(ترجمه)

سفیر سودان در واشنگتن، محمد عبدالله ادریس، اعلام کرد که حکومت به نقشه‌راهی که خودش اعلان کرده، متعهد است؛ نقشه‌ای که در نهایت به برگزاری انتخابات آزاد با نظارت بین‌المللی منتهی می‌شود تا مردم نمایندگان خود را برگزینند. این اعلام در یک کنفرانس خبری روز شنبه، ۸ نوامبر ۲۰۲۵م صورت گرفت. پیش‌تر، در ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵م، روزنامهٔ الشرق‌الأوسط به نقل از وزیر خارجه، محیی‌الدین سالم نوشته بود: «نقشه‌راهی که حکومت تنظیم کرده و پیش‌تر به سازمان ملل تسلیم داده، مرجع اساسی برای پیش‌برد روند صلح در کشور است و بازتاب‌دهندهٔ آرزوهای مردم سودان می‌باشد».

اما این سند چیست که پنهانی به دبیرکل سازمان ملل تسلیم شده و چرا تا زمان درز آن به رسانه‌ها، بر آن سرپوش گذاشته شده بود؟

خطرناک‌ترین بخش این نقشه، آن است که روزنامهٔ «ایندپندنت عربیه» در سوم اپریل ۲۰۲۵م منتشر کرد. بر اساس گزارش این روزنامه، سند در ۱۰ مارچ ۲۰۲۵م به دبیرکل سازمان ملل تحویل داده شده بود. در این سند آمده است: «حکومت سودان این نقشه‌راه را می‌پذیرد، به‌گونه‌ای که می‌تواند آتش‌بس برقرار گردد، اما این آتش‌بس باید با عقب‌نشینی کامل از ولایت خارطوم، کردفان و اطراف الفاشر همراه باشد، و نیروها باید در ولایات دارفور گرد آیند، ولایاتی که می‌توانند حضور شبه‌نظامیان را بپذیرند، و این کار باید در مدت حداکثر ده روز انجام شود».

این بدان معناست که حکومت هیچ مانعی در برابر حضور نیروهای «پشتیبانی سریع» در منطقهٔ دارفور نمی‌بیند. وزیر خارجهٔ پیشین، علی یوسف، به‌دلیل افشای همین موضوع برکنار شد. او در اظهارات رسانه‌ای گفته بود: «عقب‌نشینی نیروهای پشتیبانی سریع نتیجهٔ توافقی قبلی بود یا باید جنگ ادامه یافته و با شکست یکی از طرفین پایان می‌یافت یا باید طرحی که برای این نیروها ارائه شده بود اجرا می‌گردید؛ طرحی که از عقب‌نشینی آنان به مناطق مشخصی آغاز می‌شد که از سوی قبایل‌شان از آنان استقبال می‌شود».(منبع: اسکای نیوز عربیه، ۱۸ اپریل ۲۰۲۵)

بی‌تردید، آنچه در نقشه‌راه آمده و وزیر خارجهٔ پیشین نیز آن را بازگو کرده، وحدت سودان را تهدید می‌کند، زیرا با به‌رسمیت شناختن حق نیروهای پشتیبانی سریع در ولایت دارفور، به‌عنوان پایگاه قبیله‌ای آنان، گامی خطرناک و عملی در جهت جدا ساختن دارفور از سودان برداشته می‌شود.

ما در حزب‌التحریر- ولایۀ سودان، هشدار داده‌ایم و همچنان هشدار می‌دهیم که از هم‌آمیختن و هم‌جهت شدن با توطئه‌های غرب کافر مستعمر، به‌ویژه امریکا، بپرهیزید؛ امریکایی که جنوب سودان را با طرحی شبیه آنچه اکنون رخ می‌دهد جدا ساخت. ما نشان دادیم که رباعیه (بیانیه چهارجانبه) به رهبری امریکا که میان ارتش و نیروهای پشتیبانی سریع تساوی قائل شد، هدفش سوق‌دادن طرفین به مذاکره بر اساس راه‌حل وسط توافقی میان دو طرف بوده است. از این طرف چیزی گرفته می‌شود و از آن طرف هم چیزی تا در پایان کار به جدا شدن دارفور بینجامد. همچنین ادامهٔ جنگ بر همان مبنایی که اکنون پیش می‌رود، نه‌تنها به پایان جنگ نینجامید، بلکه مدت آن را طولانی‌تر و نفوذ و گسترش نیروهای پشتیبانی سریع و باز شدن خطوط آذوقه و کنترل آنان را افزایش داد؛ زیرا فرماندهی نظامی در حالی می‌جنگد که چشم‌داشتش به مذاکرات است، از این‌رو همواره از تلاش‌های فرستادهٔ امریکا، مسعد بولس، استقبال می‌کند!

خلاصهٔ مطلب این است که نقشه‌راه حکومتی، بیانیهٔ چهارجانبه و ادامهٔ جنگ بر همان منوال، در نهایت به آنچه امریکا می‌خواهد، یعنی پاره‌پاره کردن سودان با جدا کردن دارفور می‌انجامد. ما پیش‌تر از همین سوراخ گزیده شده‌ایم: جنگ فرسایشی، عقب‌نشینی و بازگشت، سپس مذاکراتی که از طریق آن کافر مستعمر اهداف شومش را در پاره‌پاره ساختن سرزمین ما به‌دست می‌آورد. میان جنگ و مذاکرات، هر کس و ناکس در امور ما مداخله می‌کند! راه خروج از این وضعیت اینست که ما دوباره به مبدأ بزرگ خود یعنی نظام اسلام برگردیم؛ نظامی که آن را از زندگی و حل نزاع‌های خود دور ساخته‌ایم و نتیجه‌اش درگیر شدن با دو چیز متضاد یعنی زور و میانجی‌گری قدرت‌های استعماری شده است که هر دو منافع کافر استعمارگر را تحقق می‌بخشند. 

پس ای اهل سودان! هم نظامی و هم ملکی، کار خود را اصلاح کنید و زندگی‌تان را باز بر پایهٔ اسلام عظیم بنیان‌گذاری کنید؛ با خلافت بر منهج نبوت و اسلام را تنها مبنای حل نزاع‌ها و اختلاف‌های تان قرار دهید. هر کسی که به‌سوی دولت سلاح برگرفت، از او خواسته شود که سلاحش را بر زمین بگذارد تا به مظلومیتش گوش فرا دهند، وگرنه با او جنگ شود تا سلاحش را زمین بگذارد، و اجازه ندهید هیچ میانجی‌ای میان دولت و رعیتش بر پایهٔ راه‌حل وسط توافقی حرکت کند؛ چه رسد به این‌که میانجی همان دشمن کافر مستعمر باشد که جنگ را شعله‌ور ساخت و ما پیش از این از میانجیگری‌اش ضربه خورده‌ایم!

آیا در شما یک مرد رشید نیست؟ مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود؛ آیا اجازه می‌دهید امریکا بار دیگر شما را از همان سوراخ نیش بزند؟!

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ﴾[الأنفال: 24]

ترجمه: ای مومنان! فرمان الله (سبحانه وتعالی) را بپزیرید، و دستور پیامبرش را قبول کنید هنگامی که شما را به چیزی دعوت کند که به شما زندگی(مادی، معنوی،دنیوی واخروی) بخشد.

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایۀ سودان