Siyasi arena bugün, peçeyi yasaklamak için yaygara koparan sağcı demokratik parti ve hükümetlerin başlattığı yeni bir popülist haçlı seferine tanık oluyor. Avustralya, İtalya ve Portekiz de bu İslam karşıtı akıma katıldı. Söz konusu ülkeler, zaten peçeyi daha önce yasaklamış olan İslam karşıtı Avrupa ülkeleri korosunun bir parçasıdır! Fransa, Belçika, Danimarka ve İsviçre bütün kamusal alanlarda peçe takılmasını kategorik olarak yasaklamışlardır, Hollanda ve Almanya ise eğitim kurumları ile resmî daireler gibi belli yerlerde kısmı yasak uygulamaktadır. Birleşik Krallık’ta ise tartışma işyerleri ve çalışanlar üzerine odaklanmış durumda. Reform UK gibi sağcı partiler, peçenin entegrasyonu, iletişimi ve güvenliği engellediği argümanını öne sürmekte ve onu bir toplumsal bölünme simgesi olarak tanımlamaktadır.

Peçeye karşı yürütülen bu savaş yeni bir olgu değildir; aksine, seküler Batı’nın İslam’a ve Müslümanlara karşı beslediği uzun soluklu düşmanlık tarihinin yeni bir perdesidir. Bu köklü tarihsel düşmanlık, küresel kapitalizmin başarısızlığı yüzünden Batılı laik toplumların yaşadığı derin ekonomik krizden dikkatleri dağıtmak için bir araç olarak kullanılmaktadır.

Avustralya’da Pauline Hanson liderliğindeki Tek Ulus Partisi, İtalya’da Giorgia Meloni liderliğindeki İtalya’nın Kardeşleri Partisi ve Portekiz’de André Ventura liderliğindeki Chega Partisi gibi sağcı partiler, Müslüman kadının statüsünü küçümsemek, onu topluma zorla asimile etmek ve kamuoyunun dikkatini devletin başarısızlığından kaynaklanan gerçek krizlerden başka yöne çekmek için peçeyi bir sembol ve imge olarak istismar etmektedirler.

Müslüman kadının giyimi etrafında yüz yıllardır süregelen bu tartışma, aslında Avrupa sömürgeciliğinin “medenileştirme misyonu”nu ve “uygarlıklar çatışması”nı akla getiriyor. Fakat bugünkü bu tartışma, iflas etmiş ve adaletsiz kapitalist sistemlerin bitap düşürdüğü 21. yüzyıl insanlarını hedef alan o çatışmanın güncel bir versiyonudur. Bu, gerçek ekonomik sıkıntıları, İslam ve Müslümanlara karşı kurgulanmış bir savaşa dönüştürmeyi amaçlayan kasıtlı bir stratejidir.

Siyasetçilerin peçe yasağı gibi İslam düşmanı politikalarını aklamak için kullandıkları “milliyetçi feminizm” söylemi, aslında İslam ülkelerini ve Müslüman kadınları geri kalmış, tehdit ve kurtarılmaya muhtaç gösteren o alçak sömürgeci oryantalist zihniyetin yeniden hortlamasıdır!

İtalya ve Avustralya’daki peçe yasağı teklifleri, zaten İslamofobik saldırıların ana hedefi olan Müslüman kadınları özellikle hedef almaktadır.

Avustralya İslamofobi Kayıtları’nın 2024 Yıllık Raporu verilerine göre, İslam karşıtı saldırıların %75’i kadın ve kız çocuklarını hedef almaktadır. Benzer şekilde, Avrupa Temel Haklar Ajansı verileri, İtalya’daki Müslümanların %65’inin ayrımcılığa maruz kaldığını ve en fazla hedef alınan grubun kadınlar olduğunu göstermektedir.

Portekiz’de de İslamofobi’nin belirgin bir şekilde tırmanışta olduğu gözlemleniyor. Bu, İslam’ı Portekiz’in ve Hristiyan Batı’nın kimliğine bir tehdit olarak tasvir eden André Ventura liderliğindeki aşırı sağcı Chega Partisi’nin yükselişiyle doğrudan bağlantılıdır. Bu ülkelerde peçe yasağının getirilmesi, Müslüman kadınların halihazırda maruz kaldığı önyargıları yasal olarak meşrulaştırmaktan başka bir işe yaramayacaktır.

Buna ek olarak, kendi ülkelerinde kadınlar korkunç bir erkek şiddetine maruz kalırken utanmadan Müslüman kadınların giyimine dil uzatan, Müslüman kadınların giyimi üzerinden nutuk atan sağcı partilerin sergilediği siyasi ikiyüzlülüğü de unutmamak gerek! Örneğin,

• Avustralya’da neredeyse her hafta bir kadın, partneri tarafından öldürülüyor (Avustralya Kriminoloji Enstitüsü, 2023-2024).
• İtalya’da her üç günde bir kadın cinayeti işleniyor; bu utanç verici bir krizin işaretidir (İtalya İçişleri Bakanlığı, 2024).
• Portekiz’de en yaygın suç, aile içi şiddettir ve kurbanların %85’i kadındır!

Kendi ülkelerindeki bu insani krizleri görmezden gelip, bir kumaş parçasını abartarak güvenlik tehdidi gibi göstermek, kadınları koruduğunu iddia edenlerin apaçık ikiyüzlülüğünü ortaya koyuyor.

Peçe yasağı, siyasetçi takımının, kamuoyunun gerçek gündemini meşgul eden insani felaketleri örtbas etmek için kullandığı bilinçli bir oyunudur! Mesela yüz binlerce insan Avustralya’da Sydney Köprüsü’nde, İtalya meydanlarında ve Lizbon sokaklarında, gaspçı ve cani Yahudi varlığının Gazze’de Müslümanlara karşı gerçekleştirdiği soykırımı protesto ederken, siyasetçiler halkın bu çığlığını duymak yerine, “biz ve onlar” ayrımına dayalı bir kültür savaşı başlatmayı tercih ettiler.

Müslüman kadının kıyafetini doğrudan hedef alan ve peçeyi ulusal güvenlik, milli kimlik ve seküler değerlere varoluşsal bir tehdit olarak betimlemek için ulusal güvenlik retoriğini kullanan bu saldırı, zorla asimilasyon planını meşrulaştırma ve Müslüman kadınları İslami kimliklerinden vazgeçirip onlara dayatılan o laik ulusal kimlik paçavrasına boyun eğdirmek içindir!

Biz Müslüman kadınlar olarak, İslami akidemize sımsıkı sarılmalı ve Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın, şiddet ve imtihan zamanlarında dinleri üzerinde sebat edenler ve sabredenler için vaat ettiği büyük mükafatı hatırlamalıyız. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ * أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ“Şüphesiz Rabbimiz Allah’tır” deyip sonra da dosdoğru olanlara hiçbir korku yoktur, onlar üzülmeyecekler de. Onlar cennetliklerdir. Yapmakta olduklarına karşılık, orada sürekli kalacaklardır.” ^{[Ahkaf 13-14]}