغه حالت چې اوسمهال پر اسلامي خاورو حاکم دولتونه ورسره مخ دي.

 د اسلام اېډیولوژیک لید، یو نړیوال لید دی او د اسلام له فکري او سیاسي ثابتې قاعدې څخه اخیستل شوی. د نړیوالو توطیو تعقیبول او افشا کول، د هغه چا لپاره چې دا عقیده لري او نړیوالو ته د اسلامي دعوت رسولو هیله لري، یو حتمي او ضروري کار دی. ځکه هر هغه عمل چې د ترسره کولو لپاره یې د کوم واجب کول اړین وي، پخپله عمل هم واجب دی.

رسول الله صلی الله علیه وسلام د سیاسي فعالیتونو په ځانګړې توګه، د نړیوالو دسیسو او توطیو افشا کول او له منځه وړلو بېلګې راته ښودلې دي. د بېلګې په توګه: کله چې رسول الله صلی الله علیه وسلم د قریشو او خیبر یهودو له تړون او پر مدینه او د اسلام د له منځه وړلو له حملې خبر شو. ژر یې سیاسي عاجلې پرېکړې ترتیب کړې. لومړی یې د پوځي استخباراتو او د شپې مامورینو په ګومارلو سره د دغه خبر له صحت څخه ځان ډاډه کړ او وروسته یې د قریشو د توطیې د له منځه وړلو لپاره سمه سیاسي نقشه جوړه کړه. له قریشو سره د سولې او موقتو مذاکراتو له کبله د کبار(سترو) صحابه وو له ناراضیتوب سره سره یې سیاسي موخه هم په پام کې ونیوله او خطرناک شرطونه یې هم ومنل. په پایله کې د حدیبیې مشهوره سوله وشوه. هغه سوله چې ښکاره فتح او بریا وه. د پام وړ موخې پرې تر لاسه شوې او د قریشو او خیبر یهودو د تړون د ماتېدو لامل شوه. د دوی شراکت یې له منځه یووړ او دوه لوی قدرتونه یې له یوبله بېل کړل. دغه سیاست د خیبر یهودو او قریشو د ګیلم ټولېدو زمینه برابره کړه او بلاخره د قریشو د کمزورۍ او ګوښه کېدو لامل شوه.

لوی دولتونه په دې ورځو کې هم ـلکه نور وختونه – د خپلو دښمنانو د کمزوري کولو، د خپلو ګټو ساتلو او د خپل نفوذ د پراختیا لپاره له توطیو نه لاس پر سر کېږي. خپل پلانونه د خپلو هم تړونانو، وکیلانو او مزدورانو پر مټ عملي کوي. د مثال په توګه: له سوریې څخه د امریکایي ځواکونو ناڅاپي وتل، سیاي توطیه ده، چې د څو سیاسي موخو د تر لاسه کولو لپاره وشوه:

۱ـ د بشار اسد د نظام د ستنو کلکول او وروسته ورته د فرات د ختیځ ګازو او تیلو سیمو سپارل، چې د بشار اسد دولت په پښو درېدو لپاره لازمه بودیجه پیداکړي او وکولای شي، حداقل خپلې اړینې اړتیاوې پرې پوره کړي. د فرات د شرق پر بډایه سیمو د امریکا تسلط او له هغه ځایه د مخالفینو شړل، د نظام لپاره یو چانس دی، څو ځان قوي کړي او وروسته دغه سیمې له امریکا بېرته واخلي.

۲ـ د ترکیې په کنټرول کې یې د سوریې شمالي سیمې راوستې، څو دا مزدور دولت وکولای شي، د مخالفینو په کنټرول کې خپل رول ولوبوي. پر نظامي ځواکونو یې له حملو راوګرځوي او په هغه لوی زندان کې یې وساتي چې د ترکیې تر کنټرول لاندې دی. د ایران، ترکیې او روسیې توافق ته یې ملزم وګڼي. دغه راز د دغو توافقاتو د موضوع له نه منلو یې وېرولو ته دوام ورکړي.

۳ـ د سیاسي تکتیک په توګه به امریکا د خپل لید او د وخت د اړتیا پر اساس د خپلو مزدورانو د غولولو او په سوریه کې په نړیوالو او سیمه ییزو لوبو کې د برلاسۍ لپاره له داعش ډلې او کردوانو څخه کار واخلي.

۴ـ د هغو نقشو کمزوري کول، چې له سوریې څخه د امریکایي ځواکونو تر وتلو وروسته به یې فرانسه او انګلیس ولوبوي.

۵ـ د سوریې له هغو مخالفینو او د هغوی له تر ټولو لویې پوځي پایګاه څخه چې ځان یې د ترکیې په غېږ کې اچولی، به ګټه واخلي، او په راتلونکو مذاکراتو کې به له سوریې څخه د روسي ځواکونو وتل وغواړي.

۶ـ د بشار اسد له نظام سره د ایران او ایراني ملېشو د مرستو دوام او په مقابل کې یې په سوریه کې د یهودو د رژیم رول به حداقل ته راټيټ کړي.

دا په سوریه کې د امریکا له مهمو موخو څخه دي. چې د ټرامپ د ناڅاپي پرېکړې، له سوریې څخه د امریکایي ځواکونو د وتلو په وسیله غواړي په راتلونکو میاشتو کې یې تر لاسه کړي. که روسیه، ترکیه، ایران، او سعودي له امریکا سره مرسته ونه کړي، نو هېڅکله به دغو موخو ته ونه رسېږي. ځکه له پولې بهر د امریکا قدرت، د هغوی د هم تړونانو او مزدورانو په ولکه کې دی.

دغو دولتونو د شام انقلاب پر وړاندې توطیه وکړه او ډېری رهبران یې وپېرل. دغو رهبرانو ازادې شوې سیمې په دوو برخو کې نظام ته تسلیم کړې. که د هغو ډلو د رهبرانو همکاري، چې انقلاب یې ډېر ارزانه وپلوره نه وای، د دوی ملاتړو ایران او روس نه شوای کولای، چې په ازادو سیمو کې د جنایت کار بشار نفوذ پراخ کړي. له نظام څخه د ملاتړ په سر کې روس، ایران او  ایراني ملېشې نه دي. بلکې هغه رهبران وو، چې ځانونه یې د سعودي، ترکیې، اردن او نورو د لاس وسیلې وګرځولې.

څوک چې بدلون غواړي، نو پرې لازمه ده، چې د اسلام ستره پروژه کاملاً واضح او روښانه انتخاب او لاس په کار شي. په داسې بڼه چې د شام انقلابیون اړ دي، له ترکیې، سعودي او ګاونډیو هېوادونو سره اړیکې پرې کړي. هغو دولتونو سره چې تل د جنایتکار بشار تر څنګ ولاړ دي او د انقلاب پر وړاندې یې هېڅکله له توطئې لاس نه دی اخیستی. انقلابیون او هغوی چې تغیر غواړي، باید هېڅکله د تغیر له واقعي اصولو یوه زره هم راټيټ نه شي. د انقلابیونو تر ټولو اړین اصول له رېښو او ټولو اساساتو او موسساتو سره د نظام چپه کول او بیا یې پر کنډوالو د اسلامي نظام تاسیسول دي.