(ترجمه)

از زمانی‌که کافر استعمارگر رژیم یهود را در قلب امت اسلامی، بر سرزمین مبارک فلسطین به قدرت رساند، می‌دانست که وجود این رژیم پدیده‌ای عارضی و بی‌ریشه است و با فطرت امت و آگاهی عقیدتی و تاریخی آن در تضاد قرار دارد. از همین رو، پس از دهه‌ها ستم، جنایت، آواره‌سازی و کشتار، امریکا دریافت که اشغال نظامی به‌تنهایی برای تضمین بقای رژیم یهود کافی نیست؛ ازاین‌رو طرح سیاسی و فریب‌کارانه‌ای را زیر نام «راه‌حل دو دولت» در دستور کار قرار داد.

این طرح برای صلح نیست؛ بلکه وسیله‌ای است برای تثبیت رژیم یهود در پیکرِ امت و توانمندسازی او بر سرِ زمین. این پروژه هدفش برپا داشتن صلح نیست، بلکه مقصودش تحکیم وجودِ رژیم یهود در متنِ امت، دادن اختیار و نفوذ بر اراضی و اعطای پوشش مشروع بین‌المللی برای او از طریق ایجاد یک دولتکچه فلسطینیِ ضعیف و نحیف است. چنین دولتکچه‌ای نقش نماینده امنیتی را برعهده خواهد گرفت و از اشغال محافظت می‌کند، مردم فلسطین را سرکوب می‌نماید و مبارزان و مقاومین را تعقیب خواهد کرد.

امریکا، طراح و پشتیبان اصلی این پروژه، آن را در صدرِ سیاست‌های منطقه‌ای خود قرار داده است. برای تحقق این هدف، حکومت‌های خائن در سرزمین‌های اسلامی را بسیج کرده و به آن‌ها دستور داده است تا این طرح را با شعارهای فریبنده‌ای چون «راه‌حل عادلانه»، «صلح پایدار» و «احقاق حقوق فلسطینیان» تبلیغ کنند.

اما در واقع، این طرح چیزی جز ایجادِ یک تشکیلاتِ فلسطینیِ وابسته نیست؛ تشکیلاتی که مأموریتش نه آزادی مردم، بلکه سرکوب آنان و پاسداری از رژیم یهود است همان‌گونه که امروز در عملکرد تشکیلاتِ عباس آشکارا دیده می‌شود.

امریکا تنها به حمایت سیاسی و نظامی از رژیم یهود بسنده نکرد، بلکه با نیرنگی تازه، نهادهای بین‌المللی را نیز در خدمت این طرح قرار داد. از سازمان ملل گرفته تا شورای امنیت و گروه موسوم به چهارجانبه بین‌المللی، همگی را به ابزاری بدل ساخت تا بر غصب سرزمین فلسطین، پوششِ مشروعیتِ دروغین بپوشاند.

بدین‌سان، موضوعی که در اصل، مسئله‌ای عقیدتی و سرنوشت‌ساز برای امت اسلامی بود، به یک مناقشه مرزی ساده فروکاسته شد؛ مناقشه‌ای که گویا می‌توان آن را با چند مذاکره و چند امتیازدهی به پایان رساند.

بدین‌سان، تشکیلات فلسطینی به ابزاری در دست اشغالگران بدل شد و هماهنگی‌های امنیتی وسیله‌ای برای خفه‌کردن مقاومت. به این ترتیب، تشکیلات فلسطینی به یکی از ابزارهای اشغال و هماهنگی‌های امنیتی به‌عنوان روشی برای سرکوب مقاومت و خنثی‌سازی هر حرکت واقعی برای ریشه‌کنی اشغال به‌کار گرفته شد، تبدیل شد.

اما امت غافل نیست، آگاهی‌اش در حال رشد است و اعتمادش به اسلام رو به فزونی دارد  و هنگامی که امت برخیزد و خلافت راشده بر منهج نبوی را برقرار سازد، همه توافق‌های خائنانه لغو خواهند شد، فلسطین به‌طور کامل آزاد خواهد گردید و حتی یک وجب از آن به اشغال یا معامله واگذار نخواهد شد.

حلِ مسئله فلسطین با مذاکره و قطعنامه‌ها ممکن نیست؛ تنها با جهاد در راهِ الله سبحانه وتعالی و تحت پرچمِ خلیفه‌ای که امت را برای آزادسازی زمین و تطهیرِ مقدسات رهبری کند، قابل دست‌یابی است.

مسئله فلسطین از طریق گفت‌وگو و تصمیم‌های بین‌المللی حل‌پذیر نیست؛ راه‌حل واقعی جهاد در راهِ الله سبحانه وتعالی است. این مبارزه باید منظم و زیرِ لوایِ خلیفه‌ای واحد باشد که امت را هدایت می‌کند تا زمین را آزاد سازد و مکان‌های مقدس را از آلودگی اشغال پاک کند.

﴿وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ﴾ [الأنفال: ۳۹]

ترجمه: با آنان پیکار کنید تا فتنه‌ای باقی نمانَد و دین به‌طور کامل برای الله باشد و اگر بازایستادند (از دشمنی و ستم) دیگر هیچ ستم و تعدّی روا نیست، زیرا الله به آنچه انجام می‌دهند بیناست.

نویسنده: عبد المحمود العامري

مترجم: پارسا امیدی