دوشنبه, ۲۷ جمادی الاول ۱۴۴۷هـ| ۲۰۲۵/۱۱/۱۷م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

pr header

 

 

تاریخ هجری :15 جمادی الاول 1447
تاریخ میلادی : پنج شنبه، 06 نوامبر 2025م

شماره صدور:1447/26

دفتر مطبوعاتی
مرکزی

اعلامیه مطبوعاتی

تذّکری برای مسلمانان درباره حرمت مسلمان؛ جان، مال و ناموس او

(ترجمه)

رسانه‌ها خبر جنایات هولناکی را که در شهر الفاشر سودان رخ داده؛ قتل، تجاوز و آواره ساختن منتشر کرده‌اند که به آوارگی هزاران خانواده انجامیده است.

سؤال این است: چگونه برای کسی که شهادت می‌دهد «لَا اِلَه اِلَّا اللَّه و مُحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّه» و به روز واپسین ایمان دارد، آسان است که خون برادر مسلمانش، مال او و ناموس او را کم‌ارزش بشمارد؟ چگونه دلش می‌پذیرد که او را بترساند و رنج دهد، وقتی پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يُرَوِّعَ مُسْلِمًا»

ترجمه: براى مسلمان روا نیست که مسلمان دیگری را به وحشت اندازد.

چنین فجایعی پیش از این نیز در چندین سرزمین اسلامی از جمله سوریه، مصر، یمن، لیبی و عراق رخ داده است. آیا مسلمانان حرمت خون شان را فراموش کرده اند؟

دین ما به طور قطعی حرمت قتل عمد مسلمان را بیان کرده است. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُّتَعَمِّداً فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِداً فِيهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَاباً عَظِيماً﴾ [النساء: 93]

ترجمه: و هر کس مؤمنی را قصداً و عمداً به قتل برساند؛ جزایش جهنم است که به طور همیش در آن خواهد ماند و الله بر وی خشم و غضب کرده و او را مورد لعن قرار داده و برایش عذابی بزرگ آماده کرده است.

آیا کیفر سخت‌تر از این ممکن است؟! پیامبر صلی الله علیه و آله نیز می‌فرمایند:

«كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ؛ دَمُهُ وَمَالُهُ وَعِرْضُهُ»

ترجمه: خون، مال و آبروی هر مسلمان بر مسلمان دیگر حرام است.

از آخرین سفارش‌های پیامبرمان در خطبهٔ حجه الوداع، حفظ همین حرمت‌ها بود. متون شرعی فراوان بر لزوم پاسداری از حرمات مسلمانان تأکید دارند و برای کسی که این حرمت‌ها را نقض کند، مجازات‌های شدیدی در نظر گرفته شده است.

ای مسلمانان! شما را چه شده است؟ آیا عاقلانه است که برخی تنها به خاطر در دست داشتن سلاح، حرمت‌های برادران مسلمان خود را نقض کنند؟ آیا کار به جای رسیده که به این سادگی کفار استعمارگر بالای برخی مسلمانان حکم‌فرما شوند و با تجهیزات و سلاح آنان را حمایت کرده تا بتوانند حرمت‌های هم‌دیگر را بشکنند؟ چگونه یک افسر یا یک سرباز در ارتش مسلمانان، سلاحش را رو به مردم بی‌دفاع بلند می‌کند و آنان را تهدید می‌نماید؟ آیا گمان می‌کند که نزد الله سبحانه وتعالی این عذرش که من مأموری بیش نبودم؛ پذیرفته خواهد شد؟!

ای مسلمانان! باید خطر و شدت این امر را در پیشگاه الله سبحانه وتعالی درک کنید! قاتل مسلمان سزاوار غضب و لعنت الله سبحانه وتعالی و محرومیت از رحمت اوست و مستوجب خلود در جهنم می‌باشد. همان‌گونه که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«لَا يَزَالُ الْعَبْدُ فِي فَسْحَةٍ مِنْ دِينِهِ مَا لَمْ يُصِبْ دَماً حَرَاماً»

ترجمه: بنده تا زمانی در وسعت و گشایش از دین خود است که دست به خون حرام (کشتن ناحق مسلمانی) نیالوده باشد.

هر بنده تا زمانی که خون حرامی نریخته باشد در حوزهٔ دینش محفوظ است؛ اما هرگاه قتل عمدی کند، آن حد امان از دین از او سلب می‌شود، توفیق از او رخت می‌بندد و خشم الله سبحانه وتعالی بر او نازل می‌گردد و هیچ عذری سود نمی‌بخشد؛ حتی اگر برادرش با سلاح به ملاقاتش آمده باشد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفَيْهِمَا فَالْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ فِي النَّارِ. قِيلَ: هَذَا الْقَاتِلُ فَمَا بَالُ الْمَقْتُولِ؟ قَالَ: إِنَّهُ كَانَ حَرِيصًا عَلَى قَتْلِ صَاحِبِهِ»

ترجمه: هرگاه دو مسلمان با شمشیر روبه‌رو شوند، قاتل و مقتول هر دو در آتش‌اند؛ وقتی پرسیدند پس دلیل مقتول چیست، گفته شد که او هم در اندیشهٔ کشتن رفیقش بوده است.

اگر کسی بپرسد در زمان وقوع فتنه چه باید بکند، پیامبر صلی الله علیه وسلم این را پاسخ داده اند و این پاسخ مخصوص به زمان فتنه‌هاست.  أبو موسی اشعری روایت کرده که رسول الله علیه وسلم فرمودند:

«إِنَّ بَيْنَ يَدَيْ السَّاعَةِ فِتَنًا كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ، يُصْبِحُ الرَّجُلُ فِيهَا مُؤْمِنًا وَيُمْسِي كَافِرًا، وَيُمْسِي مُؤْمِنًا وَيُصْبِحُ كَافِرًا، الْقَاعِدُ فِيهَا خَيْرٌ مِنْ الْقَائِمِ، وَالْمَاشِي فِيهَا خَيْرٌ مِنْ السَّاعِي، فَكَسِّرُوا قِسِيَّكُمْ، وَقَطِّعُوا أَوْتَارَكُمْ، وَاضْرِبُوا سُيُوفَكُمْ بِالْحِجَارَةِ، فَإِنْ دُخِلَ - يَعْنِي عَلَى أَحَدٍ مِنْكُمْ - فَلْيَكُنْ كَخَيْرِ ابْنَيْ آدَمَ»

ترجمه: پیش از قیامت فتنه‌هایی خواهد آمد که چون پاره‌های شبِ تارند؛ در صبح یک روز مردی مؤمن است و شام همان روز کافر، یا برعکس. در چنین روزگار فتنه، نشستن بهتر از ایستادن است و آهسته رفتن بهتر از شتاب‌زدگی؛ پس کمربندهای خود را بشکنید، تارهای ساز خود (ریسمان‌های که تیر با آن‌ها پرتاب می‌شود) را پاره کنید و شمشیرهای خود را به سنگ بکشید (یعنی آن‌ها را بی‌اثر کنید و از اسباب جنگ خودداری کنید تا در خون‌ریزی مسلمانان شرکت نکنید) و اگر فتنه به خانهٔ یکی از شما کشیده شد، او باید مانند نیک‌ترینِ فرزندان آدم رفتار کند (صبور، پرهیزگار و دور از فریب و خشونت).

اکنون به هر مسلمان، به هر افسر، سرباز و پولیس و به هر کسی که سلاحی در اختیار دارد باید گفت:

الله سبحانه وتعالی به ما عقل داده تا با آن بیندیشیم و واجب است که عقل را در جای درست به کار ببریم. انسان نباید پیش از آن‌که حکم شرعی کاری را بداند، دست به کردار یا گفتاری بزند. برای شناخت حکم شرعی لازم است واقعیتی را که می‌خواهیم حکم بر آن نازل شود درست بفهمیم. پس مسلمان باید از آگاهی سیاسی برخوردار باشد تا امور را بر اساس حقایق درک کند و محکوم به پیروی کورکورانه از نقشه‌های کافران استعمارگر نشود، همان استعمارگرانی که خیر ما و اسلام را نمی‌خواهند و با تمام نیرو، حیله و مکر می‌کوشند ما را از هم بپاشانند، بر ممالک‌مان تسلط یابند و منابع و ثروت‌مان را غارت کنند. چگونه یک مسلمان می‌پذیرد که ابزار دست همان کافران استعمارگر یا مجری دستورات شان گردد؟ آیا به چیزی اندک و زودگذر از لذات دنیاست که چشم می‌دوزد و با آن آخرتش را از دست می‌دهد و در آتش جهنم ماندگار، ملعون و رانده‌شده از رحمت می‌گردد؟ آیا یک مسلمان حاضر می‌شود که رضایت یکی از مخلوقات ناتوان را در عوض خشم و غضب الله سبحانه وتعالی که صاحب دنیا و آخرت است به دست آورد؟! نزدیک شوید و این آیت را بخوانید و موقف‌تان را مشخص کنید:

«وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيراً مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ»

ترجمه:  ما بسياری از جنّيان و آدميان را آفريده و (در جهان) پراكنده كرده‌ايم كه سرانجام آنان دوزخ و اقامت در آن است.  (اين بدان خاطر است كه) آنان دل‌هائی دارند كه بدان‌ها (آيات رهنمون به كمالات را) نمی‌فهمند و چشمهائی دارند كه بدان‌ها (نشانه‌های خداشناسی و يكتاپرستی را) نمی‌بينند و گوشهائی دارند كه بدان‌ها (مواعظ و اندرزهای زندگی‌ساز را) نمی‌شنوند. اينان (چون از اين اعضاء چنان كه بايد سود نمی‌جويند و منافع و مضارّ خود را از هم تشخيص نمی‌دهند) همسان چهارپايانند و بلكه سرگشته‌ترند (چرا كه چهارپايان از سنن فطرت پا فراتر نمی‌گذارند، ولی اينان راه افراط و تفريط می‌پويند). اينان واقعاً بی‌خبر (از صلاح دنياو آخرت خود) هستند.‏

 آیا راضی‌اید که مانند چهارپایان باشید، بلکه گمراه‌تر از آن‌ها؛ که نه از چشمان‌تان بهره ببرید، نه از گوش‌ها و نه از عقل‌ها، و در نتیجه از صاحبانِ آتش باشید؟

ای مسلمانان! حزب‌التحریر همهٔ شما را هشدار می‌دهد که به هیچ مسلمانی نباید آسیبی برسد؛ نه به خونش، نه به مالش و نه به ناموسش و شما را از غضب و عذاب سخت الله سبحانه وتعالی بیم می‌دهد! به الله قسم قضیه بسیار جدّی است و شوخی‌بردار نیست؛ پس جزو غافلان نباشید که تنها هنگام مرگ یا وقت پشیمانی بیدار می‌شوند، زمانی که دیگر ایمانِ هیچ نفعی به حال‌شان ندارد؛ گویی هرگز مؤمن نبوده‌اند و در ایمان خود خیر و بهره‌ای نبرده‌اند. فریب لذات اندک دنیا را نخورید! دنیا ناچار زائل است و مرگ از بند کفش تان به شما نزدیک‌تر است. هیچ‌کس برای خود اجازه ندهد که به ناحق از برادرش چیزی بگیرد.

حزب‌التحریر شما را دعوت می‌کند که سطح آگاهی سیاسی خود را بالا ببرید، احکام الله سبحانه وتعالی را رعایت کنید و با حزب برای حاکمیت دین الله سبحانه وتعالی همکاری کنید تا دست کافران استعمارگر و عوامل شان از شما کوتاه شود و نقشه‌های‌شان در سرزمین‌های ما خنثی گردد.

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ(۲۴) وَاتَّقُواْ فِتْنَةً لاَّ تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾ [الأنفال: 24-25]

ترجمه: ای مومنان! فرمان الله (سبحانه وتعالی) را بپزیرید، و دستور پیامبرش را قبول کنید، هنگامی که شما را به چیزی دعوت کند که به شما زندگی(مادی، معنوی،دنیوی واخروی) بخشد، و بدانید که او (سبحانه وتعالی) میان انسان و دل او جدائی می اندازد (ومی‌تواند انسان را از رسیدن به خواسته‌ها وآرزوهای دل باز دارد واو را بمیراند ونگذارد عمر طولانی داشته باشد که مهمترین آرزوی دل هر انسانی است) و بدانید که همگی تان در پیشگاه او (سبحانه وتعالی) گرد آورده می‌شوید( و به حساب و کتاب‌تان رسیدگی می‌گردد). و خويشتن را از بلا و مصيبتی به دور داريد كه تنها دامن‌گير كسانی نمی‌گردد كه ستم می‌كنند (بلكه اگر جلو ستمكاران گرفته نشود، خشك و تر به گناه آنان می‌سوزد) و بدانيد كه الله دارای كيفر سخت و مجازات شديد است.‏

 دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

 

ابراز نظر نمایید

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه